Μαρία Σάββα
Η νέα και ιδιαίτερα ανησυχητική μορφή εγκληματικότητας που είχε ως στόχο το Μουσείο του Λούβρου έκανε σίγουρα πολλά άλλα μουσεία στον κόσμο να αναρωτηθούν κατά πόσο είναι επαρκή τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνουν. Ή τουλάχιστον αυτό εικάζουμε πως έγινε αμέσως μετά τον αδιανόητο τρόπο που έδρασαν οι ληστές το πρωί της 19ης Οκτωβρίου.
Διαβάστε επίσης: Έκλεψαν κοσμήματα «ανεκτίμητης αξίας» από το Λούβρο σε 7 λεπτά
Μαζί με τα μουσεία όμως, όλες αυτές τις μέρες είδαμε να αναρωτιούνται και οι χρήστες των social media: Γιατί οι ληστές του Λούβρου επέλεξαν τα πολύτιμα αντικείμενα-κοσμήματα, αντί για έργα τέχνης; Δύο είναι τα τινά. Είτε το έκαναν αυτό έτσι ώστε να έχουν στη λεία τους πολύτιμα αντικείμενα (μέταλλα και λίθους) που μπορούν να διαλυθούν και άρα να πωληθούν άμεσα στη μαύρη αγορά είτε πάλι έδρασαν κατά παραγγελία ενδεχομένως κάποιων συλλεκτών-κλεπταποδόχων, προσφέροντάς τους τα κλοπιμαία έναντι μιας τεράστιας αμοιβής.
Όποιο κι αν είναι το σενάριο πάντως, εμείς δεν θα εστιάσουμε σε μια ενδεχόμενη μετατόπιση στις προτεραιότητες των σύγχρονων ληστών, αλλά στα ίδια τα κλοπιμαία και στην ιστορία τους. Ποια είναι λοιπόν αυτά τα υπερπολύτιμα αντικείμενα, σε ποιους ανήκαν, από τι πολύτιμα μέταλλα / λίθους είναι κατασκευασμένα και πού εκτιμάται η αξία τους.
Photo by CNN
Διάδημα, περιδέραιο και μονό σκουλαρίκι με ζαφείρια – κοσμήματα βασιλισσών
Το σετ από διαμάντια και ζαφείρια φορέθηκε από τη Hortense de Beauharnais, βασίλισσα της Ολλανδίας, τη Marie-Amélie, βασίλισσα των Γάλλων, και την Isabelle d’Orléans, δούκισσα του Guise.
Το διάδημα, ένα στολισμένο στέμμα, αποτελείται από 24 ζαφείρια Κεϋλάνης και 1.083 διαμάντια, τα οποία μπορούν να αφαιρεθούν και να φορεθούν ως καρφίτσες, σύμφωνα με το Λούβρο.
Η προέλευση του σετ παραμένει άγνωστη, αν και κάποιοι θεωρούν ότι ίσως ανήκε κάποτε στη Μαρία Αντουανέτα. Δεν φέρει τη σφραγίδα των διάσημων Γάλλων χρυσοχόων της εποχής, ωστόσο αντικατοπτρίζει την υψηλή δεξιοτεχνία των Παριζιάνων τεχνιτών των αρχών του 19ου αιώνα. Το σετ παρέμεινε στην οικογένεια των Ορλεανών έως το 1985, όταν αποκτήθηκε από το Λούβρο.
Σμαραγδένιο περιδέραιο και σκουλαρίκια – δώρο του Ναπολέοντα στη Μαρία-Λουίζα
Γαμήλιο δώρο του Ναπολέοντα προς τη δεύτερη σύζυγό του, Μαρία-Λουίζα της Αυστρίας, τον Μάρτιο του 1810. Το σετ, έργο του κοσμηματοποιού François-Régnault Nitot, περιλαμβάνει 32 σμαράγδια κομμένα με λεπτομέρεια και 1.138 διαμάντια.
Μετά την πτώση της αυτοκρατορίας, η Μαρία-Λουίζα κληροδότησε το αρχικό σετ (που περιλάμβανε και τιάρα) σε συγγενή της, και πέρασε από γενιά σε γενιά.
Το 1953, το σετ αγοράστηκε από τον οίκο Van Cleef & Arpels. Τα σμαράγδια της τιάρας πουλήθηκαν και αντικαταστάθηκαν αργότερα με τουρκουάζ από Αμερικανό συλλέκτη – η τροποποιημένη τιάρα σήμερα ανήκει στο Smithsonian.
Το περιδέραιο και τα σκουλαρίκια, ωστόσο, διατηρήθηκαν στην αρχική τους μορφή και πωλήθηκαν στο Λούβρο το 2004, έναντι 3,7 εκατομμυρίων ευρώ.
Η βραχιονοπέτα-λειψανοθήκη
Ανήκε στην Αυτοκράτειρα Ευγενία, σύζυγο του Ναπολέοντα Γ΄, και κατασκευάστηκε το 1855 από τον Paul-Alfred Bapst.
Η Ευγενία, Ισπανίδα κόμισσα και Αυτοκράτειρα των Γάλλων (1853–1870), θεωρούνταν μία από τις πιο κομψές γυναίκες της εποχής.
Η λειψανοθήκη-βραχιονοπέτα αποτελεί ένδειξη της καθολικής της πίστης, καθώς περιέχει ιερό λείψανο. Είναι στολισμένη με 94 διαμάντια, ανάμεσά τους τα Mazarin diamonds του 17ου και 18ου αιώνα, που είχαν δωριστεί στον Λουδοβίκο ΙΔ΄ από τον Καρδινάλιο Μαζαρέν το 1661.
Τα μεγάλα αυτά πετράδια καθρεφτίζονται στο κέντρο του κοσμήματος, ενώ στην πίσω πλευρά του υπάρχουν περίτεχνες χαράξεις με φύλλα και βλάστηση. Το Λούβρο απέκτησε τη βραχιονοπέτα το 1887.
Η διαμαντένια καρφίτσα και το διάδημα της Ευγενίας
Η καρφίτσα-φιόγκος από ασήμι, χρυσό και διαμάντια προερχόταν αρχικά από το πόρπης διαμαντένιας ζώνης 4.000 λίθων που παρουσιάστηκε στην Παγκόσμια Έκθεση του 1855. Η ζώνη, έργο του François Kramer, φορέθηκε από την Αυτοκράτειρα Ευγενία κατά την επίσκεψη της Βασίλισσας Βικτωρίας στις Βερσαλλίες τον Αύγουστο του 1855, και ξανά τον Ιούνιο του 1856 στη βάπτιση του Πρίγκιπα Διαδόχου.
Αργότερα, η Ευγενία μετέτρεψε τη ζώνη σε αυτόνομη καρφίτσα, προσθέτοντας διαμαντένιες φούντες.
Το 1887, ο κοσμηματοποιός Emile Schlesinger αγόρασε την καρφίτσα σε δημοπρασία για λογαριασμό της Νεοϋορκέζας κοσμικής Caroline Astor έναντι 42.200 φράγκων.
Η καρφίτσα παρέμεινε στην οικογένεια Astor για πάνω από έναν αιώνα, ώσπου το Λούβρο την επαναγόρασε το 2008 έναντι 6,72 εκατομμυρίων ευρώ (πάνω από 10 εκατ. δολάρια της εποχής), σύμφωνα με το Fondation Napoléon.
Το διάδημα με μαργαριτάρια δημιουργήθηκε το 1853 από τον Alexandre-Gabriel Lemonnier και περιλαμβάνει 212 μαργαριτάρια και 1.998 διαμάντια, σύμφωνα με το μουσείο.
Κλάπηκε αλλά βρέθηκε: Το στέμμα της Ευγενίας
Οι ληστές επιχείρησαν να κλέψουν και το στέμμα της Αυτοκράτειρας Ευγενίας, αλλά αυτό βρέθηκε έξω από το Λούβρο, όπως ανέφερε το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
Το περίτεχνο χρυσό στέμμα κοσμείται με 1.354 διαμάντια και 56 σμαράγδια, ωστόσο υπέστη ζημιές κατά τη διάρκεια της ληστείας, σύμφωνα με το τηλεοπτικό κανάλι TF1 και την εφημερίδα Le Parisien.
Είναι εντυπωσιακό πάντως πως μια ληστεία διάρκεια μόλις τεσσάρων λεπτών πήρε τον τίτλο του πιο ακριβού και άψογα εκτελεσμένου εγκλήματος του 2025, κάνοντας μάλιστα τους χρήστες του διαδικτύου να ενθουσιαστούν με το θάρρος (ή το θράσος καλύτερα) τον ληστών –κάτι αντίστοιχο, αν θυμάστε, είχε γίνει και με τον Luigi Mangione, το 2024.
Διαβάστε επίσης: 7 διαβόητοι εγκληματίες που «αγαπήθηκαν» σαν celebrities
