ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΦΟΡΑΜΕ: Leopard pants, μαύρο crop top και kitten heels
 

Διαβάσαμε το βιβλίο «Με μάρτυρα το φεγγάρι» της Νικολέττας Φουλίδου

Το δεύτερο μυθιστόρημα της Νικολέττας Φουλίδου στα ράφια των βιβλιοπωλείων.

Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη

Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη

«Με μάρτυρα το φεγγάρι»

Νικολέττα Φουλίδου

Εκδ. Τελεία

Σελ. 534

Το δεύτερο μυθιστόρημα της Νικολέττας Φουλίδου είναι μια ιστορία με εξαιρετική δυναμική. Ξεκινά ήπια, χαλαρά μα σύντομα γίνεται φουρτούνα, ανεμοθύελλα, ανεξέλεγκτη πυρκαγιά που καίει στο πέρασμά της αθώες ψυχές, τις καταρρακώνει, τις οδηγεί βιαία στον πάτο της αβύσσου. Από το ξεκίνημά του τα γεγονότα είναι συνταρακτικά. Γεγονότα, συμπεριφορές και αντιδράσεις που δεν τις χωρά ο νους, μα τίποτε δεν προϊδεάζει την αγωνία που ακολουθεί και την οποία βιώνει ο αναγνώστης στο γύρισμα κάθε σελίδας. Η κορύφωση που φθάνει λίγο μετά τη μέση του βιβλίου ακολουθείται από μια σταδιακή κατακλείδα με καταιγισμό πληροφοριών, εξελίξεων αλλά και απελευθέρωση ή απόδοχή συναισθημάτων και καταστάστασεων. Άλλωστε, μόνο τότε μπορεί κάποιος να συνεχίσει στη ζωή του. Μόνο όταν αποδεχθεί τα γεγονότα και κατανοήσει τα συναισθήματά του ή ακόμα και τις πράξεις του. Όταν βρει τις λύσεις για όλα τα γιατί που ταλαιπώρησαν το πέρασμα του από την αφετηρία, οποιανδήποτε αφετηρία, στο τέρμα, στην ευτυχία.

Η ιστορία της Φουλίδου εκτυλλίσεται μεταξύ της Επαρχίας της Θεσσαλονίκης, της πόλης της Θεσσαλονίκης, της Πάφου και της Λεμεσού. Η ηθογραφία που δίνεται με το ξεκίνημα του βιβλίου παραπέμπει σε εποχές προ πολλού περασμένες κι όμως ενώ εξελίσσεται διαπιστώνουμε πως δεν είναι δα και τόσο παλιές. Πολύ πιθανόν τα γεγονότα να διαδραματίζονται μεταξύ του τέλους της δεκαετίας του ’80 και να φθάνουν μέχρι τις μέρες μας. Εικάζουμε γι αυτό μιας και η συγγραφέας δεν μας δίνει καμιά χρονολογική αναφορά ούτε και καταγράφει πολιτικο-ιστορικά γεγονότα. Το μόνο που έχουμε και βοηθά να κατατάξουμε χρονολογικά την ιστορία είναι η ύπαρξη του αεροδρομίου της Πάφου που λειτούργησε το 1982 όπως και η χρήση της τεχνολογίας.

Στη διαδρομή που κάνουμε, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, συναντούμε πληθώρα χαρακτήρων οι οποίοι πλαισιώνουν ουσιαστικά την ηρωίδα της ιστορίας. Όλοι είναι καλά στοιχειοθετημένοι. Είναι πλασμένοι με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να πληρούν τις απαιτήσεις της εξέλιξης της μυθοπλαστικής αυτής ιστορίας. Ο κάθε χαρακτήρας στην ιστορία αυτή φαίνεται να έχει μια αποστολή να διεκπαιρεώσει. Υπάρχει για τον καθένα παρελθόν, παρόν και μέλλον ή...τέλος. Παρόλα αυτά, η συγγραφέας δηλώνει πως ξεκινά την κάθε της ιστορία χωρίς αυστηρό πλάνο. Το μόνο που έχει κατά νου είναι η εξιστόρηση της ενώ, οι ήρωές της χαίρουν κάθε ελευθερίας ή και αφήνονται στην τύχη τους.

Έχουμε λεπτομερείς περιγραφές, ενίοτε με λυρισμό, της εμφάνισης των χαρακτήρων, των συναισθημάτων, των σκέψεων, της πορείας του χρόνου, της μορφής του τόπου και του χώρου γενικότερα. Αυτό συντείνει περίτεχνα στην απόδοση της σκληρότητας ή της γλυκύτητας των στιγμών που διαδραματίζονται όπως και στην λεπτομερή εικονοπλαστική άποψη που μας χαρίζεται. Έχουμε εικόνα του κάθε χώρου, της κάθε κίνησης, της κάθε μικρής κίνησης των γραμμών του προσώπου, του κάθε βλεφαρίσματος, της κίνησης του σώματος μέχρι τα ακροδάκτυλα. Μπορούμε να παρακολουθήσουμε την κάθε σκηνή λες και παρακολουθούμε σκηνή από ταινία. Υπάρχει με λίγα λόγια έντονα η σκηνοθετική άποψη της συγγραφέως στο κείμενό της.

Ο κόσμος είναι μικρός, τόσο μικρός που γίνεται βασανιστικός, χωρίς να αφήνει πολλές ελπίδες διαφυγής. Λέμε πως η οικογένεια, σου τυχαίνει, δεν τη διαλέγεις ενώ αντίθετα τους φίλους σου τους επιλέγεις. Σ' ΄όλη αυτή την ιστορία εμπλέκονται γύρω στους 15 χαρακτήρες. Πόσους από αυτούς επίλεξε η ηρωίδα και πόσοι της τύχανε; Πόσοι και ποιοι από αυτούς την πληγώσανε, τη χώσανε στο βάλτο; Πόσοι και ποιοί άλλοι της έδωσαν ζεστασία, φτερά να πετάξει; Είχε εγκλωβιστεί στο πεπρωμένο της; Την καθόρισαν μήπως οι επιλογές της ή η αδυναμία της να αντιδράσει; Ένα είναι σίγουρο, το βιβλίο αυτό, των 534 σελίδων, διαβάζεται απνευστί και δίνει τις απαντήσεις σ' όλα τα παραπάνω, από την αρχή μέχρι το τέλος γιατί...το φεγγάρι ήταν ο μοναδικός μάρτυρας στο μαρτύριο της ή μήπως όχι;

Αναζητήστε το βιβλίο στο Βιβλιοπωλείο Parga εδώ.

lasithiotakisa@sppmedia.com.cy

Από το οπισθόφυλλο: Πόσα μπορεί να αντέξει, άραγε, μία γυναίκα; Από την απόρριψη στη φυγή κι από εκεί στην ίδια την κόλαση αναγκασμένη να χορεύει με τον ίδιο τον διάβολο.Τρεις άνδρες θα μπουν στη ζωή της Άννας βάφοντάς τη με όλα τα χρώματα της νύχτας· από το χρώμα της καταχνιάς μέχρι της ξαστεριάς. Καθένας έχει τον δικό του ρόλο…Εκείνη μεγαλωμένη σε ένα χωριό της Θεσσαλονίκης, υπό την αυστηρή επιτήρηση των γονιών της, κάνει το λάθος να ερωτευθεί και να μείνει έγκυος μόλις στα δεκαοκτώ της. Το να εξαφανιστεί από το σπίτι με το μωρό στην κοιλιά φαντάζει ιδανική λύση. Μέχρι που θα οδηγηθεί βίαια στον πάτο της αβύσσου.Αρκετά χρόνια μετά και με την ψυχή καταρρακωμένη, μια τυχαία συνάντηση θα φέρει όλη την αλήθεια στο φως, όλα τα γιατί που συσσωρεύθηκαν μέσα της κι έπρεπε να δώσει απαντήσεις, χωρίς να φταίει…Το φεγγάρι, μοναδικός μάρτυρας στο μαρτύριό της… Από την αρχή μέχρι το τέλος…Θα καταφέρει να ξεφύγει και να ανέβει πάλι στο φως; Μπορεί μια ματωμένη ψυχή να χαμογελάσει ξανά, να μαζέψει τα συντρίμμια της και να εμπιστευθεί τους ανθρώπους; Ίσως… Αν πάρει λίγη αγάπη· μα να ’ναι βαθιά, αγνή, αληθινή.

Για τη συγγραφέα: Η Νικολέττα Φουλίδου γεννήθηκε στην Πάφο. Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός παιδιού. Ακολούθησε φιλολογικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, αποφοιτώντας από το τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών. Έκτοτε παραδίδει φιλολογικά μαθήματα σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Το μυθιστόρημα «Με μάρτυρα το φεγγάρι» είναι το δεύτερό της βιβλίο, καθώς κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημα με τίτλο «Η αγάπη χόρευε στις φλόγες». 

 

Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη: Τελευταία Ενημέρωση