
Άννα Πολυβίου
Από μικρά παιδιά μεγαλώσαμε με καρτούν και ταινίες που μας έκαναν να γελάμε, να συγκινούμαστε και να φανταζόμαστε πώς θα ήταν η ζωή μας αν ήμασταν οι πρωταγωνιστές αυτών. Πόσοι από εμάς όμως γνωρίζουμε ότι αρκετοί από αυτούς τους διάσημους χαρακτήρες δεν είναι αποκλειστικά προϊόν της φαντασίας των δημιουργών τους, αλλά έχουν «δανειστεί» στοιχεία από πραγματικούς ανθρώπους; Κι όμως, πίσω από αρκετούς από αυτούς τους χαρακτήρες κρύβονται αληθινοί άνθρωποι - προσωπικότητες με ιδιαίτερη εμφάνιση, συμπεριφορά ή στυλ, που άφησαν το στίγμα τους χωρίς -ίσως- να το γνωρίζουν.
Η αλήθεια είναι ότι πίσω από αρκετούς ήρωες που αγαπήσαμε, κρύβονται αληθινές φιγούρες που άλλοτε τυχαία κι άλλοτε εσκεμμένα άφησαν το αποτύπωμά τους στο animation και γενικά στον κινηματογράφο. Από ναύτες που έπιναν σπανάκι μέχρι εμβληματικούς drag performers και θρυλικούς ηθοποιούς, η πραγματικότητα πολλές φορές αποδεικνύεται πιο συναρπαστική από τη φαντασία, και αυτό διαπιστώνεται στους διάσημους χαρακτήρες οι οποίοι είναι εμπνευσμένοι από πραγματικούς ανθρώπους.
Shrek
Ο Shrek αποτελεί αναμφίβολα έναν από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες των τελευταίων δεκαετιών. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι η εμφάνισή του βασίστηκε στον Γάλλο παλαιστή Maurice Tillet. Ο Tillet, γνωστός και ως «The French Angel», έπασχε από ακρομεγαλία, μια πάθηση που προκαλεί υπερβολική ανάπτυξη οστών. Αυτό του έδωσε μια χαρακτηριστική, σχεδόν «φανταστική» όψη, αυτή δηλαδή που έχει και ο Shrek.
Παρά το διαφορετικό παρουσιαστικό του, ο Tillet ήταν αρκετά μορφωμένος, μιλούσε πολλές γλώσσες και είχε χιούμορ, στοιχεία που ταιριάζουν απόλυτα με τον κινηματογραφικό Shrek, δηλαδή τρομακτικός στην όψη, αλλά με καλή καρδιά. Αν και η DreamWorks δεν έχει παραδεχτεί επίσημα την έμπνευση, οι ομοιότητες είναι κάτι παραπάνω από προφανείς. Ο δημιουργός του αρχικού βιβλίου Shrek! (1990), William Steig, δεν έχει δηλώσει κάποια σύνδεση με τον Tillet, και η DreamWorks βασίστηκε στο βιβλίο του για την ταινία. Παρ’ όλα αυτά, η θεωρία παραμένει δημοφιλής στο διαδίκτυο και συζητιέται συχνά ως πιθανή ανεπίσημη έμπνευση.
Popeye
Ο Popeye δημιουργήθηκε το 1929 από τον καρτουνίστα Elzie Crisler Segar, αλλά η έμπνευση δεν ήταν τυχαία. Ο Segar εμπνεύστηκε τον χαρακτήρα από τον Frank «Rocky» Fiegel, έναν ναύτη από το Ιλλινόις. Ο Fiegel ήταν γνωστός για τη δύναμή του, το πείσμα του και για τη χαρακτηριστική του φυσιογνωμία: γωνιώδες πρόσωπο, προεξέχον πηγούνι και μια μόνιμη πίπα στο στόμα, όπως δηλαδή γνωρίζουμε τον Popeye.
Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία ότι ο Fiegel έτρωγε σπανάκι για δύναμη –βασικό χαρακτηριστικό του Popeye- το βέβαιο είναι ότι αποτέλεσε την αφορμή για να γεννηθεί ένας από τους πιο θρυλικούς χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων. Ο ίδιος μάλιστα φέρεται να καμάρωνε που «ζούσε» μέσα από τον Popeye, έστω κι αν δεν έγινε ποτέ πλούσιος από αυτό.
Jessica Rabbit
Η Jessica Rabbit από το «Who Framed Roger Rabbit» (1988) θεωρείται από πολλούς το απόλυτο sex symbol των κινουμένων σχεδίων, και όχι άδικα, αφού ήταν εμπνευσμένη από τη χορεύτρια και ηθοποιό Rita Hayworth, ένα από τα μεγαλύτερα sex symbols και εμπορικότερα ονόματα του κινηματογράφου της δεκαετίας του ’40. Η Hayworth έγινε διάσημη με ταινίες όπως το Gilda (1946), όπου εμφανίζεται με το χαρακτηριστικό κόκκινο φόρεμα και τα πυκνά καστανό-κόκκινα μαλλιά της, ενώ το σέξι και ταυτόχρονα κομψό στυλ της με την έντονη γοητεία ενσωματώθηκε στη Jessica Rabbit, που φοράει επίσης κόκκινο φόρεμα και κινείται με ανάλογη χάρη.
Οι δημιουργοί της, εκτός του ότι εμπνεύστηκαν από την Rita Hayworth, πρόσθεσαν και το χαρακτηριστικό χτένισμα της Veronica Lake, με τα μαλλιά που κάλυπταν το μισό πρόσωπο. Η Lake ήταν μεγάλη σταρ της δεκαετίας του ’40, γνωστή για το «peek-a-boo hairstyle». Το στυλ αυτό έγινε τόσο δημοφιλές που πολλές γυναίκες της εποχής το υιοθέτησαν. Στη Jessica Rabbit η μπούκλα που καλύπτει το μάτι προσδίδει μυστήριο και συμβολίζει την κρυφή πλευρά της προσωπικότητάς της.
H Rita Hayworth
Η Jessica Rabbit έγινε σύμβολο του «cartoon glamour», με τη θρυλική της ατάκα «I’m not bad, I’m just drawn that way» να τονίζει ακριβώς αυτή την υπερβολική, σχεδόν απρόσιτη θηλυκότητα, σαν μια φαντασίωση.
Ursula
Η Ursula, η μάγισσα της θάλασσας στη Μικρή Γοργόνα (1989), ξεχωρίζει για τη θεατρικότητα και τον υπερβολικό της χαρακτήρα. Η βασική έμπνευση ήρθε από τον drag performer Divine, κατά κόσμον Harris Glenn Milstead. Ο Divine ήταν σύμβολο της queer κουλτούρας και συνεργάτης του σκηνοθέτη John Waters σε ταινίες καλτ της δεκαετίας του ’70 και ’80.
Η χαρακτηριστική του εμφάνιση με έντονο μακιγιάζ, μεγάλα φρύδια και πληθωρικές κινήσεις αποτυπώθηκε σχεδόν αυτούσια στην Ursula. Έτσι, η Disney κατάφερε να δημιουργήσει μια «κακιά» που δεν ήταν μόνο τρομακτική, αλλά και αρκετά θεατρική, όπως και το πραγματικό άτομο στο οποίο βασίστηκε.
Betty Boop
Η Betty Boop έκανε την πρώτη της εμφάνιση το 1930 και έγινε σύμβολο της δεκαετίας του ’30 με τη γλυκιά φωνή και τον παιχνιδιάρικο και ναζιάρικο χαρακτήρα της. Ο χαρακτήρας βασίστηκε στην τραγουδίστρια Helen Kane, γνωστή για το «boop-oop-a-doop» στυλ της, ωστόσο γενικά ο χαρακτήρας της Betty Boop είχε επηρεαστεί από τη γενικότερη κουλτούρα των flapper girls εκείνης της εποχής. Έμπνευση για το χαρακτήρα αποτέλεσε και η Αφροαμερικανή τραγουδίστρια της τζαζ Esther Jones, ή αλλιώς Baby Esther όπως ήταν το καλλιτεχνικό της όνομα, κάτι που είχε προκαλέσει διαμάχες γύρω από την αναγνώριση της πραγματικής έμπνευσης. Παρά τις αντιπαραθέσεις, η Betty Boop παραμένει ένα από τα πιο εμβληματικά cartoon icons της εποχής της.
H Helen Kane
Aladdin
Ο Aladdin της Disney είναι εμπνευσμένος από το κλασικό αραβικό παραμύθι «Το λυχνάρι του Αλαντίν» από τη συλλογή Χίλιες και Μία Νύχτες. Αν και η ιστορία έχει ρίζες στη Μέση Ανατολή, η εκδοχή της Disney του 1992 έκανε αρκετές δημιουργικές προσαρμογές ούτως ώστε να έχει πιο δυτικά χαρακτηριστικά και προσωπικότητα, εμπνευσμένη από νεαρούς ήρωες της εποχής.
Ωστόσο, οι δημιουργοί αποφάσισαν να του δώσουν περισσότερο γοητευτικά χαρακτηριστικά και χρησιμοποίησαν τον διάσημο ηθοποιό Tom Cruise ως πρότυπο. Το χαμόγελο, τα μάτια και οι εκφράσεις του Cruise βοήθησαν να δημιουργηθεί ένας ήρωας πιο ώριμος και ελκυστικός, χαρακτηριστικά τα οποία διέθετε ο ίδιος. Έτσι, ο Aladdin δεν ήταν απλώς ένας φανταστικός χαρακτήρας, αλλά διέθετε χαρακτηριστικά ενός Χολυγουντιανού σταρ. Επίσης, η επιρροή του Cruise δεν περιορίστηκε μόνο στην εμφάνιση. Ο Aladdin απέκτησε μια πιο παιδιάστικη αλλά ταυτόχρονα αποφασιστική προσωπικότητα, που συνδυάζει την εξυπνάδα του δρόμου με την καρδιά ενός ήρωα - ένα μείγμα που θυμίζει έντονα τους ρόλους του ηθοποιού σε ταινίες δράσης και περιπέτειας.
Ariel
Η Ariel της Μικρής Γοργόνας (1989) εμπνεύστηκε από τη νεαρή τότε ηθοποιό Alyssa Milano, που είχε ήδη αρχίσει να γίνεται γνωστή. Η Milano ξεκίνησε μόλις στα 7 της χρόνια, όταν επιλέχθηκε για την περιοδεία του μιούζικαλ Annie. Οι δημιουργοί της ταινίας χρησιμοποίησαν την γλυκιά εμφάνιση και την αθωότητα της Milano, που τότε ήταν ανερχόμενο αστέρι στη σειρά «Who's the Boss» ως Samantha Micelli, ως σημείο αναφοράς για να σχεδιάσουν την εφηβική και δυναμική προσωπικότητα της Ariel.
Ωστόσο, το animation βασίστηκε και σε άλλη ηθοποιό, τη Sherri Stoner, η οποία χρησίμευσε ως live-action μοντέλο για τις κινήσεις και τις εκφράσεις της Ariel. Η Milano μάλιστα αποκάλυψε αργότερα ότι δεν γνώριζε πως αποτελούσε πηγή έμπνευσης για τον χαρακτήρα, μέχρι που της το είπαν οι δημιουργοί.
H Alyssa Milano
Όπως φαίνεται, πολλοί από τους χαρακτήρες που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε βασίζονται συχνά σε πραγματικά πρόσωπα. Πίσω από κάποια πριγκίπισσα, κάποιο κακό ή ήρωα, κρύβεται ένας αληθινός άνθρωπος που ενέπνευσε τους δημιουργούς. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που παραμένουν διαχρονικοί, γιατί, στην πραγματικότητα, κουβαλούν κάτι βαθιά ανθρώπινο.