Μαρία Καραμάνου
Ποιος είναι τελικά ο ΛΕΞ που έγινε «μουσικό φαινόμενο»; Ο άνθρωπος που κατάφερε, χωρίς social media, χωρίς lifestyle εμφανίσεις, χωρίς καμία διάθεση για δημόσιες σχέσεις, να γεμίζει στάδια και να μετατρέπεται κάτι σαν θρύλος, λέγοντας απλώς τις αλήθειες του.
Ο Αλέξης Λαναράς, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 25 Σεπτεμβρίου του 1984 και μεγάλωσε στο Φάληρο, σε μια γειτονιά που «έγραψε» ανεξίτηλα στη ζωή και τη μουσική του. Τα πρώτα του βήματα δεν ήταν στη μουσική, αλλά στους τοίχους, κάνοντας graffiti και ως μέλος των 2G (Good Guys). Κάπου εκεί, το 1999, το graffiti εξελίχθηκε σε beats και μικρόφωνα, με τη δημιουργία των «Βόρεια Αστέρια», του ιστορικού συγκροτήματος που άφησε το αποτύπωμά του στην ελληνική rap σκηνή, κυκλοφορώντας συνολικά τέσσερις δίσκους.
Photo By Cretapost
Τα «Βόρεια Αστέρια» αργότερα διαλύθηκαν, όμως ο ΛΕΞ δεν σταμάτησε. Δημιούργησε μαζί με τον Μικρό Κλέφτη το side project «Ανάποδα Καπέλα» το 2007 και, τελικά, το 2010 ξεκίνησε τη solo καριέρα του. Το 2014 κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό album με τίτλο «Ταπεινοί και Πεινασμένοι», βάζοντας νέους όρους στο ελληνικό hip hop. Ο δίσκος έγραφε για την κρίση, τα ναρκωτικά, τις κοινωνικές ανισότητες, τα λάθη της γειτονιάς και την καθημερινότητα που δεν χωρά στα lifestyle περιοδικά. Ο ρεαλισμός του ΛΕΞ δεν είχε καμία ωραιοποίηση. Ήταν ωμός, απόλυτος, σαν να σου ψιθυρίζει ένας φίλος στο αυτί, αργά τη νύχτα.
Το 2018 ήρθε το «2XXX», το album που τον έκανε φωνή της γενιάς των 20ρηδων και 30ρηδων. Ο δίσκος έγινε underground classic και λίγο αργότερα, το καλοκαίρι του 2019, ο ΛΕΞ πραγματοποίησε την πρώτη του μεγάλη συναυλία στο Θέατρο Πέτρας, μπροστά σε περίπου 10.000 ανθρώπους χωρίς καμία διαφήμιση. Το 2020 δάνεισε δύο τραγούδια του στην παράσταση «Παραμύθι για δύο» του Φίλιπ Ρίντλεϊ στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ενώ το 2022 κυκλοφόρησε τον τρίτο του δίσκο, το «ΜΕΤΡΟ», που τον καθιέρωσε οριστικά ως τον πιο αναγνωρίσιμο (και ταυτόχρονα πιο «αόρατο») ράπερ της χώρας.
Photo By Lifo
Ο ίδιος, όμως, κρατά αποστάσεις από κάθε μορφή αποθέωσης. Στον πρόλογο του βιβλίου «ΛΕΞ, Ένα αστέρι από τσιμέντο», το ξεκαθαρίζει: «Ποτέ δεν υπήρξα ποιητής και ποτέ δεν ένιωσα ότι υπήρξα, για να είμαι ειλικρινής δεν θεωρώ ότι έχω παιδευτεί αρκετά σε πνευματικό επίπεδο ώστε να παράγω ποίηση, τουλάχιστον όπως την έχω στο μυαλό μου. Αυτό που κάνω δεν μπορεί να χαρακτηριστεί υψηλή τέχνη και το πιο πιθανό είναι ότι δεν φιλοδοξεί κιόλας να είναι. Είμαι ένας ράπερ στην Ελλάδα. Αυτό».
Κι όμως, οι στίχοι του μιλούν πιο δυνατά από πολλές «υψηλές τέχνες». Στο ίδιο βιβλίο, 23 άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών επιχειρούν να αναλύσουν το φαινόμενο ΛΕΞ. Ο ανθρωπολόγος και σκηνοθέτης Σπύρος Γερούσης, που συνεργάστηκε μαζί του στο ντοκιμαντέρ «Κάθε Μέρα» (2015), τονίζει: «Η μουσική του έχει απήχηση σε ηλικίες από την πρώιμη εφηβεία μέχρι τα χρόνια πριν τη σύνταξη, σε ανθρώπους από όλο το κοινωνικό φάσμα. Από πρόσφυγες μέχρι σεκιουριτάδες, από ντελιβεράδες μέχρι γιάπηδες. Ο ρεαλισμός των ιστοριών του, οι αναφορές του στη λογοτεχνία, στον κινηματογράφο, στα video games και την ποπ κουλτούρα, τον κάνουν να αγγίζει ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης. Οι στίχοι του, με punchlines-φωτιά, σε κάνουν να νιώθεις ότι μιλά για εσένα».
Photo By Lifo
Ακόμη και ο Φοίβος Δεληβοριάς παραδέχεται τη δύναμή του: «Ο ΛΕΞ ανήκει στη γενιά που της επέβαλαν να αμφιβάλλει. Στη γενιά που όλες οι ταινίες που έβλεπε τελείωναν με τουίστ».
Μιλώντας για την αγχώδη διαταραχή σε σπάνια συνέντευξή του, ο ΛΕΞ αποκαλύπτει: «Έχω άγχος παραπάνω απ' το κανονικό. Φτάνει να σε επηρεάζει ακόμη και σε πρακτικά ζητήματα. Θεωρώ πως μπορείς να μη ζεις έτσι. Δηλαδή αυτό το πράγμα που το θεωρείς 'δεδομένο' στην καθημερινότητά σου, μπορεί να βελτιωθεί. Υπάρχουν τρόποι και υπάρχει και δουλειά που μπορεί να γίνει».
Photo By Lifo
Κάνοντας ψυχοθεραπεία και παίρνοντας την κατάλληλη αγωγή τα πράγματα βελτιώθηκαν αλλά η προσπάθεια συνεχίζεται. «Αυτό που μ' αρέσει να λέω σε όσους γνωρίζω και καταλαβαίνω πως βίωναν ό,τι κι εγώ είναι ότι, αν το πόδι σου πονάει κάτι θα πρέπει να κάνει. Αν πονάει το χέρι ή το κεφάλι σου κοιτάς να το αντιμετωπίσεις και να τα θεραπεύσεις. Έτσι είναι κι αυτά τα ζητήματα. Το ίδιο μπορείς να κάνεις και με ένα θέμα της ψυχικής σου υγείας». Συμπληρώνει πως υπάρχουν διάφορες λύσεις, είτε φαρμακευτικές, είτε ψυχοθεραπευτικές, είτε ολιστικές: «Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος, αλλά κάτι μπορείς να κάνεις. Πρέπει να το κοιτάξεις και να μην το αφήσεις να γίνει το "νορμάλ" σου κι η καθημερινότητά σου».
Photo By Documento
Ο δίσκος-ρεκόρ «G.T.K.» και η «αλήτικη αγάπη» που σαρώνει παντού
Ο ράπερ που δεν έχει ανάγκη από τηλεοπτικές εμφανίσεις, Instagram likes και media hype, σαρώνει ξανά, αυτή τη φορά με το πιο πρόσφατο άλμπουμ του, το «G.T.K.» (Για την κουλτούρα), που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2024. Όπως ήταν αναμενόμενο, έγινε «σεισμός» στα social media από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του. Χιλιάδες fans γέμισαν τα timeline τους με αναρτήσεις, αποθεώνοντάς τον με ατάκες που έγιναν viral μέσα σε λίγες ώρες: «G.O.A.T. του ελληνικού χιπ χοπ», «Δισκάρα ΛΕΞ... τι πιο σύνηθες θα έλεγε κανείς», «ΛΕΞ ευχαριστούμε», «ΛΕΞ φέτος το καλοκαίρι Καλλιμάρμαρο ή ΟΑΚΑ λέτε;», «Ο ΛΕΞ είναι Παπαλουκάς, Διαμαντίδης και Σπανούλης μαζί».
Photo By Athinorama
Ο δίσκος έσπασε κάθε ρεκόρ και η δισκογραφική του, «Stay Independent», ανακοίνωσε στο Instagram ότι το «G.T.K.» έγινε το πιο γρήγορο gold album στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Η ανάρτηση ήταν λιτή, όπως ταιριάζει στον ίδιο: «Lextgk G.T.K. becomes the fastest certified gold album in Greek history». Τα κομμάτια που ξεχώρισαν; Το «Νυχτερίδες», η «Αλήτικη αγάπη» και η «Χειρότερη γενιά», όλα με πάνω από 2,8 εκατομμύρια streams το καθένα, ενώ συνολικά ο δίσκος είχε ξεπεράσει τα 25,5 εκατομμύρια streams στο Spotify κι όλα αυτά χωρίς καθόλου προσωπική προβολή.
Και όμως, πίσω από όλο αυτό το «φαινόμενο», ο ίδιος ο ΛΕΞ παραμένει πιστός στον low-profile εαυτό του. Σχεδόν αόρατος εκτός μουσικής, αποφεύγει τις συνεντεύξεις, τις δηλώσεις και φυσικά την έκθεση στα social media. Το κοινό τον γνωρίζει μέσα από τους στίχους του και αυτό είναι αρκετό. Οι στίχοι του, άλλωστε, είναι σαν ένα ανοιχτό ημερολόγιο. Δεν χρειάζονται ούτε εξηγήσεις, ούτε αποκρυπτογράφηση. Μιλάνε για την καθημερινότητα, τα λάθη, τις απώλειες, τα αδιέξοδα, αλλά και για τις μικρές, αυθεντικές στιγμές που δίνουν νόημα σε μια ολόκληρη γενιά. Ίσως γι’ αυτό έχει αυτή την απήχηση, επειδή όσα γράφει δεν τα λέει κανείς άλλος με τόσο απλό και ειλικρινή τρόπο. Η μουσική του λειτουργεί σαν ψυχοθεραπεία μετά μουσικής και οι fans του που αυξάνονται διαρκώς δεν βλέπουν απλώς έναν καλλιτέχνη. Βλέπουν τη φωνή τους.
ΛΕΞ στο ΟΑΚΑ: 60.000 θεατές, sold out σε 24 ώρες και μια στιγμή που γράφτηκε στην ιστορία
Το βράδυ του Σαββάτου 28 Ιουνίου 2025, το Ολυμπιακό Στάδιο Αθηνών μετατράπηκε σε ένα ατελείωτο κύμα ενέργειας, πάθους και ρυθμού, με πρωταγωνιστή τον ΛΕΞ. Πάνω από 60.000 θεατές έδωσαν το «παρών» στην πρώτη από τις δύο μεγαλειώδεις sold out συναυλίες του κορυφαίου ράπερ, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που δύσκολα περιγράφεται με λέξεις. Ήδη από το απόγευμα, το ΟΑΚΑ άρχισε να γεμίζει, με πολλούς fans να καταφθάνουν ακόμη και πέντε ώρες πριν, διεκδικώντας την καλύτερη δυνατή θέση για να ζήσουν από κοντά το φαινόμενο ΛΕΞ. Τέσσερις γιγαντοοθόνες είχαν στηθεί στον χώρο, ώστε κάθε παλμός της σκηνής να φτάνει παντού. Το sold out ήρθε μέσα σε λιγότερες από 24 ώρες, γεγονός που ώθησε τον ΛΕΞ να ανακοινώσει δεύτερη συναυλία στον ίδιο χώρο, την Κυριακή 29 Ιουνίου, γράφοντας ιστορία.
Στη σκηνή ανέβηκαν φίλοι και συνεργάτες του, όπως οι Zinon, HGEMONA$, SADAM, Mikros Kleftis και Tsaki, ξεσηκώνοντας το κοινό με κομμάτια που έχουν αφήσει το στίγμα τους, ενώ ο ΛΕΞ συμμετείχε σε αρκετά απ’ αυτά, δίνοντας ρυθμό και ένταση στη βραδιά. Όμως, η στιγμή που πραγματικά συγκλόνισε το κοινό ήρθε όταν ο ΛΕΞ προσκάλεσε στη σκηνή την σπουδαία Χάρις Αλεξίου. Μαζί ερμήνευσαν το εμβληματικό «Φύγε», σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στο κατάμεστο στάδιο και χαρίζοντας μια μοναδική μουσική σύμπραξη επί σκηνής.
Το φαινόμενο ΛΕΞ: Πώς ο ράπερ από τη Θεσσαλονίκη έγραψε ιστορία στο ΟΑΚΑ
Υπάρχουν στιγμές που καταλαβαίνεις, σχεδόν ενστικτωδώς, ότι ζεις ένα πολιτιστικό γεγονός. Όχι απλά μια συναυλία ή μια καλή βραδιά μουσικής, αλλά κάτι που θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη μιας ολόκληρης γενιάς. Οι δύο ιστορικές συναυλίες του ΛΕΞ στο ΟΑΚΑ ήταν ακριβώς αυτό, ένα πολιτισμικό ορόσημο που σημάδεψε τη δεκαετία.
Άνθρωποι από κάθε κοινωνική τάξη και ηλικία μαζεύτηκαν για να δουν τον ράπερ από τη Θεσσαλονίκη να ανεβαίνει στη σκηνή. Άλλοι γιατί μεγάλωσαν με τους στίχους του. Άλλοι γιατί ήθελαν να ζήσουν έστω και για λίγο αυτό που ονομάζουν όλοι «φαινόμενο ΛΕΞ». Και σχεδόν όλοι, γιατί ξέρουν καλά ότι τέτοιες στιγμές δεν επαναλαμβάνονται εύκολα. Ο ΛΕΞ δεν είναι απλώς ένας ράπερ. Είναι η φωνή μιας ολόκληρης κοινωνίας που έχει ζήσει την οικονομική κρίση, την ανεργία, τις άδειες προοπτικές. Είναι ο αφηγητής των δρόμων, ο ποιητής του περιθωρίου, ο τελευταίος μεγάλος «λαϊκός» καλλιτέχνης που μιλάει χωρίς φτιασίδια για όλα αυτά που κανείς άλλος δεν τολμά.
Photo By Recβιεμ
Κι όμως, δεν επιδιώκει τον ρόλο του ήρωα ή του «προφήτη». Ο ΛΕΞ παραμένει ο ίδιος αντιστάρ που αποφεύγει τις συνεντεύξεις, που περπατάει σαν απλός περαστικός στον δρόμο, που ραπάρει μόνο για όσα έχει να πει. Γι’ αυτό και έγινε τόσο αυθεντικός. Γι’ αυτό και μπορεί να ενώσει το παιδί που βγαίνει απ’ το 24ωρο με τον 40άρη που ψάχνει κάτι αληθινό, μακριά απ’ τα φίλτρα του Instagram.
Photo By tanea
Ο ΛΕΞ κατάφερε το ακατόρθωτο. Πήρε την κουλτούρα του δρόμου και την έβαλε στο πολιτιστικό DNA μιας χώρας. Μίλησε για την ελληνική πραγματικότητα με τρόπο που κανείς άλλος δεν τόλμησε χωρίς κηρύγματα, χωρίς να ψάχνει ηγετικούς ρόλους. Και μέσα από την ταπεινότητα, την ειλικρίνεια και τον ρεαλισμό του, έφτιαξε μια νέα γλώσσα που συνδέει γενιές και κοινωνικές τάξεις.
