Τα ερωτικά σκάνδαλα που τάραξαν τη συντηρητική Μεσαιωνική Ευρώπη

Παρά τη φήμη του ερωτικού συντηρητισμού της, η Μεσαιωνική Ευρώπη απέκρυπτε επίσης τις πτυχές της σεξουαλικότητας που προκαλούσαν αναταραχές. Αυτά τα επεισόδια συγκλόνισαν τις τοπικές κοινότητες και είχαν στο προσκήνιο εξέχοντες ανδρικούς πρωταγωνιστές, συμπεριλαμβανομένων βασιλιάδων και ιερέων.

Αβελάρδος και Ελοΐζα

Τον πρώιμο 12ο αιώνα, ο Πέτρο Αβελάρδος στην Ελλάδα, ξεχώριζε ως ένας εξέχων φιλόσοφος στην Ευρώπη. Οι ομιλίες του προσελκύαν πλήθη ακροατών, και οι μαθητές του ήταν πρόθυμοι να πληρώνουν για να ακούν τα μαθήματά του. Ωστόσο, σε ηλικία 37 ετών, ο γάλλος φιλόσοφος βρέθηκε στο επίκεντρο ενός μεγάλου σκανδάλου στο Παρίσι.

_{Photo By @allarmataradura On Instagram - Βιβλίο με την ιστορία του Αβελάρδου και της Ελοΐζας.}

Σε αυτήν την περίοδο, ερωτεύτηκε την 15χρονη μαθήτριά του, την Ελοΐζα. Αυτή η ερωτική σχέση ανάμεσά τους προκάλεσε αναταραχή, καθώς η Ελοΐζα ήταν ανιψιά του Φιλμπέρ, του ιερέα της Παναγίας των Παρισίων. Ο Φιλμπέρ παραμέλησε και απαιτούσε τον γάμο ανάμεσα στους δύο αυτούς ερωτευμένους. Παρόλο που οι δύο αρχικά συμφώνησαν σε μια μυστική γαμήλια τελετή, η κατάσταση επιδείνωθηκε όταν γεννήθηκε το παιδί τους, Αστρολάβος. Ο Φιλμπέρ αποκάλυψε το μυστικό γάμο, πιθανότατα για να δυσφημήσει τον φιλόσοφο.

_{Photo By @festival_medioevo On Instagram - Ο Αβελάρδος και η Ελοΐζα στην αρχή της κρυφής σχέσης τους.}

Η Ελοΐζα αρνήθηκε την σχέση και ο Αβελάρδος την έστειλε σε ένα μοναστήρι με σκοπό να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Αυτό, ωστόσο, προκάλεσε ένα νέο θυμό από τον Φιλμπέρ, ο οποίος υπέθεσε ότι ο Αβελάρδος ήθελε να απαλλαγεί από την ανιψιά του. Το 1117, μια ομάδα εξαγριωμένων ανδρών, με εντολή του Φουλβέρτου, επιτέθηκε στο υπνοδωμάτιο του Αβελάρδου και τον ευνούχησε.

Κατερίνα Χετζελντόρφερ

Προς τα τέλη του 15ου αιώνα, ένας νεαρός άνδρας εγκαταστάθηκε στην πόλη Σπάιερ της Γερμανίας, ζώντας μια πορεία ζωής χαρακτηρισμένη από περιπέτειες. Κατά τη διάρκεια του καρναβαλιού, ενέπνεε εφήμερες ερωτικές σχέσεις και παρενοχλούσε σεξουαλικά γυναίκες. Παρότι οι κάτοικοι της περιοχής είχαν συνηθίσει τις παράξενες συμπεριφορές του, το 1477 αποκαλύφθηκε ένα μεγάλο μυστικό: ο νεαρός άνδρας ήταν στην πραγματικότητα γυναίκα, και το όνομά της ήταν Κατερίνα Χετζελντόρφερ.

_{Photo By @MIT Press On Facebook - Πίνακας με την Κατερίνα που χρονολογείται το 1477.}

Η αλήθεια αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια μιας δίκης, κατά την οποία ανακαλύφθηκε ότι είχε κατασκευάσει ένα πειστικό ομοίωμα ανδρικού οργάνου από δέρμα, βαμβάκι και ξύλο. Το ομοίωμα αυτό είχε εξαπατήσει τις γυναίκες με τις οποίες συνευρίσκονταν, αφού δεν είχαν καταλάβει την αλήθεια. Στο τέλος, η Κατερίνα Χετζελντόρφερ καταδικάστηκε σε θάνατο δια πνιγμού, ενώ οι ερωμένες της εξορίστηκαν, καθώς θεωρήθηκε ότι είχαν πέσει θύματα απάτης.

Ο Μακιαβέλι, ο Ντα Βίντσι και οι «Τρύπες της Αλήθειας»

Κατά την περίοδο του 15ου αιώνα, η ηγεσία της Φλωρεντίας εισήγαγε την πρακτική των "τρυπών της αλήθειας", τα οποία ήταν κυριολεκτικά κουτιά που τοποθετήθηκαν σε διάφορα σημεία της πόλης. Οι πολίτες είχαν τη δυνατότητα να αποστέλλουν ανώνυμα καταγγελίες μέσω αυτών των κουτιών, με σκοπό να ερευνηθούν από τις αρχές. Αυτό αποτελούσε έναν τρόπο να εκφράζονται υπαινιγμοί και κατηγορίες. Ένα επιπλέον παράδειγμα αυτής της πρακτικής αναφέρει την περίπτωση του Νικολό Μακιαβέλι, ο οποίος αναγκάστηκε να αποδείξει την αθωότητά του όταν κατηγορήθηκε άδικα για εμπλοκή με μια νεαρή εταίρα.

_{Photo By @mr_jazzgoodlife On Instagram - Απόφθεγμα του Ντα Βίντσι.} 

Ωστόσο, το μεγαλύτερο σκάνδαλο έλαβε χώρα στις 9 Απριλίου 1476, όταν ο διάσημος καλλιτέχνης Λεονάρντο Ντα Βίντσι κατηγορήθηκε για την ύπαρξη ερωτικής σχέσης με έναν 17χρονο νεαρό, Γιάκοπο Σαλταρέλι. Αυτό προκάλεσε αναστάτωση στην πόλη και οι "Αξιωματούχοι της Νύχτας", φύλακες των ηθών, κλήθηκαν να εξετάσουν την υπόθεση. Ευτυχώς για τον Ντα Βίντσι, αποδείχθηκε ότι οι κατηγορίες ήταν ψευδείς, διατηρώντας έτσι την ακεραιότητα της καριέρας και της φήμης του.

Η σπηλιά των οργίων

Κατά την ύστερη περίοδο του μεσαίωνα στην Ευρώπη, η Καθολική Εκκλησία θεώρει τις σεξουαλικές παραβιάσεις ως τα πιο σοβαρά αδικήματα και προωθεί την αποκάλυψή τους από αιρετικούς. Ένα περίφημο παράδειγμα περιλαμβάνει έναν γερμανό αιρετικό με το όνομα Λέπτσετ, ο οποίος αποκαλύπτει δραστηριότητες και επαφές που λαμβάνουν χώρα σε μια σπηλιά κοντά στην Κολωνία.

Σε αυτή την περίπτωση, ένας κλάδος της αιρετικής κοινότητας των Καθαρών, αφιερωμένος στον Εωσφόρο, κατηγορείται για τις δραστηριότητές του. Σύμφωνα με τον Λέπτσετ, στην εσωτερική "λειτουργία" αυτής της κοινότητας στη σπηλιά, είχαν τόπο απίστευτα γεγονότα, συμπεριλαμβανομένων ομοφυλοφυλικών πρακτικών. 

Ο βασιλιάς, ο γιος του, η μέλλουσα νύφη του και ο αδελφός της

Ο νεαρός Ριχάρδος, γνωστός και ως Λεοντόκαρδος, και η πριγκίπισσα της Γαλλίας, Αλίκη, βρέθηκαν υπό παρακολούθηση από μικρή ηλικία. Από τα 9 της χρόνια, η Αλίκη ζούσε στο παλάτι του Ριχάρδου, του μελλοντικού συζύγου της. Παρόλα αυτά, όταν έφτασε τα 16 της, ο πατέρας του Ριχάρδου και βασιλιάς της Αγγλίας, Ερρίκος Β', αρνήθηκε να εγκρίνει τον γάμο τους. Φήμες κυκλοφόρησαν που υποστήριζαν ότι ο βασιλιάς ήταν ερωτευμένος με την νεαρή πριγκίπισσα. Η αντίδραση του Πάπα ακολούθησε με απειλές για αφορισμό της Αγγλίας, εκτός αν ο γάμος πραγματοποιηθεί.

_{Photo By @angevinyaoiz On Instagram - Ο Ριχάρδος και η πριγκίπισσα της Γαλλίας Αλίκη.} 

Ο βασιλιάς της Γαλλίας, Λουδοβίκος Ζ', πίεσε τον αγγλικό ομόλογό του να επιστρέψει την κόρη του, αν δεν γίνει ο γάμος. Ο Ερρίκος συμφώνησε εν τέλει στον γάμο, αλλά ολόκληρη η διαδικασία ήταν φορτισμένη με δυσαρέσκεια. Τα πράγματα όμως περίπλεχθηκαν όταν αποκαλύφθηκε ότι ο Ριχάρδος είχε σχέση με τον αδελφό της Αλίκης, τον Φίλιππο. Τελικά, ο Ριχάρδος αρνήθηκε να παντρευτεί την Αλίκη μετά τον θάνατο του πατέρα του, με το επιχείρημα ότι είχε γεννηθεί ο ετεροθαλής αδελφός του.

Μέσα από τον πλούσιο κατάλογο των πριγκιπισσών που προτάθηκαν ως πιθανές συζύγους για τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο, βασιλιά της Αγγλίας, η επιλογή έπεσε τελικά στη Βερεγγαρία της Ναβάρρας, προσδίδοντας της τον τίτλο της βασίλισσας. Οι λόγοι πίσω από αυτήν την επιλογή ήταν διπλοί και συνδυασμένοι.

Ένας από αυτούς τους λόγους αφορούσε τη συνήθη δυναστική στρατηγική που συνδέεται με την επιλογή συζύγου. Στόχος ήταν να διασφαλιστεί η γέννηση ενός κληρονόμου, εξασφαλίζοντας έτσι τη συνέχεια της δυναστείας. Αλλά πέρα από τον προφανή λόγο της διασφάλισης κληρονομιάς, υπήρχαν και πολιτικοί σκοποί που επηρέασαν την επιλογή. Αυτοί οι πολιτικοί λόγοι συνδέονταν με την φιλοδοξία του Ριχάρδου να οδηγήσει τη Σταυροφορία προς τα Άγια Χώρια.

Η ένωση του Ριχάρδου και της Βερεγγαρίας εστιάστηκε στον γάμο τους, ο οποίος τελέστηκε στη Λεμεσό στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στις 12 Μαΐου. Ο επίσκοπος του Evreux, Ιωάννης, στέφθηκε μετά την τελετή αυτήν τη Βερεγγαρία ως βασίλισσα. Σε απόδειξη αγάπης και εμπιστοσύνης, ο Ριχάρδος παραχώρησε στη Βερεγγαρία την περιουσία του πέρα ​​από τον ποταμό Garonne, στην περιοχή του Gascon. Η κατοικία τους στη Βερεγγαρία διήρκεσε τρεις εβδομάδες, με τον Ριχάρδο να αποχωρεί στις 5 Ιουνίου.