Μιχάλης Μιχαηλίδης
Είμαι στο δωμάτιο ενός κέντρου αποκατάστασης όπου τις τελευταίες μερικές ημέρες φιλοξενείται ο πατέρας μου έπειτα από μια εγχείρηση -μια εγχείρηση ρουτίνας η οποία όμως εξελίχτηκε σε μια δύσκολη και επίπονη για τον ίδιο διαδικασία. Στο διπλανό κρεβάτι ξαπλώνει ένας κύριος, ο οποίος από τα λεγόμενά του αντιλαμβάνομαι ότι διανύει την ένατη δεκαετία της ζωής του. Ράφτης στο επάγγελμα, πολύ δραστήριος και πολύ δημοφιλής στη Λευκωσία, όπως καταλαβαίνω, που παρά το προχωρημένο της ηλικίας του συνεχίζει να πηγαίνει στο ραφείο μέχρι σήμερα -ή τουλάχιστον πήγαινε μέχρι που προέκυψε το πρόβλημα υγείας. Από τα λόγια του και κυρίως από το βλέμμα του -όποτε οι δικοί του μιλούν για την ιδιότητά του ως ράφτη- αντιλαμβάνομαι ότι δεν βλέπει την ώρα και τη στιγμή να επιστρέψει ξανά σε εκείνο το μικρό ραφείο στον Άγιο Παύλο. Σε εκείνο που του δίνει ζωή, που τον κάνει να αισθάνεται δημιουργικός.
Μιλώντας στο παρελθόν με έναν άλλον ηλικιωμένο κύριο, τον οποίο είχα γνωρίσει σε μια επίσκεψή μας σε χωριό της Λευκωσίας, ζητώντας του κάποιος από την παρέα να μοιραστεί μαζί μας το μυστικό της ευτυχίας και της διαύγειας του, μάς είχε μιλήσει για δύο πράγματα. «Είναι πολύ σημαντικό να μην σταματήσετε να δουλεύετε, να είστε ενεργοί και δημιουργικοί σε κάθε φάση της ζωής σας», απάντησε σχεδόν ενστικτωδώς ο κύριος Μιχάλης, αποκαλύπτοντάς μας το ένα από τα δύο μυστικά της μεγάλης πορείας του –το άλλο «μυστικό» δεν έχει και τόση σημασία για το παρόν κείμενο.
Παρόμοια είναι και η προσωπική συνθήκη του παππού μου, ο οποίος είναι πια στα 90 του. Μέχρι πριν τρία χρόνια, πριν πάθει ένα μικρό ατύχημα, πήγαινε σχεδόν καθημερινά στα αμπέλια και τα περβόλια, ενώ μετά το συμβάν στα 87 του ξεκίνησε να χάνει τις αντοχές του (ο ίδιος το λέει). Λογικό είναι θα πει κανείς, στην ηλικία του, πλην όμως για τον ίδιο, που γνωρίζει τις δυνατότητές του και κυρίως που έμαθε να είναι τόσο δραστήριος, αυτό ήταν το κομβικό σημείο για την αποχή των επόμενων χρόνων από τις αγαπημένες του δραστηριότητες και συνήθειες.
Είναι πολλά και δυνατά τα παραδείγματα ανθρώπων που σε προχωρημένη ηλικία συνεχίζουν να είναι γεμάτοι ζωτικότητα, θετική ενέργεια και να έχουν διαύγεια. Και αυτό συνήθως προκύπτει από το γεγονός ότι είναι δραστήριοι, δημιουργικοί και χρήσιμοι. Σε ένα βίντεο που γίνεται viral τις τελευταίες ώρες στα social media, η Νεοϋορκέζα Λιζ Φρίντμαν απαντώντας στην ερώτηση «What makes you confidence?», στάθηκε σε μια εμπειρία που είχε στα 25 της και ουσιαστικά, όπως λέει, της άλλαξε τη ζωή. Ένας καρδιολόγος, σημειώνει, της είχε πει, μεγαλώνοντας, να μην παίρνει χαλαρά τη ζωή αλλά να τα δίνει όλα, να παλεύει σκληρά, να επιλέγει τον δύσκολο δρόμο. Και ισχυρίζεται πως ήταν η καλύτερη συμβουλή που θα μπορούσε να της δώσει κάποιος, αφού το εφάρμοσε σε όλη την πορεία της ζωής της. Ακούγοντάς την και παρακολουθώντας την να μιλά, δύσκολα μπορείς να την αμφισβητήσεις. Η ενέργειά της τα λέει όλα. «Βλέπω μεγάλους ανθρώπους γύρω μου να μην κάνουν τίποτε και να παίρνουν τη ζωή χαλαρά. Το πιο επικίνδυνο πράγμα στη ζωή μας είναι όταν συνειδητά επιλέγουμε να μην κάνουμε τίποτα και να παίρνουμε τη ζωή χαλαρά».
@confidenceheist TAKE THAT RISK #confidenceheist #inspiringwithconfidence #davidcarmi #elderly #elderlyadvice #confidence #takerisks #lifeexperience #streetinterview #confidentwoman original sound - David Carmi
