Σε διάφορες έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί, το διαζύγιο συνδέεται συνεχώς με αυξημένα επίπεδα κατανάλωσης αλκοόλ. Τα άτομα που έχουν πάρει διαζύγιο καταναλώνουν περισσότερο αλκοόλ και με πιο επιβλαβή τρόπο σε σχέση με όσους παραμένουν παντρεμένοι. Επίσης, όσοι έχουν χωρίσει έχουν αυξημένες πιθανότητες θνησιμότητας λόγω υπερβολικής κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών, συγκριτικά με τους παντρεμένους. Άλλοι παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, εκτός του διαζυγίου, είναι η κοινωνική τάξη, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και η αυξημένη προδιάθεση στην κατανάλωση αλκοόλ. Αντίθετα, ο γάμος σχετίζεται με πολλά οφέλη, συμπεριλαμβανομένων της προστασίας του/της συζύγου από συμπεριφορές που μπορεί να βλάψουν την υγεία τους.
Μια νέα επιστημονική μελέτη η οποία δημοσιεύτηκε στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό «American Journal of Psychiatry», επιβεβαιώνει ότι η απώλεια του/της συζύγου λόγω διαζυγίου ή ακόμα και θανάτου μπορεί να συμβάλλει στην εξάρτηση από το αλκοόλ. Η μελέτη βασίστηκε σε πληθυσμιακό δείγμα 942.366 παντρεμένων ατόμων από τη Σουηδία, οι οποίοι γεννήθηκαν μεταξύ 1960 και 1990, παντρεύτηκαν και διαμένουν μαζί με τον / τη σύζυγό τους από το 1990 ή μετά το 1990 και δεν είχαν κανένα προσωπικό ιστορικό αλκοολισμού πριν από το γάμο. Όσον αφορά τα αποτελέσματα, βρέθηκε υψηλή συσχέτιση μεταξύ διαζυγίου και διαταραχής της κατανάλωσης αλκοόλ, με τα ποσοστά της πρώτης εμφάνισης της διαταραχής, να αυξάνονται μετά από το διαζύγιο, περίπου έξι φορές στους άνδρες και πάνω από επτά φορές στις γυναίκες. Ακόμα, βρέθηκε ότι η και η χηρεία συνδέεται με αυξημένη κατανάλωση ποτού, ενώ η κατανάλωση σε άτομα που ξαναπαντρεύτηκαν για δεύτερη φορά μειώθηκε σημαντικά.
Σύμφωνα με τον πρώτο συγγραφέα της έρευνας και Καθηγητή Ψυχιατρικής και Ανθρώπινης και Μοριακής Γενετικής, Kenneth S. Kendler, τα παραπάνω ευρήματα συνηγορούν στο γεγονός ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις μπορεί ν’ ασκήσουν σαφή επίδραση στον κίνδυνο εμφάνισης αλκοολισμού, καθώς και ότι οι κοινωνικές επιδράσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Άλλοι παράγοντες που μπορεί να συντελέσουν στην αυξημένη πιθανότητα για αλκοολισμό είναι η προσωπικότητα του ατόμου και το οικογενειακό ιστορικό. Για παράδειγμα, άτομα τα οποία έχουν ατομικό ιστορικό εξωτερικευμένων συμπεριφορών είναι πιο ευαίσθητα στις παθογενείς επιδράσεις του διαζυγίου. Όπως αναφέρουν οι ειδικοί που πραγματοποίησαν την μελέτη, δεν είναι το άγχος του διαζυγίου που προκαλεί τον αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαταραχής στην κατανάλωση αλκοόλ, αλλά η απώλεια των προστατευτικών στοιχείων του γάμου. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας θα πρέπει να ερμηνευτούν σε συνδυασμό με προηγούμενη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την ίδια ομάδα επιστημόνων, σύμφωνα με την οποία ο πρώτος γάμος συμβάλλει στην μείωση του αλκοολισμού, καθώς τα παντρεμένα ζευγάρια τείνουν να φροντίζουν και να προστατεύουν ο ένας τον άλλο από επιβλαβείς συμπεριφορές. Τέλος, η μελέτη αυτή μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη αποτελεσματικών κοινωνικών θεραπειών για την καταπολέμηση της νόσου.
Δρ. Θάνος Ε. Ασκητής Νευρολόγος - Θέκλα Βασιλείου - Μαρίνα Μόσχα. M.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια.
Ιατρικό Κέντρο Σεξουαλικής Υγείας Θάνου Ασκητή
Αθαλάσσας 62, Στρόβολος, Λευκωσία
Τηλ.: 22459555
www.askitis-cy.com
Δωρεάν Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας
Δευτέρα-Παρασκευή 12.00-16.00
Τηλέφωνο 77.77.28.77
