Το «The Bridge of Fire» είναι ένα σκοτεινό μυθιστόρημα μυστηρίου με έντονα στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ και φαντασίας. Η ιστορία εκτυλίσσεται στο φαινομενικά ήσυχο χωριό Snowshill, όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται....
Είναι και πάλι αυτή η εποχή του χρόνου που η νοσταλγία ξυπνάει γλυκά, σαν φως που τρεμοπαίζει στη θαλπωρή του δωματίου. Κι οι θύμισες από τα Χριστούγεννα των παιδικών μας χρόνων μας πλημμυρίζουν· η ανυπομονησία να ανοίξουμε τα δώρα, τα σκιρτήματα χαράς που δεν χωρούσαν στο μικρό μας στήθος, η ζεστή αγκαλιά που μας τύλιγε σαν παλτό αγάπης. Θυμόμαστε τη χροιά της φωνής που μας διάβαζε ιστορίες, το χέρι που έπλαθε με τις σκιές στον τοίχο ήρωες και θαύματα, το φως που έκανε τις λέξεις να μοιάζουν ζωντανές. Εκείνες οι στιγμές, τόσο μικρές τότε, έχουν γίνει τώρα κομμάτια πολύτιμα· φυλαχτά που κουβαλάμε μέσα μας....
Αν νομίζατε πως έχετε ακούσει όλες τις θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τις διασημότητες, καλό είναι να μάθετε ότι το διαδίκτυο έχει μπει σε… εργαστήριο κλωνοποίησης, αυτοσχεδιάζοντας αδιάκοπα.
...
Κάθε βιβλιοθήκη είναι ένας μικρός καθρέφτης του εαυτού μας.
Ο Georges Perec μάς θυμίζει ότι, πίσω από κάθε προσπάθεια για τάξη, κρύβεται μια γλυκιά αταξία, αυτή που κάνει τη ζωή ενδιαφέρουσα....
Μια συγκλονιστική ιστορία για την αντοχή του ανθρώπινου πνεύματος, την αναγνώριση της αληθινής μας δύναμης και την ικανότητά μας να αναγεννιόμαστε, ό,τι και αν μας έχει τραυματίσει....
Μερικά βιβλία έχουν τη σπάνια ικανότητα να μιλούν στην καρδιά κάθε ηλικίας. Η Λαμπίτσα της Ανέτ Σχάαπ είναι ένα από αυτά, μια ιστορία τρυφερή και βαθιά, όπου η φαντασία φωτίζει τις πιο ευάλωτες ανθρώπινες στιγμές. Ένα παραμύθι για τη μοναξιά, την καλοσύνη και το φως που δεν σβήνει, ακόμη κι όταν όλα γύρω σκοτεινιάζουν....
Τι είναι τελικά η τέχνη; Είναι ο καθρέφτης του κόσμου ή το παράθυρο προς έναν άλλον; Είναι η ανθρώπινη ανάγκη να αποτυπώσουμε το συναίσθημα, την ομορφιά, την περιέργεια, τον χρόνο; Όπως κι αν την ορίσει κανείς, η τέχνη παραμένει ένας ζωντανός, ανεξάντλητος διάλογος ανάμεσα στον άνθρωπο και στην εικόνα· ένα παιχνίδι αντίληψης, φαντασίας και έκφρασης....
Η «...άμμος» του Μιχάλη Μακρόπουλου είναι ένα κείμενο λιτό, αυστηρό, και συνάμα φορτισμένο με μια υποδόρια ένταση, σαν άμμος που κυλά αργά, μετρημένα, μέσα από κλεψύδρα. Η γλώσσα, γραμμένη στο πολυτονικό, δεν είναι μια απλή αισθητική επιλογή· είναι σαν να πατά σε έναν χρόνο άλλο, που ανασαίνει πιο αργά και ακούει πιο βαθιά. Κάθε φράση, προσεκτικά τοποθετημένη, δημιουργεί έναν χώρο όπου η σιωπή γίνεται μέρος της αφήγησης....
Shopping, µόδα, οµορφιά, lifestyle, celebrity news, συνεντεύξεις,
going out και όλα όσα θες να γνωρίζεις, δυο φορές τη βδοµάδα κοντά
σου, κατευθείαν στο inbox σου!