Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη
Εκδόσεις: Τελεία
Σελίδες: 584
Σήμερα στο blog έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε τη Γεωργία Τουρμούσογλου, από τα Βιβλιοπωλεία Πάργα, η οποία μας παρουσιάζει με γλαφυρότητα και σαφήνεια ένα νεοεκδοθέν έργο από τις εκδόσεις Τελεία. Με λόγο απλό, μα και εμπεριστατωμένο, η Γεωργία σκιαγραφεί την ιστορία και τους βασικούς ήρωες του βιβλίου, χαρίζοντάς μας μια καθαρή και εύληπτη εικόνα. Έτσι, προετοιμάζει το έδαφος για μια ανάγνωση που προμηνύεται συναρπαστική, καθηλωτική, αλλά και βαθιά ανθρώπινη.
Γράφει λοιπόν:
«Ένας ύμνος στην αγάπη, μια ωδή στην ελευθερία». Ο τίτλος του βιβλίου είναι άκρως αντιπροσωπευτικός για το συγκεκριμένο ανάγνωσμα. Η ιστορία διαδραματίζεται στην Κύπρο του 1974, την περίοδο της εισβολής, και λαμβάνει χώρα σε ένα χωριό της Αμμοχώστου. Δυο παιδικοί φίλοι, διαφορετικής θρησκείας, προσπαθούν να κρύψουν και να προστατέψουν την αγάπη τους κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών στο νησί.
Ο Φοίβος Κ. και η Εμινέ μεγαλώνουν σε ένα χωριό ειρηνικά μέχρι την επέμβαση των ξένων στρατευμάτων. Γείτονες και φίλοι από μικρά παιδιά, καταλήγουν να χωρίζονται σε χριστιανούς και μουσουλμάνους για να γλιτώσουν τις ζωές τους και τα υπάρχοντά τους. Προσπαθώντας να κρατήσουν τη σχέση τους μυστική, παρακολουθούμε δολοφονίες, προδοσίες, θυσίες και καρπούς αγάπης από διάφορα μέτωπα και χαρακτήρες. Εκτός από τους πρωταγωνιστές, μεγάλο θαυμασμό και εκτίμηση φέρουν και κάποιοι άλλοι χαρακτήρες, τόσο για την τόλμη και το θάρρος τους όσο και για τις αυτοθυσίες που φαίνεται ότι πραγματοποιούν κατά τη ροή της ιστορίας. Ο θείος Ζήνωνας και η θεία Νάζι παίζουν σημαντικό ρόλο, δίνουν θάρρος και χέρι βοηθείας σε σημαντικές αποφάσεις, κινούν νήματα και στηρίζουν όσο μπορούν είτε αληθινά είτε φανταστικά.
Αυτό που κάνει το βιβλίο να τραβά το ενδιαφέρον του αναγνώστη είναι η συνεχής αναζήτηση της αλήθειας και η μακροχρόνια αγάπη του Φοίβου Κ. και της Εμινέ. Αν και περνούν τα χρόνια, οι ήρωες κάνουν τις δικές τους ζωές και οικογένειες στο εξωτερικό, η αγάπη τους κρατεί και δεν ξεθωριάζει με την πάροδο του χρόνου. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Εμινέ σε έντονο διάλογο με τον αυστηρό της πατέρα: «...δεν γνωρίζω πόσο σημαντικά είναι όλα τ’ άλλα μπροστά στην αγάπη, τη φιλία και τη συναδέλφωση. Αυτόν τον άνθρωπο τον αγαπώ και θα τον παντρευτώ. Πότε γίναμε εχθροί; Δεν έλεγες πάντα ευτυχώς που έχουμε καλούς γείτονες;…» (σελ. 183).
Ο Πέτρος Τσερκέζης, καλύπτοντας δύσκολες στιγμές της κυπριακής ιστορίας, καταλήγει στο σήμερα και στην αναζήτηση της αλήθειας από την Αφροδίτη, την κόρη των πρωταγωνιστών, η οποία επισκεπτόμενη το νησί, προσπαθεί να εντοπίσει στοιχεία που θα την οδηγήσουν στον βιολογικό της πατέρα. Ο τρόπος γραφής και ανάλυσης του συγγραφέα είναι τόσο αληθινός, που ορισμένες φορές, φτάνοντας σε τελεία, προσπαθείς να κλείσεις το βιβλίο, αλλά στο τέλος δυσκολεύεσαι να το κάνεις. Έπειτα από 25 χρόνια, επιστρέφοντας στη γενέτειρά του, ο Φοίβος Κ. αναφέρει: «…όσο πιο μακριά βρίσκεσαι από τον γενέθλιο τόπο, τόσο περισσότερο νοσταλγείς, χάνεσαι περιπλανώμενος σ’ αυτόν...».
Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου, αυτό που μένει στον αναγνώστη είναι η διαρκής αγωνία των ηρώων και η ασταμάτητη αναζήτηση της αλήθειας για να φτάσουν κάποια στιγμή στο κλείσιμο του κεφαλαίου της ζωής τους. Τα χρόνια περνούν και στο τέλος η αποκάλυψη της αλήθειας φέρνει αγαλλίαση τόσο στους πρωταγωνιστές όσο και στους αναγνώστες του βιβλίου.
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, όπως αναφέρει ο συγγραφέας, εκτός του ιστορικού του πλαισίου, είναι προϊόν μυθοπλασίας, αυθεντικό δημιούργημα της φαντασίας του. Παρόλα αυτά, όταν κάποιος διαβάζει το βιβλίο του Πέτρου Τσερκέζη, αντιλαμβάνεται αμέσως τα πάθη και τα λάθη των ανθρώπων και ανακαλύπτει στο τέλος ότι η ελπίδα πάντα κάπου υπάρχει και εμφανίζεται. Μέχρι να φτάσεις στην τελευταία του σελίδα, η γραφή του σε αγχώνει αλλά και σε αναστατώνει την ίδια στιγμή.
Αναζητήστε το βιβλίο στα Βιβλιοπωλεία Parga εδώ.
lasithiotakisa@sppmedia.com
ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ: Ένας φλογερός έρωτας γεννιέται ανάμεσα στον Ελληνοκύπριο Φοίβο Κ. και την Τουρκοκύπρια Εμινέ σ’ ένα χωριό της Αμμοχώστου. Ένας έρωτας πιο δυνατός από τις φλόγες του πολέμου. Ενός πολέμου που έμελλε να τους χωρίσει. Αφού πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς, χάθηκαν τα ίχνη τους...... «Αυτή η ευλογημένη νήσος Κύπρος, κόρη μου, είναι φτιαγμένη από ύλη αστεριών ριγμένη σαν «χρυσοπράσινοφύλλο» στην πιο γαλάζια θάλασσα του κόσμου. Ωστόσο, είναι μια πατρίδα μοιρασμένη με συρματόπλεγμα και μαχαιριές, με βαρύ φόρο αίματος, ξένα στρατεύματα και κυανόκρανους. Μια πατρίδα που πονάει. Πώς να σου την παραδώσω, Αφροδίτη μου; Πώς θα την παραδώσομε στις επόμενες γενεές;» μου είπε μια μέρα ο πατέρας μου με βουρκωμένα μάτια, εκεί, στην πράσινη γραμμή. Ομηρικές ιστορίες πολέμου και αγάπης ξεδιπλώνονται σ’ αυτό το αντιπολεμικό έργο-καταγγελία ενάντια στην εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή, για την επανένωση του νησιού, την αξιοπρέπεια, την ταυτότητα και την ειρήνη.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (https://www.parga.com.cy/): Ο Πέτρος Τσερκέζης γεννήθηκε στην Πολύτσιανη Πωγωνίου, του νομού Αργυροκάστρου, στη νότια Αλβανία. Ελληνικής καταγωγής, ο συγγραφέας ασφυκτιά μες στα ανελαστικά πλαίσια του διδακτορικού καθεστώτος του Ενβέρ Χότζα. Ένα τραυματικό γεγονός που θα σημαδέψει όχι μόνο τη ζωή και το έργο του, αλλά και όλους τους Βορειοηπειρώτες που βίωναν έτσι, ένα μεγάλο αποκλεισμό. Είναι πτυχιούχος της αλβανικής και ρωσικής φιλολογίας του πανεπιστημίου των Τιράνων. Με τη λογοτεχνία ασχολήθηκε νωρίς από τα μαθητικά του χρόνια. Για αρκετά χρόνια εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στη μέση εκπαίδευση. Εργάστηκε επίσης ως συγγραφέας ρεπερτορίου στο επιθεωρησιακό θέατρο Αργυροκάστρου, ενώ από το 1992 έως το 1994 διηύθυνε την ιδιωτική αλβανοελληνική εφημερίδα "Η Πόλη του Νότου". Μεταξύ των ετών 1972-77 δίδαξε σύγχρονη λογοτεχνία ως εξωτερικός καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Αργυροκάστρου. Είναι διευθυντής της βορειοηπειρώτικης εφημερίδας, και τέχνης των γραμμάτων "Αφύπνιση". Από το 1994 ζει και εργάζεται στην Κύπρο
