Αφροδίτη Δερματά
Αθήνα, Ιούλιος του 2008
Είναι μεσημέρι και σκάει ο τζίτζικας. Κάθομαι σε ένα παγκάκι έξω από τον πύργο Αθηνών παρέα με την φίλη μου την Ελένη και τρώμε από ένα λαχταριστό σάντουιτς από τον Γρηγόρη με φόντο το τραγούδι των τζιτζικιών που σκάνε. Με την Ελένη ήμασταν γειτόνισσες στη δουλειά και κολλητές. Κάθε μεσημέρι κάναμε διάλειμμα παρέα και ήταν κάτι σαν θεσμός. Μια τελετουργία που ξεκινούσε ευλαβικά όταν το ρολόι έδειχνε 2 και που την περιμέναμε πώς και πώς. Μιλούσαμε για τις δυσκολίες της δουλειάς, για ρούχα, για προβληματισμούς, για τις σχέσεις μας, για ταινίες, για θέατρα και έτσι το σκάγαμε για λίγο παρέα από την βαρβαρότητα της εργασιακής ρουτίνας. Πολλές φορές ερχόταν μαζί μας κι ο Χάρης. Ο Χάρης ήταν ο ωραίος της δουλειάς, συνάδελφος και πολύ καλός φίλος. Ένα γοητευτικό έξυπνο αγόρι με πράσινα μάτια και καστανόξανθο μακρύ μαλλί που ήξερε πολύ καλά το θέμα «γυναίκες». Το θερμόμετρο χτυπούσε 40άρια και εμείς ξεφυσούσαμε μέσα στα ασφυκτικά στενά blue jean μας. «Γιατί φοράτε jean καλοκαιριάτικα;» αρχίζει την ανάκριση ο Χάρης Γιατί με βολεύει είπα εγώ; Γιατί είναι της μόδας απαντάει η Ελένη. Γιατί δεν φοράτε ένα φόρεμα ή ένα σορτσάκι ρωτάει καθώς κοιταζόμαστε με την Ελένη συνωμοτικά. «Μήπως έχετε κυτταρίτιδα;» επιμένει αυτός στην άβολη ερώτηση του. Όχι βέβαια λέμε εμείς ντροπιασμένες. «Κι όμως έχετε κυτταρίτιδα στο βλέμμα» βγάζει αυτός το συμπέρασμά του. «Κυτταρίτιδα στο βλέμμα» λοιπόν… μια φράση που μου πήρε 12 χρόνια να τη μεταφράσω και ναι, είναι γεγονός: διανύοντας τη δεκαετία των 20 εμείς οι γυναίκες έχουμε κυτταρίτιδα στο βλέμμα. Είναι αυτή η κυτταρίτιδα που ενώ είσαι πιο αδύνατος από ποτέ και ο μεταβολισμός σου λειτουργεί άψογα, αισθάνεσαι ότι είσαι παχύς, ότι τα πόδια σου είναι στραβά, ότι οι ατέλειες σου είναι πολλές και δεν σου αξίζει να φορέσεις ένα κοντό φόρεμα ή ένα σορτσάκι. Όλο αυτό το συνοδεύει μια χαζή αίσθηση ότι είσαι μεγάλος σε ηλικία και δεν είναι σωστό να κάνεις κάποια πράγματα τα οποία δεν είναι για την ηλικία σου. Με λίγα λόγια η κυτταρίτιδα στο βλέμμα είναι αυτή η αρρώστια που παθαίνεις λίγο πριν περάσεις τα 30 που νομίζεις ότι είσαι πολύ μεγάλη σε ηλικία και αρκετά παχιά οπότε αφενός πρέπει να είσαι σοβαρή, αφετέρου δεν σου αξίζει να φοράς ρούχα άνετα που σου αρέσουν. Μια μέρα λοιπόν ξυπνάς και είσαι 40 και 6 κιλά παραπάνω αλλά η κυτταρίτιδα στο βλέμμα έχει εξασθενήσει έτσι βλέπεις τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Κλείνοντας την τέταρτη δεκαετία στη ζωή σου βλέπεις ότι «Η ατέλεια είναι ομορφιά, η τρέλα είναι ιδιοφυΐα και είναι καλύτερο να είσαι τελείως γελοίος από το να είσαι τελείως βαρετός.» Μερλιν Μονρό «Με κάθε χρόνο που θα περνάει θα συνειδητοποιείς ότι τότε που νόμιζες ότι ήσουν μεγάλη έκανες λάθος, ήσουν μικρή και φέτος μικρή είσαι σε σχέση με έναν χρόνο μετά» Αφροδίτη Δερματά.
Διώξε την κυτταρίτιδα από το βλέμμα.
