Πάρις Δημητριάδης
Στο «Poor things», τη νέα μαύρη κωμωδία του Γιώργου Λάνθιμου που από τη μέρα που άρχισε να προβάλλεται στους κινηματογράφους πυροδοτεί σε καθημερινή βάση πανζουρλισμό σχολίων και κριτικών, μεταφερόμαστε στη Βρετανία της βικτωριανής εποχής, όπου η πεντάμορφη και εντυπωσιακή πρωταγωνίστρια (Emma Stone) πέφτει από μια γέφυρα και αυτοκτονεί. Μόνο που πριν πεθάνει, μοιραίες συγκυρίες θα την οδηγήσουν στα χέρια ενός αλλόκοτου και ιδιοφυούς, αδίστακτου γιατρού, με τερατώδη μορφή (Willem Dafoe) ο οποίος θα αποφασίσει να την επαναφέρει στη ζωή, με ολότελα δικούς του, ωστόσο, όρους.
Η Μπέλα Μπάξτερ, όπως θα μετονομαστεί η άγνωστη γυναίκα, δεν θα θυμάται πλέον το παραμικρό από την προηγούμενή της ζωή και ο παρανοϊκός, τρελάρας επιστήμονας θα βρει την τέλεια ευκαιρία να πειραματιστεί με εξωφρενικό τρόπο μαζί της, μεταμοσχεύοντας το μυαλό της. Εμπόδιο στα ραδιούργα του σχέδια θα μπουν στην πορεία ο νεαρός βοηθός του και κυρίως ο ερωτύλος δικηγόρος του, που θα διεκδικήσουν τη σαγηνευτική γυναίκα για δική τους. Αιφνιδιαστικά, εμπόδιο θα σταθεί τελικά και η ίδια η Μπέλα Μπάξτερ, η οποία σταδιακά θα φανερώσει ισχυρή βούληση απόδρασης από το χρυσό κλουβί του γιατρού, παρά το γεγονός ότι ο νους της υποτίθεται ότι χαλιναγωγείται από τον εκκεντρικό επιστήμονα.
Σοκαριστικό και συγκλονιστικό, μακάβριο plot twist της ταινίας, η οποία να σημειωθεί ότι έχει βασιστεί στο δημοφιλές μυθιστόρημα του Σκωτσέζου Alasdair Gray «Χαμένα κορμιά» είναι το ότι ο νέος εγκέφαλος της Μπέλα Μπάξτερ προήλθε από το έμβρυο που κυοφορούσε η ίδια, προτού αυτοκτονήσει! Ένα υπερρεαλιστικό γεγονός στην πλοκή, που θα έχει ως ιλαροτραγική συνέπεια η νεαρή γυναίκα να πρέπει να μάθει από την αρχή την αλφαβήτα, σαν μωρό παιδί. Κι ενώ τα βήματα του ενήλικου γυναικείου σώματος σε μυαλό βρέφους είναι κυριολεκτικά νηπιακά, καθώς η παρανοειδής πλοκή της ταινίας εξελίσσεται, θα δούμε τη Μπέλα Μπάξτερ να ωριμάζει και να αναπτύσσεται με θαυμαστό τρόπο, μέχρι που θα έρθει εκείνη η μέρα που θα κατορθώσει να απελευθερωθεί από τα αλλόκοτα διαβολικά δεσμά του γιατρού, παίρνοντας τη νέα της ζωή στα χέρια της.
Κυρίαρχο στοιχείο στην υπόθεση της ταινίας, όπως θα εξελιχθεί στη συνέχεια είναι μια ανεπιτήδευτη απενοχοποίηση των γυναικείων σεξουαλικών ορμών, που η ωμή πραγματικότητα είναι ότι στο πλαίσιο των πατριαρχικών αντιλήψεων που για αιώνες κυριαρχούν στη δομή των κοινωνιών μας, ακόμη και σήμερα, εξακολουθούν να αποτελούν ταμπού. Η φεμινιστική, πάντως, διάσταση -εάν μπορεί να ονομαστεί ως τέτοια- στο «Poor things» δεν λειτουργεί διδακτικά, ούτε γίνεται ιδιαίτερο θέμα. Καταγράφεται εκ των γεγονότων, χωρίς σχόλιο, όπως ίσως να συνέβαινε σε αντίστοιχη περίπτωση που σεναριογράφος και πρωταγωνιστής της ταινίας ήταν παλαιού τύπου άντρας και θεματολογία ήταν οι αντρικές σεξουαλικές ορμές. Τα περιφρονητικά σχόλια, για παράδειγμα, του Ντάνκαν Γουέντερμπερν απέναντι στην επιλογή της πρωταγωνίστριας να εργαστεί οικειοθελώς ως σεξεργάτρια στο Παρίσι παρουσιάζονται με τρόπο όπου γελοίος της υπόθεσης φαίνεται ο εξαθλιωμένος δικηγοράκος Ντάνκαν και όχι η δυναμική και χειραφετημένη Μπέλα.
Mε την αντιπροσωπευτική, ρηξικέλευθη σκοπιά του καταξιωμένου Έλληνα δημιουργού, που σου γαργαλάει τα εγκεφαλικά κύτταρα και θα μπορούσε να ονομαστεί κινηματογραφική σχολή από μόνη της αλλά και με την καθηλωτική, ατρόμητη ερμηνεία της Emma Stone, που περιγράφεται ως η αρτιότερη εμφάνιση της χαρισματικής ηθοποιού όπως επίσης με τη ρετρο-φουτουριστική, steampunk αισθητική, που μέσω των σκηνικών, των κοστουμιών και των εφέ δημιουργούν ένα διαρκές και σύγχρονο εικαστικό οφθαλμόλουτρο, δεν τίθεται θέμα πως η νέα ταινία του Λάνθιμου είναι πολύ απλά ταινιάρα. Απίθανες στο μεταξύ είναι και οι ευτράπελες, ανατρεπτικές στιγμές στην πλοκή της ταινίας, που στις πλέον ανύποπτες στιγμές σου προκαλούν ξεκαρδιστικό γέλιο. Υπενθυμίζεται εξάλλου ότι, πέραν από το βραβείο της καλύτερης ερμηνείας, που κατέκτησε η Emma Stone, στις Χρυσές Σφαίρες η ταινία νίκησε και στην κατηγορία της καλύτερης κωμωδίας ή μιούζικαλ.
Καταληκτικά, με τα εισιτήρια που κόβονται στις κινηματογραφικές αίθουσες να καταρρίπτουν αυτές τις μέρες κάθε προηγούμενο εισπρακτικής επιτυχίας και με τα βραβεία για την ταινία να στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο, το σασπένς για τα φετινά Όσκαρ κορυφώνεται όσο ποτέ!
