«Με το Νι και με το Βήτα», της Ισμήνης Παφίτη

Σήμερα σας προσκαλώ να γνωρίσουμε ένα παραμύθι που θα αγαπηθεί τόσο από τα παιδιά όσο και από τους μεγάλους. Το βιβλίο Με το Νι και με το Βήτα της Ισμήνης Παφίτη, σε ζωντανή και εκφραστική εικονογράφηση της Μαρίας Μανουρά, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική και αποτελεί μια φωτεινή προσθήκη στην ποιοτική παιδική λογοτεχνία.

Στην καρδιά της ιστορίας συναντάμε έναν παιχνιδιάρη σκίουρο, που ύστερα από μια σκανταλιά, βλέπει τη ζωή του να αλλάζει: το γράμμα Βήτα «φεύγει» από το λεξιλόγιό του! Οι λέξεις του πλέον ακρωτηριάζονται, οι προτάσεις του δεν βγάζουν νόημα, και οι φίλοι του δυσκολεύονται να τον καταλάβουν. Η απώλεια της δυνατότητας να εκφραστεί, να επικοινωνήσει, να συναντήσει τον άλλο φέρνει στη ζωή του τα πάνω κάτω.

Μέσα από τη δυσκολία αυτή, αναδύεται ένα παραμύθι που συνδυάζει τη χαρά του παιχνιδιού με τα γράμματα και που αναδεικνύει τη δύναμη των λέξεων, με την τρυφερότητα της ενσυναίσθησης. Οι φίλοι του σκίουρου δεν τον εγκαταλείπουν. Τον ακούν, προσπαθούν, νοιάζονται. Στήνουν μια μικρή αποστολή φιλίας και αλληλεγγύης. Θα βρουν τελικά το χαμένο γράμμα; Η αγωνία, η χιουμοριστική διάθεση και η συναισθηματική ένταση κρατούν το ενδιαφέρον των παιδιών αμείωτο ως το τέλος.

Η Ισμήνη Παφίτη, με γραφή ανάλαφρη αλλά προσεγμένη, μας χαρίζει ένα κείμενο με λογοτεχνική πνοή και βαθιά ευαισθησία. Με παιγνιώδη διάθεση μας εμπνέει να παίξουμε με τις λέξεις και τα γράμματα, να φανταστούμε τι θα γινόταν αν ξαφνικά έλειπε ένα φωνήεν ή ένα σύμφωνο από τη ζωή μας. Να ψάξουμε τις δικές μας αγαπημένες λέξεις, να κρύψουμε γράμματα από αυτές και να γελάσουμε με την καρδιά μας. Και ταυτόχρονα, να σκεφτούμε τη δυσκολία της επικοινωνίας και τη σημασία της στήριξης – μια στήριξη που δεν είναι πάντα αυτονόητη στις μέρες μας.

Το παραμύθι έχει μια διακριτικά κλασική χροιά, θυμίζει ιστορίες που μεγαλώσαμε μαζί τους, αλλά με φρέσκια γλώσσα και ευρηματική πλοκή. Ταυτόχρονα, λειτουργεί σαν παραμυθία για τον ενήλικα αναγνώστη, που διαβάζει πίσω από τις λέξεις έναν υπαινιγμό για τις δυσκολίες της έκφρασης, της αποδοχής και της σχέσης με τον άλλο.

Η εικονογράφηση της Μαρίας Μανουρά ολοκληρώνει το έργο: με μεγάλες, καθαρές συνθέσεις, πλούσια χρώματα και εκφραστικότητα που αγκαλιάζει τη ματιά του παιδιού και ξυπνά στον ενήλικα τη νοσταλγία των παλιών, αγαπημένων του παραμυθιών.

Με το Νι και με το Βήτα είναι μια ιστορία που, όταν γυρίσει και κλείσει και η τελευταία σελίδα, κάτι έχει ήδη ανοίξει: ένα χαμόγελο, μια σκέψη, μια καινούργια αγαπημένη λέξη.

Βρείτε δραστηριότητες για το βιβλίο εδώ.

Βρείτε πληροφορίες για την παρουσίαση του βιβλίου εδώ.

Αναζητήστε το βιβλίο στα Βιβλιοπωλεία Parga εδώ.

lasithiotakisa@sppmedia.com

Από το οπισθόφυλλο : Τι γίνεται, όταν ένα σκανταλιάρικο σκιουράκι τρώει βελανίδια από το «απαγορευμένο μέρος» του δάσους; Κάτι ΦΟ-ΕΡΟ, χάνει το… Βήτα του! Καθώς δεν ξέρει τι να κάνει, ζητά τη βοήθεια του δαιμόνιου Ποντικού-Ντετέκτιβ. Ένας καλός του φίλος, ο Βάτραχος, η σοφή Κουκουβάγια και άλλοι, αναπάντεχοι φίλοι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να βρει το χαμένο Βήτα. Θα τα καταφέρουν; Μια ιστορία με χιούμορ για τη δύναμη του «μαζί» και το πώς μπορεί «μαγικά» να αλλάξει τον κόσμο μας!

Για τη συγγραφέα: Η Ισμήνη Παφίτη γεννήθηκε και ζει στη Λευκωσία. Έχει τρεις γιους, τον Ιάσονα, τον Άρη και τον Ερμή, που γλυκαίνουν τη ζωή της και την εμπνέουν.

Είναι αρχιτέκτονας και τα τελευταία χρόνια ασχολείται και με τη συγγραφή. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο της. Το πρώτο είχε συμπεριληφθεί στη βραχεία λίστα των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας Κύπρου για τις εκδόσεις 2021, στην κατηγορία «Λογοτεχνία για Μεγάλα Παιδιά και Εφήβους». Ποιήματα και διηγήματά της έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στην Κύπρο, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Της αρέσει να αφήνει τη φαντασία να την παρασέρνει, για να δημιουργεί κτήρια, καλλιτεχνήματα, ποιήματα και ιστορίες. Ιδιαίτερα της αρέσει να γράφει παραμύθια για παιδιά, γιατί έτσι μπορεί να μπαίνει για λίγο στον υπέροχο, χρωματιστό, ανέμελο κόσμο τους! Θεωρεί ότι το παιδικό γέλιο είναι ο πιο όμορφος ήχος σε όλο το σύμπαν.

Για την εικονογράφο: Η Μαρία Μανουρά γεννήθηκε μια βαρυχειμωνιάτικη μέρα στην Αθήνα, αλλά προτιμά την άνοιξη. Τα κελαϊδίσματα τής θυμίζουν τον τόπο που αγάπησε πιο πολύ ως τώρα, το χωριό της στους πρόποδες της μαγευτικής Οίτης.
Όσο μεγάλωνε, όλοι της έλεγαν να γίνει γιατρός, αφού «τα ’παιρνε τα γράμματα»… Το ένστικτό της, όμως, την οδήγησε στην Αρχιτεκτονική του Ε.Μ.Π. Τώρα ξέρει πως ήταν σωστή επιλογή. Έμαθε κάτι πολύτιμο: πώς να οργανώνει το χάος, πώς να χτίζει από το μηδέν. Μα δεν ήταν αρκετό… Έλειπε το χρώμα.
Στα 24 χρόνια της συνειδητοποίησε αυτό που είπε ο Ιπποκράτης: «Ο μεν βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» (κι ύστερα οι Λατίνοι: Ars longa, vita brevis). Μάλλον ήταν ο οιωνός της παιδικής ηλικίας… Έτσι πήρε την απόφαση να δοκιμάσει την τύχη της στον Τομέα της Ζωγραφικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Και το ταξίδι ξεκίνησε…
Από το 2014 εικονογραφεί παιδικά βιβλία. Νιώθει ευτυχής και ευγνώμων για τους άπειρους κόσμους που μπορεί πλέον να δημιουργήσει από την αρχή, χωρίς πολεοδομική άδεια και με την ακριβότερη πρώτη ύλη: το ανθρώπινο θυμικό.
Ίσως κάποτε γράψει δικά της βιβλία, ίσως όχι. Μερικά απογεύματα ονειρεύεται να στήσει μια βιοτεχνία παιχνιδιών. Κάθε παιγνίδι, λέει, θα έχει δικό του όνομα και δικό του ελάττωμα. Αισθάνεται πως το ωραίο ξεπερνά την όμορφη όψη και το ορθώς καμωμένο. Γι’ αυτό, πάλι, της αρέσουν οι ελεύθεροι άνθρωποι, ακόμη κι όταν είναι πολιορκημένοι. Κι αν της ζητήσεις μια συγκινητική λέξη, θα σου πει το «ευχαριστώ».
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Προς το παρόν…