Γιατί δεν λένε οι άνδρες στη σύντροφό τους ότι είναι bisexual;

Όπως γνωρίζουμε ο σεξουαλικός προσανατολισμός του ανθρώπου μπορεί να είναι ετεροφυλόφιλος (τον ελκύουν τα άτομα του αντίθετου φύλου), ομοφυλόφιλος (τον ελκύουν τα άτομα του ίδιου φύλου) ή αμφισεξουαλικός (bisexual: τον ελκύουν τα άτομα και των δύο φύλων). Τον σεξουαλικό του προσανατολισμό δεν τον επιλέγει κανείς, όπως δεν μπορεί επίσης και να τον αλλάξει. Η οργάνωσή του ξεκινάει στην παιδική ηλικία, διαμορφώνεται στα χρόνια της εφηβείας και ολοκληρώνεται στο κλείσιμό της όπου ουσιαστικά ξεκινάει και η σεξουαλική δραστηριότητα.

Σύμφωνα με νέα έρευνα στη Νέα Υόρκη (Columbia University’s Mailman School of Public Health and Public Health Solutions) που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Archives of Sexual Βehavior», υποστηρίζει πως οι αμφισεξουαλικοί άνδρες για να αποφύγουν τον κοινωνικό στιγματισμό τους κρατάνε κρυφό τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό από τη σύντροφό τους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι ερευνητές, οι αμφισεξουαλικοί άνδρες λόγω του φόβου της γελοιοποίησης, της απόρριψης, της θυματοποίησης αλλά και της ομοφοβίας γενικότερα, δεν αποκαλύπτουν ότι κάνουν σεξ και με άλλους άνδρες, αλλά αντίθετα προσποιούνται πως είναι ετεροφυλόφιλοι (στρέιτ).

Στην έρευνα πήραν μέρος 203 αμφιφυλόφιλοι άνδρες, πάνω από τα 18 έτη ζωής τους, μη αυτό-χαρακτηριζόμενοι ως ομοφυλόφιλοι, στη Νέα Υόρκη. Το δείγμα επιλέχθηκε μέσα από διαδικτυακές ιστοσελίδες, έντυπες διαφημίσεις και παραπομπές. Όλοι τους είχαν σχέσεις ετεροφυλόφιλες και δεν είχαν αναφέρει ποτέ τον αμφιφυλόφιλο σεξουαλικό τους προσανατολισμό και πως παράλληλα με τη σύντροφό τους είχαν παράλληλα τουλάχιστον μία σεξουαλική επαφή με άνδρα τον προηγούμενο χρόνο.

Ο επικεφαλής της μελέτης Dr Eric Schrimshaw (αναπληρωτής καθηγητής της Κοινωνικο-ϊατρικών Επιστημών) ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας δείχνουν σαφώς την ανάγκη εκστρατείας δημόσιας εκπαίδευσης, προκειμένου να διαλύσουμε τους μύθους για τους αμφισεξουαλικούς άνδρες που δεν είναι gay, δεν έχουν τον ιό του HIV και δεν είναι απαραίτητα μη μονογαμικοί».

«Οι αναμενόμενες αρνητικές αντιδράσεις από τις γυναίκες, σημαίνει πως χρειάζονται στρατηγικές που θα βοηθήσουν τους bisexual άνδρες να μπορούν να αποκαλύπτουν τη σεξουαλική τους ιστορία με τρόπους που ελαχιστοποιούν τις αρνητικές αντιδράσεις και να δουλέψει το ζευγάρι τη διατήρηση της σχέσης του.»

Ένας ακόμα λόγος που οι αμφισεξουαλικοί άνδρες δεν φανερώνουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, είναι συνήθως το θρησκευτικό ή και πολιτισμικό υπόβαθρο των φίλων τους, της οικογένειας και της συντρόφου τους που θεωρείται εμπόδιο στην αποκάλυψη, λόγω του ότι πίστευαν ότι συνέβαλε στις πιθανές απορριπτικές αντιδράσεις.

Οι θεωρίες σχετικά με την αποκάλυψη του σεξουαλικού προσανατολισμού μεταξύ των ομοφυλόφιλων ανδρών είναι αντικρουόμενες: «Ενώ ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι η αποκάλυψη του σεξουαλικού προσανατολισμού είναι μέρος της ανάπτυξης της ταυτότητας και ότι η αποκάλυψη συμβαίνει αφού μεγαλώσει η αυτοπεποίθηση και η αυτο-αποδοχή της σεξουαλικής τους ταυτότητας, αυτό δεν ήταν το εύρημα μας» δήλωσε ο Martin J. Downing (Jr. of Public Health Solutions).

Οι ερευνητές επίσης υποστηρίζουν πως τα ευρήματά τους δείχνουν ότι οι αμφιφυλόφιλοι άνδρες σε σχέση με τους ομοφυλόφιλους άνδρες είναι πιο πιθανό να στιγματιστούν από αρνητικές αντιδράσεις.

Ωστόσο, προειδοποιούν ότι η έρευνά τους δεν συγκρίνει τους λόγους στιγματισμού των αμφιφυλόφιλων με εκείνους των ομοφυλοφίλων ανδρών, και ως εκ τούτου, είναι ακόμα ασαφές αν οι αμφιφυλόφιλοι άνδρες στιγματίζονται κοινωνικά περισσότερο ή στον ίδιο βαθμό με τους ομοφυλόφιλους. «Η έρευνα αυτή είναι κρίσιμη για την κατανόηση του δυναμικού, προκειμένου να υπάρξει συνάφεια ανάμεσα στο κοινωνικό στίγμα και τη γνωστοποίηση στους ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους άνδρες», σημείωσε ο Dowling.

Προηγούμενες έρευνες από τον Schrimshaw υποστήριξαν πως η απόκρυψη του σεξουαλικού προσανατολισμού στους αμφιφυλόφιλους άνδρες φέρνει υψηλά επίπεδα συναισθηματικής δυσφορίας. Κλείνοντας ο Dr Eric Schrimshaw καταλήγει: «Έτσι, τα τρέχοντα ευρήματα παρέχουν νέα γνώση όπου η μη γνωστοποίηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγαλύτερη συναισθηματική δυσφορία».
Η έρευνα υποστηρίχθηκε από επιχορήγηση του Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας (R01-MH076680).