Ανδρονίκη Λασηθιωτάκη
Το υπόγειο στην οδό Ήρας 12
Εκδ. Διόπτρα
Σελ. 525
Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ.
Το τελευταίο βιβλίο της Πασχαλίας Τραυλού γράφτηκε με αφορμή τις πρόσφατες αλλαγές στη νομοθεσία στις Η.Π.Α στο θέμα των αμβλώσεων που, επανέφερε αυστηρούς περιορισμούς και απαγορεύσεις. Mε αφορμή επίσης και όλων των πρόσφατων αποτρόπαιων εγκλημάτων που είδαν το φως της δημοσιότητας για ανθρώπους που είναι υπεράνω κάθε υποψίας.
Η συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου διευκρινίζει πως πρόκειται για ένα καθαρά μυθοπλαστικό έργο. Δημιούργημα της φαντασίας είναι όλοι οι ήρωες της, με τις ιδιότητές τους να ήταν τέτοιες ώστε να εξυπηρετούν τον σκοπό της πλοκής και τον τρόπο που θα εκτυλισσόταν η ιστορία της μπροστά στα μάτια του αναγνώστη της. Δημιούργημα φαντασίας και ο τόπος, το χωριό Παράδεισος που κάθε άλλο παρά παραδεισένιο ήταν αφού, δεν έχει καμία σχέση με το ομώνυμο χωριό που υπάρχει όπως δεν υπάρχει ή υπήρξε ποτέ και η μονή της Αγίας Λεχούσας, ούτε και η Αγία Λεχούσα φυσικά. Προϊόν φαντασίας και το υπόγειο στην οδό Ήρας 12. Χαρακτήρες και τόποι φανταστικοί, γεγονότα το ίδιο φανταστικά μα που όλα θα μπορούσαν να είναι κάλλιστα αληθινά. Σαν τις ιστορίες που ακούμε, δυστυχώς, καθημερινά με χαρακτήρες αληθινούς, ιερείς, γονιούς, ανθρώπους της διπλανής πόρτας υπεράνω κάθε υποψίας, αλλά και χαρακτήρες αγγελικά πλασμένους και παιδιά που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα καταδικασμένα στο έλεος μιας νοσηρής κοινωνίας προσδιοριζόμενης από τον καθωσπρεπισμό, το χρήμα, το φαίνεσθαι που μοιάζει να είναι σαν μια αστραφτερή επιφάνεια που αν σηκώσεις το καπάκι της από κάτω υπάρχει βόθρος.
Το βιβλίο αυτό είναι λοιπόν προϊόν φαντασίας, εμπνευσμένο από γεγονότα αληθινά, γεγονότα της επικαιρότητας που το κάνουν πέρα για πέρα αληθινό. Αποτυπώνει την ιστορία της νομιμοποίησης των αμβλώσεων στην Ελλάδα με εγκιβωτισμένες πολλές προσωπικές ιστορίες των χαρακτήρων που λαμβάνουν μέρος σ' αυτήν. Προβληματίζει και συγκινεί. Προκαλεί τη σκέψη και ωθεί τον κάθε αναγνώστη να εμβαθύνει στα δικά του πιστεύω, στις δικές του αλήθειες ώστε να ανακαλύψει τις ισορροπίες μέσα από ακροβατήματα μεταξύ όσων καθορίζουμε ή καθορίζονται ηθικά και αποδεχτά και όσων όχι. Ο αναγνώστης ταλαντεύεται μέσα στο περιβάλλον που έχτισε η συγγραφέας, ανάμεσα στο θεάρεστο και στο αποτρόπαιο, στο νοσηρό. Γίνεται θεατής ενός ηθογραφικού έργου το οποίο παρόλο που δε διαδραματίζεται σε ένα τόσο παλιό παρελθοντικό χρόνο ωστόσο η γυναίκα έπρεπε να παλέψει για τα αυτονόητα. Έπρεπε να αποδείξει την αξία της σαν οντότητα, την ικανότητά της να αποφασίζει για το άτομό της και η απόφασή της αυτή να γίνεται σεβαστή από την οικογένεια και κατ' επέκταση από την κοινωνία χωρίς να περιθωριοποιείται, χωρίς να στιγματίζεται και κυρίως χωρίς να τιμωρείται.
Για τη γραφή και την περίτεχνη αφηγηματική ροή στις ιστορίες της Πασχαλίας Τραυλού δε χρειάζεται να πούμε πολλά γιατί, είναι πια γνωστό πως η πένα της είναι μαγική και η αφήγησή της ρέει σαν γάργαρο νερό συνεπαίρνοντας τον αναγνώστη της χωρίς να το αφήνει να βαρεθεί ούτε στιγμή. Οι 525 σελίδες του βιβλίου κυλάνε όμορφα και γοργά ξεσηκώνοντας φουρτούνα, ενίοτε αντικροουμένων, συναισθημάτων χαρίζοντας ένα υπέροχο ταξίδι.
Αναζητήστε το βιβλίο στο βιβλιοπωλείο Parga εδώ.
Από το οπισθόφυλλο: «… Δύσκολο πράμα να είσαι γυναίκα. Κι αν τα σπλάχνα σας αθέλητα καρπίσουν, μη βγάλετε άχνα σε παπά.
Με την καρδιά και το μυαλό σας κουβεντιάστε το. Και μη θαρρείτε πως θα κάνετε φονικό και θα πάτε στην Κόλαση, αν κρίνετε πως άλλη λύση δεν υπάρχει.
Αγγελοποιοί είμαστε να λέτε. Στέλνουμε αγγελούδια στον Παράδεισο για να μη ζήσουν στην Κόλαση αυτού του κόσμου».
Έτσι έγραφε το τεφτέρι της Παγώνας, της νεκρής μαμής του Παράδεισου, του χωριού όπου μεγάλωσε η Ανθή, η κόρη του πανούργου παπα-Δρόσου τη δεκαετία του ’60.
Από αυτό το κειμήλιο και από τη Λούλα την πόρνη γύρεψε απελπισμένα βοήθεια για να σωθεί από το δίλημμα στο οποίο βρέθηκε άθελά της εγκλωβισμένη. H ηρωίδα θα βρει αναπάντεχα την άκρη στη μονή της Αγίας Λεχούσας χάρη στις γνώσεις της μοναχής Υακίνθης και στην αυτοθυσία του δάσκαλου Στρατή Κλωναρίδη. Έκτοτε μάχεται στο υπόγειο της οδού Ήρας 12 για το δικαίωμα των γυναικών να ορίζουν την καρδιά και το σώμα τους. Μόνο που ως τα στερνά της τη βασανίζει η αρχέγονη αμφιβολία αν είναι φόνισσα ή... αγγελοποιός, αν η αυτοδιάθεση και η ελευθερία είναι αμαρτία ή δικαίωμα. Ένα βιβλίο που αποδεικνύει ότι η γυναίκα είναι το κόμμα, η τελεία και το θαυμαστικό σε κάθε νόημα της ζωής. Η γυναίκα δεν είναι απλώς το συμπλήρωμα στη ζωή του άντρα, κάτι σαν το παράρτημα σ’ ένα κείμενο. Είναι το κόμμα, η τελεία και το θαυμαστικό στη δημιουργία του Παντοδύναμου. Κι αν μπει σε λάθος θέση, χάνεται και το νόημα αυτού του κόσμου.
