4 Κύπριες εξιστορούν στο must τις creepy στιγμές stalking που έζησαν

Όλοι έχουμε χαζέψει με τον Joe από το «You» – τον γοητευτικό (και ψυχάκια) stalker που νομίζει ότι η παρακολούθηση, οι κρυφές κάμερες και τα… αιφνίδια «τυχαία» ραντεβού είναι μια twisted μορφή ρομαντισμού. Μόνο που, στην πραγματική ζωή, το stalking δεν έχει soundtrack, ούτε θα παιχτεί ως σειρά στο Netflix. Έχει άβολα βλέμματα, διαρκές άγχος και την αίσθηση ότι κάποιος, κάπου, σε ξέρει… λίγο παραπάνω απ’ ό,τι θα έπρεπε.

Και ενώ πολλοί μπορεί να το παίρνουν στην πλάκα – «σιγά, απλά μου κάνει like σε όλες τις φωτογραφίες από το 2016» – η γραμμή μεταξύ ενδιαφέροντος και εμμονής μπορεί να γίνει επικίνδυνα θολή. Από την online παρακολούθηση μέχρι την «τυχαία» εμφάνιση έξω από το σπίτι ή τη δουλειά, το stalking είναι μια καθημερινή απειλή που πολλοί βιώνουν και λίγοι μιλούν γι’ αυτή.

Στο πλαίσιο αυτού του θέματος μιλήσαμε με 4 Κύπριες που είχαν τη γενναιότητα να μας ανοίξουν την καρδιά τους και να μοιραστούν τις πιο περίεργες, τρομακτικές ή και εντελώς αλλόκοτες εμπειρίες τους με stalkers.

Κάποιες το κατάλαβαν αμέσως, άλλες όχι. Κάποιες γέλασαν (νευρικά), άλλες φοβήθηκαν… Όλες, όμως, θυμούνται αυτή την εμπειρία μέχρι σήμερα.

Και τώρα, ήρθε η ώρα να τη μάθεις κι εσύ.

*Για ευνόητους λόγους, οι τέσσερις γυναίκες προτιμούν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους.

Γ - 33 ετών

«Πριν μερικά χρόνια, εργαζόμουν ως υπάλληλος σε ένα γραφείο στο κέντρο της πόλης. Η καθημερινότητά μου ήταν σχετικά προβλέψιμη – μέχρι που άρχισα να παρατηρώ έναν συγκεκριμένο άνθρωπο να εμφανίζεται έξω από τα γραφεία μας. Άρχισα να βρίσκω γλυκά τακτοποιημένα σε μικρά σακουλάκια, με σημειώματα τυλιγμένα προσεκτικά μέσα. ''Για το χαμόγελό σου'', ''Σήμερα ήταν δύσκολη μέρα, ελπίζω να γλύκανε λίγο'', ''Σε σκέφτομαι''. Μερικές φορές τα άφηνε στην πόρτα του γραφείου, άλλες φορές τα κρατούσε στο χέρι και στεκόταν σιωπηλός απέναντι μέχρι να φύγω. Δεν τον είχα προσκαλέσει ποτέ, δεν είχαμε μιλήσει ποτέ, δεν είχα δώσει κανένα σημάδι ενδιαφέροντος. Μετά ξεκίνησαν τα ραβασάκια να γίνονται πιο προσωπικά με λεπτομέρειες από τη ζωή μου που δεν είχα μοιραστεί πουθενά. Άρχισα να κοιτάζω πίσω μου στον δρόμο, να αλλάζω διαδρομές, να φεύγω από τη δουλειά με συνοδεία». 

Α - 40 ετών

«Ξεκίνησε το 2018. Έστελνε μηνύματα στον σταθμό αρχικά και υστέρα έστειλε ένα μήνυμα στο facebook, όπου εξομολογείτο τον έρωτά του. Του είπα ότι τον ευχαριστώ για τα καλά του λόγια, αλλά δεν με ενδιέφερε, διότι είμαι παντρεμένη. Συνέχισε να μου στέλνει μηνύματα και στην εκπομπή και στα social media ακάθεκτος και εκεί υποπτεύθηκα ότι κάτι δεν πάει καλά. Σιγουρεύτηκα όταν ήρθε σε ένα live link, και προσπάθησε να με πείσει να πάμε λίγο πιο μακριά για να μου πει κάτι. Όταν είδε ότι δεν δέχτηκα, προσπάθησε να με φιλήσει. Είχε έρθει στο γραφείο μου, με περίμενε στο σκοτάδι, μου έλεγε ότι με αγαπάει και ότι ήθελε να του δώσω χρόνο να μου μιλήσει. Ήταν επίμονος παρά το γεγονός ότι του είχα απαγορεύσει να έρχεται, ότι είχα φωνάξει την αστυνοµία, ότι τον είχαν αποµακρύνει, αυτός συνέχιζε να έρχεται πιστεύοντας µε έναν παράλογο τρόπο ότι τα αισθήµατα ήταν αμοιβαία. Μετά την τελευταία φορά που του µίλησε ένας αστυνοµικός που ανέλαβε να µε υπερασπιστεί και του είπε ότι δεν έχει άλλα περιθώρια και ότι αν ξαναγίνει καταγγελία θα τον συλλάβουν, έχει περίπου µια εβδοµάδα να εµφανιστεί. ∆εν θεωρώ ότι τον προκάλεσα, ίσως η ευγένειά µου στο ραδιόφωνο ή η φωνή µου να µεταφράστηκε απ’ αυτόν διαφορετικά. Έκλεινε ραντεβού µαζί µου χωρίς εγώ να έχω ανταποκριθεί, µε περίµενε σε πάρκινγκ πολυκαταστηµάτων και µε ενηµέρωνε ανά τακτά χρονικά διαστήµατα ότι επειδή αργώ να εµφανιστώ θα αναγκαστεί να φύγει». 

Α - 25 ετών

«Φαντάσου να πηγαίνεις στη δουλειά σου κάθε πρωί και να φοβάσαι γιατί κάποιος αποφάσισε να σε "βάλει στο μάτι" και με το έτσι θέλω να σου δημιουργεί αισθήματα φόβου για το πώς θα προλάβεις να φτάσεις να μπεις μέσα στο κτίριο χωρίς να συμβεί κάτι. Καιρό πριν, στη δουλειά μου, δεν ξέρω πώς, αυτός με είδε να περπατάω οδεύοντας προς το κτίριο. Αυτό απ' ότι κατάλαβα συνέβαινε μέρες. Αυτός καθόταν μέσα στο αυτοκίνητό του λίγο παραδίπλα και με παρακολουθούσε να πηγαίνω στη δουλειά μου καθημερινά. Το είχα προσέξει γιατί μου έκανε εντύπωση, ο ίδιος άνθρωπος κάθε μέρα στο ίδιο σημείο την ίδια ώρα να είναι εκεί. Δεν έδωσα σημασία στην αρχή. Μέχρι που κάποια μέρα με ενημέρωσαν από τη ρεσεψιόν της δουλειάς μου ότι ένας άντρας τους πήρε τηλέφωνο και περιγράφοντάς με ακριβώς, τους είπε ότι μου έπεσαν τα γυαλιά μου στο δρόμο και να βγω να τα πάρω από τον ίδιο. Προφανώς και δεν μου είχαν πέσει. Τα γυαλιά τα έβλεπα στο γραφείο μου εκείνη τη στιγμή. Μετά από λίγο ξανά τηλέφωνο από τη ρεσεψιόν, μου είπαν ότι ξανά πήρε και επέμενε να βγω έξω. Προφανώς και δεν έδωσα σημασία και τους είπα πως αν ξανά πάρει να του πουν να μην ξανά ενοχλήσει. Μίλησα σε κάποιον στο γραφείο και του ζήτησα στο σχόλασμα να με συνοδεύσει μέχρι το αυτοκίνητό μου, δεν ήθελα να φύγω μόνη μου. Μετά, κάθε μέρα, το ίδιο. Να είναι εκεί. Και τα τηλέφωνα στη δουλειά να συνεχίζονται. Σκέφτηκα να πάω στην αστυνομία να το αναφέρω. Κάποιος μου είπε "ε και τι θα σου κάνει η αστυνομία νομίζεις;" ... Δε θυμάμαι ακριβώς για πόσο καιρό γινόταν αυτό. Κάποια μέρα ενώ πήγαινα στη δουλειά μου, ερχόταν από πίσω μου με το αυτοκίνητο σιγά σιγά. Δεν μπορώ να σου περιγράψω τι ένιωσα, το φόβο. Ήρθε δίπλα μου ενώ εγώ προσπαθούσα να περπατήσω όλο και πιο γρήγορα, μου μίλησε, μου είπε κάτι περίεργα. Συνέχισα όσο μπορούσα πιο γρήγορα. Και τις επόμενες μέρες μια από τα ίδια, να προσπαθεί να μου μιλήσει ενώ αυτός να κινείται αργά με το αυτοκίνητο δίπλα μου. Μετά από καιρό, σταμάτησε, δεν τον έβλεπα πια».

Ε - 40 ετών

«Ο συγκεκριμένος άνδρας είναι Κύπριος, επιφανές πρόσωπο από γνωστή οικογένεια. Βρίσκει γυναίκες μέσω διάφορων ηλεκτρονικών πλατφορμών, είτε κοινωνικής δικτύωσης είτε άλλου τύπου, και τις προσεγγίζει συστηματικά. Επικοινώνησε μαζί μου με γραπτό μήνυμα. Το αγνόησα, όμως ήταν ξεκάθαρο πως είχε ήδη ψάξει πληροφορίες για μένα στο διαδίκτυο. Έλεγε ψέματα ότι πήρε τον αριθμό μου από μια φίλη μου – κάτι που δεν ίσχυε. Αργότερα, έτυχε να τον συναντήσω και έμαθα την πραγματική του ταυτότητα. Αρχικά τον συμπάθησα – είχε μεγάλη ευφράδεια λόγου και ήταν πολύ πειστικός. Μου παρουσιάστηκε ως πολιτικός μηχανικός. Δεν πέρασε καν από το μυαλό μου το τι θα ακολουθούσε. Για ένα μικρό χρονικό διάστημα κρατήσαμε επικοινωνία, αλλά γρήγορα άρχισε να γίνεται πιεστικός και ελεγκτικός. Τηλεφωνούσε διαρκώς. Όταν του είπα ότι δεν θέλω άλλη επαφή, άρχισε ο εφιάλτης. Ξεκίνησαν τα απειλητικά τηλεφωνήματα και μηνύματα, με εναλλαγές διάθεσης, από “θέλω να είμαστε μαζί” μέχρι “θα σου κάνω κακό”. Με παρακολουθούσε, εμφανιζόταν έξω από τη δουλειά μου, προκάλεσε ζημιές στο αυτοκίνητό μου, μου άφηνε γράμματα πάνω σε αυτό. Έμαθα ότι είχε βάλει οξύ με σκοπό να με τραυματίσει. Απειλούσε την οικογένειά μου, έλεγε ότι θα μας σκοτώσει, όλα αυτά επειδή δεν δεχόμουν να είμαι υπό τον έλεγχό του. Έφτασε στο σημείο να δημιουργήσει φωτογραφίες με Photoshop και να με απειλήσει πως θα τις διαρρεύσει. Tον κατήγγειλα πολλές φορές στην αστυνομία, αλλά δεν με έπαιρναν στα σοβαρά, δεν έκαναν την δουλειά τους. Εγώ στάθηκα τυχερή, άλλες γυναίκες δεν είχαν καλό τέλος. Αναγκάστηκα να φύγω από την Κύπρο, να κινηθώ νομικά και να καταθέσω ασφαλιστικά μέτρα. Όταν επέστρεψα, όλα ξεκίνησαν ξανά. Σταμάτησα να δουλεύω, κρυβόμουν σε φιλικό σπίτι, κυκλοφορούσα με διαφορετικά αυτοκίνητα και με τη βοήθεια φίλων. Μια μέρα, μου έστειλε γραπτό μήνυμα πως θα με σκοτώσει. Εκείνη τη φορά, με το γραπτό ως απόδειξη, συνελήφθη από την αστυνομία. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι συνδεόταν και με άλλες υποθέσεις νεαρών γυναικών που δεν γνώριζαν την πραγματική του ταυτότητα. Οι αρχές τον συνέδεσαν μέσω των τηλεφωνικών του αριθμών. Αυτό μπορεί να συμβεί σε κάθε γυναίκα – ανεξαρτήτως φήμης, κοινωνικής θέσης ή δύναμης. Πολλές φορές, αυτοί οι άνθρωποι διαλέγουν τα θύματά τους εντελώς τυχαία. Γι’ αυτό πρέπει να μιλάμε και κυρίως να μας ακούνε».