Αναζήτηση

31. Δεν θα πας πουθενά...Μου ανήκεις

Το ξυπνητήρι του κινητού χτυπάει. Ανοίγει τα μάτια του και κοιτάει την άδεια πλευρά του κρεβατιού. Διαπιστώνει ότι η εκείνη και σήμερα κοιμήθηκε στο δωμάτιο της μικρής. Καλύτερα, κοιμάται πιο καλά μόνος του, παρηγορεί πεισμωμένος τον εαυτό του. Σηκώνεται αργά, ντύνεται και πάει στην κουζίνα. Αυτή είναι ήδη εκεί και πίνει τον καφέ της. Της λέει ένα μουντό καλημέρα χωρίς την κοιτάει και του το ανταποδίδει με τον ίδιο τρόπο....

32. Το κρασί με το καλύτερο μεθύσι

Το πρώτο αχνό φως του ήλιου τρυπώνει από το παράθυρο. Σηκώνεται φοράει την φούστα της πάνω από το νυχτικό και ρίχνει στους ώμους την ζακέτα της. Βγαίνει έξω ανοίγει το τσίγκινο βρυσάκι και πλένει το πρόσωπο της. ...

33. «Μου έδωσαν 3 μήνες ζωή και εδώ και 4 χρόνια βγάζω την γλώσσα στον θάνατο»

Την Γεωργία την γνώρισα την προηγούμενη εβδομάδα. Είναι μπουζουκίστρια, θα κάναμε τηλεφωνική συνέντευξη στο Love fm για τη φιλανθρωπική συναυλία «Ένα τραγούδι μια ευχή». ...

34. Η Αφροδίτη Δερματά μάς «αποκαλύπτεται» μέσα από είκοσι έξι ερωτήσεις

Εδώ και οκτώ χρόνια μας λέει «Λόγια του αέρα», καθημερινά τρεις με έξι, μέσα από τον Love Fm....

35. Πιο κακή η μοναξιά από σένα...κι ας μην σε φτάνω

Ανοίγει το μέσεντζερ. Έχει ένα αδιάβαστο μήνυμα από αυτόν. «Καλημέρα μάτια μου» της γράφει και δίπλα μια κόκκινη καρδιά συνοδεύει τα μαύρα γράμματα. Aναστατώνεται. ...

36. Εγώ με την βία δεν το’ χα ποτέ…

Είναι Ιούλιος του 1999. Η Αθήνα είναι καμίνι και το διαμέρισμα μου στην Μιχαήλ Βόδα μοιάζει με κολαστήριο. Παρασκευή μεσημέρι σχολάω από την δουλειά μου, παίρνω το λεωφορείο από τα Ιλίσια, κατεβαίνω στον Ευαγγελισμό, παίρνω άλλο λεωφορείο κατεβαίνω στην Κάνιγγος και από εκεί παίρνω ένα ακόμα λεωφορείο που με πηγαίνει στην Πατησίων....

37. Στην προηγούμενη ζωή πρέπει να ήμασταν μαζί, εκεί

Ο Σεπτέμβρης είναι καθοριστικός μήνας και μας γυρνάει στα παλιά, στη Σμύρνη και στην Έλλη Λαμπέτη. ...

38. Η θρυλική ταβέρνα «Λεωνίδας» δεν μοιάζει με καμία άλλη

39. Πόσο θα μείνεις πάνω στον βράχο;

Ο βράχος βρίσκεται περίπου τρία μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Κάθομαι στην άκρη του και σκέφτομαι αν θα κάνω το επόμενο βήμα...

40. Πήρε φωτιά ο... κόσμος μας

41. Λόλα να μια Μήλος...στην Κύπρο

42. Θυσιάστηκα για το παιδί μου

43. Συγχωρώ... Δηλαδή μαζί με εμένα χωράω και κάτι άλλο

Ο Άγγλος ποιητής Alexander Pope είχε πει « Το να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο, το να συγχωρείς είναι θεϊκό” ....

44. Κάτι όμορφες νύχτες στο Σινέ Παρί

Οι αφίσες με τις νέες ταινίες ήταν πάντα κολλημένες σε ένα σταντ δίπλα από το καφενείο του Στάικου και σ’ ένα δεύτερο σταντ το οποίο είναι τοποθετημένο έξω από το σινεμά....

45. Έρχονται οι ξένοι... και μας παίρνουν τα εθνικά μας πένθη

46. Ζευγάρια στον αναπνευστήρα

Φτάνουν στο εστιατόριο λίγο πιο νωρίς. Περίεργο για τα δικά τους δεδομένα που συνηθίζουν να αργούν στα ραντεβού τους. Κάθονται στο τραπέζι τους και φωνάζουν τον σερβιτόρο για να παραγγείλουν ποτό. ...

47. O ανάδρομος Ερμής και η άδεια μπαταρία

Κάποτε μια σοφή έλεγε «Αν όλοι οι άνθρωποι πηγαίναμε και βάζαμε τα προβλήματα μας σε έναν τεράστιο δοχείο, ο καθένας θα έπαιρνε ξανά πίσω το δικό του πρόβλημα και θα έφευγε τρέχοντας». ...

48. Ποιος να κάνει like σε μια απλή Ελένη…;

Δυνατές κεφάτες μουσικές, άρτια μακιγιαρισμένα πρόσωπα, φανταχτερά πολύχρωμα φουστάνια, ημίγυμνα σώματα, ψεύτικα μαλλιά, ψεύτικες βλεφαρίδες, ψεύτικα ολοκαίνουργια βυζιά έτοιμα να προβληθούν με περηφάνια......

49. Σ’ εμάς… που μεγαλώσαμε με σταθερό τηλέφωνο

Το καλοκαίρι του '95 δούλευα σε ένα μπαράκι στην Ερμιόνη. Θυμάμαι τον DJ καθώς αλλάζει δίσκους να σηκώνει το κινητό του και να μιλάει. Μην φανταστείς ότι ήταν κανένα λεπτεπίλεπτο τηλεφωνάκι σαν τα σημερινά. ...

50. Ένα μωρό στο πίσω κάθισμα και μια αρχαία τραγωδία δίχως κάθαρση

Δυο άνθρωποι εχθές έχασαν το μωρό τους και από δω και στο εξής θα είναι νεκροί ζωντανοί...

51. Έχουμε Casual Friday...

Ήταν 6 Φεβρουαρίου του 1982 όταν εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας έφτανε σε όλα τα σχολεία ανά την Ελλάδα καταργώντας τις μπλε ποδιές. ...

52. Τα κορίτσια με τα μαύρα

Μια χήρα γυναίκα εν έτει 1956 -ειδικά αν ζούσε στην επαρχία- δεν είχε το δικαίωμα να βγάλει τα μαύρα από πάνω της, να φλερτάρει, να ερωτευτεί, να βγει έξω από το σπίτι της ασυνόδευτη, να διασκεδάσει, να έχει άποψη....

53. Καταρχάς ούτε ψάχνομαι ούτε μου λείπει κάτι

Nα θυμίσω ξανά ότι όλα αρχίζουν και τελειώνουν με τη συναίνεση...

54. Ζηλεύω το σοφό μου το γατί

H γάτα μου η μαύρη, η Μπατμαν είχε χαθεί δυο μέρες. Δεν συνήθιζε να λείπει τόσο πολύ και είχα ανησυχήσει . Γενικά είναι σπιτόγατα και το μοναδικό της μέλημα καθημερινά είναι να παραμονεύει να ανοίξουμε καμιά πόρτα ώστε να τρυπώσει στο σπίτι....

55. Δολοφονημένος από λεβέντες...

6 Φεβρουαρίου 2015. Το κινητό του χτυπάει ασταμάτητα. Η οθόνη γράφει πάνω «Μάνα». Οι κλήσεις μένουν αναπάντητες....

56. Σαββατοκύριακο σε διαστολή

57. Ένα τρένo...μια άνοιξη

Οι πρώτες μέρες της Άνοιξης είναι οξύμωρες. Τα όσα τραγικά συμβαίνουν, ο πόνος και το σοκ που κατακλύζει την ατμόσφαιρα έρχονται σε κόντρα με τις μαργαρίτες που άνθισαν, με τις γλυκές νύχτες στην βεράντα, με τις μυρωδιές και το αίσθημα τις ελπίδας που είθισται να φέρνει η άνοιξη. ...

58. Ένας Φραγκοφονιάς χαμένος στην πόλη

59. Άρτεμις Θεά των κοριτσιών...

Το δωμάτιο είναι γεμάτο καπνό. Αυτή είναι μισοξαπλωμένη στον καναπέ, τυλιγμένη με τις κουβέρτες. Ανάβει ακόμα ένα τσιγάρο. Της κάνω παρατήρηση που καπνίζει συνεχώς. ...

60. Η μακό μαύρη μπλούζα