Η αγαπημένη ηθοποιός, σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις της, μιλάει για τη θεατρική της επιστροφή, την απότομη επιτυχία στην καριέρα της και όλα όσα θέλουμε να γνωρίζουμε για εκείνην αυτή την περίοδο.
Του Νικόλα Φωτίου
Φωτογραφίες Ντέμης Σιρανίδης
Styling Στέλιος Στυλιανού (The_sfs.project)
Μακιγιάζ Μαρία Κλείτου
Μαλλιά John Paphitis
Σε βρίσκουμε σε ένα διάλειμμά σου από τις πρόβες του θεατρικού έργου «Ιφιγένεια εν Ουαλία» που μετά την επιτυχία του πρώτου κύκλου, ανεβαίνει ξανά σε λίγες μέρες στο Flea Theatre. Αγχωμένη;
Η αλήθεια είναι ότι πάντα λίγες μέρες πριν από κάθε πρεμιέρα δεν ξέρω τι μου γίνεται με το άγχος και την αγωνία που έχω για την παράσταση. Αν θα πάει καλά, αν δούλεψα αρκετά, αν έκανα όλα όσα έπρεπε να κάνω. Αλλά ειδικά αυτή η παράσταση είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση μιας και επέλεξα να ανεβάσω ένα τέτοιο μονόλογο και να συσκηνοθετήσω το πιο δύσκολο είδος του θεάτρου. Είναι μια παράσταση κατάθεση ψυχής.
Το έργο είναι δική σου παραγωγή. Γιατί αυτή η επιλογή;
Πριν λίγα χρόνια, είμαι στο Λονδίνο, στη βιβλιοθήκη του National Theatre και ψάχνω να βρω θεατρικό έργο, κάτι καινούργιο. Μετά από κάποια ώρα ψαξίματος τυχαία και αυθόρμητα τραβώ ένα λεπτό στενό βιβλιαράκι με τίτλο «Iphigenia in Splott». Κρατώντας το στα χέρια μου αρχίζω να ψυλλιάζομαι ότι είμαι πολύ κοντά στο να βρω αυτό που ψάχνω. Διαβάζοντας τις πρώτες γραμμές το μυαλό μου έχει ήδη κάνει την εικόνα: εμένα στην σκηνή, να ενσαρκώνω αυτό τον ρόλο.
Άρα αυτή είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται στην ελληνική γλώσσα;
Ναι, και είμαι πολύ χαρούμενη που το παρουσιάζω πρώτη εγώ στα Ελληνικά. Η «Ιφιγένεια εν Ουαλία» είναι η τέταρτή μου θεατρική παραγωγή, που αυτή τη φορά ανεβαίνει από τη θεατρική μου ομάδα, «Dream Theatre». Επίσης, είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη γιατί είναι η δεύτερη μου σκηνοθετική απόπειρα στο θέατρο, αυτή την φορά με τον κύριο Ζάνο στο πλευρό μου. Χαίρομαι πολύ που μοιράζομαι αυτή τη θεατρική παράσταση με το κοινό, γιατί για μένα ήταν ένας προσωπικός στόχος και ο ρόλος αυτός μια πρόκληση για να ξεπεράσω τον εαυτό μου και να μεταφέρω αυτό το έργο στη σκηνή.
Με λίγα λόγια, τι θα δούμε στη σκηνή;
Μια παράσταση που ταξιδεύει τον θεατή σε δυνατά συναισθήματα, με χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Η Έφη, η ηρωίδα του έργου, είναι ένα πλάσμα αδύνατο και ανυπεράσπιστο που δέχεται τη σκληρή και ανελέητη επίθεση του αδίστακτου κοινωνικού συστήματος που την στραγγαλίζει χωρίς κανένα οίκτο. Την βλέπουμε να θυσιάζεται ωσάν άλλη Ιφιγένεια στον βωμό της ανάπτυξης και των περικοπών. Το σύστημα στις μέρες μας γίνεται ακόμα πιο αμείλικτο, όταν στριμωχτεί. Η οικονομική κρίση, που έπληξε τον καπιταλιστικό κόσμο τα τελευταία χρόνια, δεν κτυπά αυτούς που προκάλεσαν την κρίση, δηλαδή τους κεφαλαιοκράτες, αλλά τον εργαζόμενο, τον φτωχό και αυτόν που δεν έχει στον ήλιο μοίρα. Η Έφη είναι ένα από τα εκατομμύρια θύματα της κρίσης, η οποία την εξωθεί στην αθλιότητα και στο κοινωνικό περιθώριο. Την εξοντώνει κοινωνικά!
Βρίσκεις κοινά στοιχεία με την ηρωίδα του έργου;
Το πρώτο κοινό που αναγνωρίζω με διαφορά είναι η τρέλα. Επίσης, έχουμε κοινά στοιχεία στον χαρακτήρα μας όσο αφορά τον δυναμισμό, τον αυθορμητισμό και την πίστη στο όνειρο. Α, και κάτι τελευταίο…. Έχουμε και οι δύο δυσλεξία.
Το «Ιφιγένεια εν Ουαλία» είναι η τέταρτη παραγωγή που κάνεις, μέσω της ομάδας Dream Theatre. Αλήθεια, δεν είναι οικονομικό ρίσκο τέτοιου είδους παραγωγές;
Η θεατρική ομάδα μου, το «Dream Theatre Productions», δημιουργήθηκε μέσα από την ανάγκη να επικοινωνεί την τέχνη του θεάτρου στις δύσκολες μέρες του σήμερα. Τα ρίσκα είναι όντως πολλά αλλά η αγάπη του κόσμου είναι τεράστια, η αγκαλιά που μας δίνει και έρχεται να μας δει, να μας στηρίξει, δεν περιγράφεται. Αυτό είναι που μου δίνει δύναμη και συνεχίζω να κάνω τις δικές μου παραγωγές και εδώ θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο για την απίστευτη αγάπη που παίρνω καθημερινά από αυτόν. Στόχος του «Dream Theatre Productions» είναι να προσφέρει καλλιτεχνικές στιγμές αγνής, εφήμερης αλήθειας και η ομάδα να χαράξει το δικό της στίγμα και τη δική της ταυτότητα.
Γενικά, στην Κύπρο του 2019, μπορείς να βγάλεις χρήματα μέσα από την τέχνη;
Μπαίνοντας σε αυτόν τον χώρο ήξερα πόσο άστατη και δύσκολη είναι αυτή η δουλειά σε ό,τι αφορά τα χρήματα, αλλά ποτέ μου δεν είχα φιλοδοξία να κάνω περιουσία μέσω αυτού του επαγγέλματος, δεν είχα αυτό τον στόχο. Η φιλοδοξία μου ήταν να δημιουργώ και να έχω συνεχή επαφή με την υποκριτική τέχνη σαφώς και τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, αλλά πότε ήταν εύκολα;
Θα σε πάρω λίγο πίσω, στα 21 σου, μετά τις σπουδές σου, βρέθηκες σε μία από τις πιο πετυχημένες σειρές της κυπριακής τηλεόρασης, σε έναν θρυλικό, θα έλεγα, ρόλο. Ήταν σοκ για σένα η τόσο μεγάλη επιτυχία;
Τελειώνοντας τις σπουδές μου είχα σκοπό να φύγω για Ελλάδα. Ακούω για μια ακρόαση στο θέατρο της ΕΘΑΛ και λέω να δοκιμάσω, αν με επιλέξουν, καλώς, θα είναι μια εμπειρία και υλικό για τη δουλειά μου, αν όχι, θα φύγω για Αθήνα, είπα. Τελικά με επέλεξαν και μου πρότειναν για ένα χρόνο συμβόλαιο, έτσι πιάνω δουλειά στο θέατρο και από τότε είμαι σε συνεχή απασχόληση τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση. Μετά από ένα χρόνο, έρχεται η πρόταση από τον Γιώργο Τσιάκκα και, παράλληλα, είμαι στην τηλεόραση και στο θέατρο Σκάλα. Δεν είχα συνειδητοποιήσει το μέγεθος της επιτυχίας που μας χτύπησε την πόρτα. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Τώρα, όσον αφορά την αναγνωρισιμότητα, δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από το πώς το ερμηνεύει ο κανένας και πώς το δέχεται όλο αυτό. Εγώ προσωπικά δεν κάνω αυτή τη δουλειά για να με αναγνωρίσουν αλλά για να επικοινωνώ την τέχνη μου και να εκφράζω τη δημιουργικότητά μου, ως ανήσυχο πνεύμα που είμαι.
Η μετέπειτα πορεία σου και στο θέατρο αλλά και στην τηλεόραση είναι, αναμφίβολα, αξιοθαύμαστη. Ήταν για σένα στοίχημα να αποδείξεις ότι δεν είσαι πια το κορίτσι που πρωτογνωρίσαμε πριν 17 χρόνια;
Δεν νιώθω να έχω να αποδείξω τίποτα και σε κανένα, εκτός από τον εαυτό μου. Αυτό που κάνω, προσπαθώ να μην επαναλαμβάνω τον εαυτό μου και να διεκδικώ τη διαφορετικότητα, να πηγαίνω εκεί που φοβάμαι. Φροντίζω να είμαι εκεί που επιθυμώ γιατί, αν δεν το κάνω αυτό, δεν με συγκινεί ό,τι και αν με πλησιάσει - αυτό ισχύει και στη ζωή μου. Μου αρέσει να τσαλακώνομαι ως ηθοποιός και να μην επαναπαύομαι στις ευκολίες μου. Αν αγαπάς αληθινά και βαθιά αυτό που κάνεις, παίρνεις τεράστια ανταμοιβή. Εξελίσσεσαι και προχωράς. Όταν δουλεύεις σαν μαθητής που είναι εκεί για να μάθει και όχι για να διδάξει, είσαι στον σωστό δρόμο και, αν είσαι αληθινός, ο δρόμος της αλήθειας δεν θα σε προδώσει ποτέ. Αυτόν ακολουθώ και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.
Σε όλα αυτά τα χρόνια, έχεις νιώσει ποτέ ανταγωνισμό;
Ο ανταγωνισμός είναι καλά να υπάρχει για να μην επαναπαύεσαι. Να θέλεις να φτάσεις τον καλύτερό σου. Εγώ λόγω και της τελειομανίας που με διακατέχει ανταγωνίζομαι και χτυπώ πολύ τον εαυτό μου - να γίνομαι καλύτερη από ό,τι ήμουνα χθες και να είμαι σε μια συνεχή εξέλιξη.
To τραγούδι είναι μία μεγάλη αγάπη για σένα. Ενίοτε τα συνδυάζεις, αλλά πώς σε κέρδισε η υποκριτική αντ’ αυτού;
Ευχαριστώ που μου κάνεις αυτή την ερώτηση γιατί δεν είναι λίγοι αυτοί που με ρωτούν το ίδιο πράγμα. Πριν σου απαντήσω να σου πω ότι όταν ήμουν μωρό τραγουδούσα μελωδίες, πριν καν μιλήσω. Έτσι ναι, το τραγούδι είναι μεγάλη αγάπη, όμως, όσον αφορά τι με κέρδισε, θέλω να πω ότι δεν ήταν θέμα επιλογής «ή το ένα ή το άλλο», διάλεξα και ακολούθησα ένα δρόμο που να μου προσφέρει όλα αυτά που αγαπώ και έχω ανάγκη να επικοινωνώ, όπως την υποκριτική, το τραγούδι, τον χορό, την έκφραση, την ερμηνεία. Δηλαδή, με μια λέξη, το θέατρο.
Την προσωπική σου ζωή πώς καταφέρνεις να την προφυλάσσεις τόσο καλά;
Γιατί θέλω να μιλώ μέσα από την τέχνη μου και όχι μέσα από την προσωπική μου ζωή.
Γενικά, είσαι σε μία καλή φάση;
Είμαι σε μια φάση ψαξίματος να γνωρίσω καλύτερα τη Μάρα, δοκιμάζω τα όριά μου και η διαδικασία αυτή μού βγάζει μια όμορφη και έντονη δημιουργικότητα.
Τι σημαίνει έρωτας για σένα;
Στην εποχή που ζούμε όπου το να τα παρατάς είναι πιο γενναίο από το να πολεμάς για κάτι, ο έρωτας και η αγάπη είναι η μόνη μας διέξοδος, αυτά που θα μας σώσουν. Ο έρωτας για μένα είναι… οξυγόνο.
Φαντάζεσαι ποτέ τον εαυτό σου παντρεμένη με παιδιά;
Τα φαντάζομαι όλα και τίποτα, είμαι άτομο των άκρων. Ο ίδιος μου ο εαυτός με εκπλήσσει.
Ποια είναι η μεγαλύτερή σου φοβία;
Να μείνω στάσιμη και να σταματήσω να εξελίσσομαι.
Ποια είναι η σχέση σου με τον χρόνο;
Άστατη! Κάποτε με φοβίζει το πόσο γρήγορα προχωρά και φεύγει και άλλες φορές είναι παιχνιδιάρικη έως μη υπαρκτή. Ο χρόνος τη δουλειά του και εγώ τη δική μου, αυτό προσπαθώ να υπενθυμίζω στον εαυτό μου.
Πού βρίσκεις την ισορροπία σου και πού τη χάνεις;
Σίγουρα το καταφύγιο της ισορροπίας μου είναι με διαφορά η θάλασσα και γενικότερα οι αποδράσεις μου στη φύση. Χάνω την ισορροπία μου στη βοή της μάζας και όπου τα νερά παραμένουν στάσιμα και επικρατούν η μονοτονία και η επανάληψη μοτίβων.
Τι σχέδια κάνεις για το μέλλον;
Στο σύντομο μέλλον, του χρόνου, όταν θα αλλάξει και η δεκαετία, θέλω να ετοιμάσω μια διαφορετική μουσικοθεατρική παράσταση αφιερωμένη στη γιαγιά μου με ευκαιρία τα 100 της χρόνια, τιμώντας την για όλα αυτά που μου δίδαξε. Που, τραγουδώντας μου, μού σύστησε παλιά τραγούδια, αθάνατα, που εγώ δεν είχα ιδέα για την ύπαρξή τους.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη συμβουλή που σου έδωσε η γιαγιά σου;
«Μην αφήσεις ποτέ κάτι που αγαπάς αληθινά… Ό,τι αφήνεις, σε αφήνει και ό,τι παρατάς, σε παρατά».
ΠΗΓΗ: Beautiful People
