Για τις σειρές εποχής, τον ανταγωνισμό στην prime time και τις εξελίξεις στην τρίτη σεζόν στα «Χάλκινα χρόνια» (ΡΙΚ1). Τρεις αγαπημένοι ηθοποιοί της σειράς μάς μιλούν για τη συνεργασία τους και τα νέα δεδομένα στην τηλεόραση.
«Χάλκινα χρόνια» για τρίτη σεζόν. Συναισθήματα, σκέψεις;
Μ.: Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενοι, εννοείται. Όταν μια σειρά συνεχίζεται για τρίτη σεζόν σημαίνει πως ξέρεις κι εσύ πολύ καλά τι κάνεις, ποιος είσαι ως ρόλος και τα πράγματα βγαίνουν πιο αυθόρμητα. Είναι ωραίο για μας τους ηθοποιούς, αισθανόμαστε πιο ώριμοι και μας δίνεται και η ευκαιρία να κτίσουμε πάνω σε αυτό και να εξελιχθούμε.
Π.: Ακριβώς, είναι μεγάλη χαρά που καταφέραμε να κρατήσουμε τη σειρά ψηλά. Αυτό σημαίνει πως ό,τι κάνουμε έχει την απήχησή του. Επιβεβαιώνονται οι κόποι μας, από τη μια, κι, από την άλλη, όσο προχωρά όλο αυτό, τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα και σαφώς οι απαιτήσεις είναι και πολύ μεγαλύτερες.
Το βλέπετε ως μια μορφή δικαίωσης;
Μ.: Βέβαια! Πάντα όταν συνεχίζεται κάτι είναι ευχάριστο και για τον λόγο ακριβώς που λέμε, ότι σου δίνεται δηλαδή η ευκαιρία να εξελιχθείς, αλλά και για τον πολύ πρακτικό λόγο, ότι έχεις για ακόμη μια σεζόν δουλειά (γέλια)!
Σ.: Κοίταξε, φαίνεται ότι το κοινό δείχνει μια πολύ μεγάλη συμπάθεια στις σειρές εποχής. Τώρα, δικαίωση δεν θα το έλεγα ακριβώς, είναι μια ευχαρίστηση, κάτι που μας δίνει ικανοποίηση, γιατί πίσω από όλο αυτό υπάρχει δουλειά, δίνεται έμφαση στη λεπτομέρεια.
Ακριβώς το γεγονός ότι είναι μια σειρά εποχής το βλέπετε κι ως πρόκληση;
Μ.: Σαφώς. Μερικοί γνωρίζουν τα γεγονότα και άλλοι όχι. Με τη βοήθεια των σεναριογράφων πληροφορούμαστε, κάνουμε κι εμείς μια μικρή έρευνα, ρωτώντας παλιότερους που έζησαν τα γεγονότα κι έτσι σχηματίζουμε μια αδρή εικόνα για το πώς είχαν τα πράγματα.
Π.: Τα πάντα είναι πρόκληση, με ό,τι και να καταπιαστείς, έτσι θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον. Σίγουρα, όμως, οι σειρές εποχής είναι κάτι διαφορετικό, διότι βιώνεις κάποια πράγματα τα οποία συνέβησαν πριν από εμάς κι ακόμη παλαιότερα. Για τους πιο νεαρούς είναι ακόμη πιο μεγάλη η πρόκληση. Τα κοστούμια είναι αλλιώς, μπαίνεις πραγματικά στο πετσί του ρόλου, νιώθεις και το κρύο και τη ζέστη, οι συνθήκες ζωής τότε ήταν αλλιώς, η γλώσσα…
Σ.: Μα πάντα υπάρχει πρόκληση σε κάτι τέτοιο. Από το ενδυματολογικό μέχρι τη γλώσσα, που πρέπει να είσαι προσεκτικός, ώστε να μην παρεισφρέουν νέα στοιχεία στον λόγο σου… Υπάρχουν δυσκολίες. Ακόμη και στο συναίσθημα υπάρχει διαφορά ή στις κοινωνικές συμβάσεις, οι απαιτήσεις είναι πολλές.
Είναι κάτι που προσθέτει στην επιτυχία της σειράς;
Σ.: Είναι ένα γενικό φαινόμενο, θα έλεγα, και έξω από την Κύπρο. Και οι παραγωγές και ο κόσμος στρέφονται σε άλλες εποχές, είτε πρόκειται για ταινία είτε για σειρά. Είναι κάτι που τραβά το κοινό. Δεν ξέρω αν όλο αυτό είναι μια μόδα που θα περάσει, όμως, αυτό συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια. Το να βλέπεις κάτι διαφορετικό, μια άλλη εικόνα, είναι ένα στοιχείο που δεν μπορούμε να μην το υπολογίσουμε, είναι λες και πας μια μικρή εκδρομή. Ξεκουράζει όλο αυτό, όλη αυτή η τεχνολογία και η καθημερινότητά μας ίσως το επιβάλλει…
Μ.: Ναι, δεν σου κρύβω ότι είναι το αγαπημένο μου, είναι ό,τι καλύτερο για μένα. Νιώθω ότι είναι πιο ουσιαστικό, σε σχέση με κάτι που θεωρείται σύγχρονο. Δεν με αφορά, προτιμώ να υποδύομαι ρόλους από άλλη εποχή, κτίζω κάτι διαφορετικό.
Π.: Το ενδιαφέρον πίσω από όλο αυτό είναι πως οι ιστορίες, είτε μιλάμε για αδικίες είτε για απιστίες είτε για πολιτικά ζητήματα, είναι πάντα επίκαιρες, διαχρονικές. Αφορούν στο σήμερα. Το μόνο που διαφέρει, και εδώ είναι και η διαφορά, είναι ο τρόπος που τα αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα σε σχέση με το παρελθόν. Πόσο απλοί και αθώοι ήταν οι άνθρωποι, πόση εμπιστοσύνη υπήρχε.
Έχουμε, όμως, και παράδοση στις σειρές εποχής στην κυπριακή τηλεόραση…
Μ.: Μα ειδικά στο ΡΙΚ και με την Κόριννα νομίζω ότι αυτό ισχύει απόλυτα. Της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη για την εποχή, είναι κάτι που ξέρει πάρα πολύ καλά, το κάνει με επιτυχία τόσα πολλά χρόνια και εμπνέει και νέους ανθρώπους σε αυτό και όλο προχωρά πολύ ωραία.
Π.: Πιστεύω απλώς ότι ο κόσμος έχει χορτάσει με όλα τα υπόλοιπα που γίνονται, τα σύγχρονα. Και στην «Pasta» όπου συμμετέχω, για παράδειγμα, τα πράγματα δεν είναι και τόσο σύγχρονα, με την έννοια της εικόνας. Διαδραματίζεται σε έναν άλλο κόσμο… Το κοινό έχει κουραστεί γιατί όλες οι σύγχρονες σειρές περιστρέφονται γύρω από το ίδιο θέμα. Μέσα από μια σειρά εποχής ταξιδεύεις, πας πίσω, βλέπεις άλλες εικόνες κι άλλες θεματικές. Οι παλιές γενιές αναπολούν και οι νέες έχουν την ευκαιρία να δουν κάτι διαφορετικό, κάτι που μόνο μέσα από αφηγήσεις γνωρίζουν.
Δεν είχατε δισταγμούς για τη συνέχεια, ότι αυτό ίσως κουράσει; Ιδιαίτερα όταν μιλάμε για καθημερινή σειρά;
Μ.: Καθόλου, για μένα προσωπικά ήταν ένα αυτόματο «πάμε», και για τέταρτη και για πέμπτη σεζόν (γέλια).
Π.: Κανέναν απολύτως δισταγμό, κανέναν ενδοιασμό. Ειδικά με αυτή τη σειρά, με τους συγκεκριμένους συντελεστές, φαίνεται ότι το κλίμα είναι ιδανικό, ήμουν σίγουρος για την ανανέωση, μη σου πω, ακριβώς, όπως λέει και η Μαρία, και για τέταρτη και για πέμπτη σεζόν. Υπάρχει δουλειά πίσω από τη σειρά, ξέρουν οι συντελεστές πώς να διατηρήσουν το ενδιαφέρον του κοινού.
Με ποια κριτήρια επιλέγετε το επόμενό σας βήμα;
Π.: Τρία πράγματα για μένα: με ποιους θα συνεργάζομαι, το σενάριο – είτε κωμωδία είτε δράμα δεν με απασχολεί, κι έπειτα το οικονομικό. Η συνεργασία είναι το παν, ό,τι και να υπάρχει πέρα από αυτό, όλα βρίσκονται στη χημεία των συντελεστών και γι’ αυτό, εξάλλου, η σειρά έχει αυτή την απήχηση. Είναι ένα από τα δυνατά στοιχεία της σειράς. Είμαστε όλοι μια οικογένεια…
Σ.: Αυτή τη στιγμή κι εγώ θα πω ότι προτεραιότητά μου είναι οι συνεργάτες. Προτιμώ να βρίσκομαι σε μια δουλειά στην οποία περνώ εγώ καλά και να είμαι χαρούμενος κι ευτυχισμένος παρά να με βασανίζουν άλλα διάφορα. Προτιμώ να είμαι σε ένα ευχάριστο κλίμα κι όλο αυτό, η δουλειά που πάμε να κάνουμε, να έχει κάτι να πει.
Μ.: Δυστυχώς, στην Κύπρο δεν έχουμε τόσες πολλές επιλογές για να πεις ότι θα το σκεφτείς και θα ζυγίσεις καταστάσεις. Μπορώ να σου πω, όμως, για τα «Χάλκινα χρόνια», συγκεκριμένα, ότι μόλις με πήρε η Κόριννα τηλέφωνο, η συγκατάθεσή μου δόθηκε πριν καν μου εξηγήσει τις λεπτομέρειες.
Εξαρτάται δηλαδή από το ποιος έχει το γενικό κέλευσμα;
Μ.: Όχι πάντα, μακάρι να συνέβαινε αυτό σε κάθε μας νέα δουλειά. Κάποιες φορές, όμως, κάνουμε δουλειές ξεκάθαρα για οικονομικούς λόγους. Γιατί πρέπει κ.λπ.
Τι θα δούμε στη συνέχεια;
Μ.: Υπάρχουν πάρα πολλές εξελίξεις, ίντριγκες, φόνοι… Έρχονται πολλά, αλλά δεν θέλω να σας αποκαλύψω κάτι. Αυτό είναι εξάλλου κι ένα κομμάτι επιτυχίας της σειράς, ότι δεν ξέρεις ποτέ τι ξημερώνει για τους χαρακτήρες.
Σ.: Μα δεν ξέρουμε κιόλας πού θα μας πάει το πράγμα. Οι σεναριογράφοι το γνωρίζουν, φυσικά, κι αν χρειάζεται ρωτάμε κι εμείς για να ξέρουμε πώς θα προσεγγίσουμε συγκεκριμένες σκηνές. Καμία φορά δεν θέλω να ξέρω, θέλω να βιώνω τις εκπλήξεις μέσα από το κείμενο, μου αρέσει κάθε βδομάδα να παίρνω στα χέρια μου τα επεισόδια και να βιώνω την αγωνία της εξέλιξης.
Ο ανταγωνισμός στη συγκεκριμένη ζώνη προκαλεί καθόλου άγχος;
Μ.: Ειδικά για τη συγκεκριμένη σειρά, κάποιος δηλαδή ο οποίος βλέπει μια σειρά εποχής, δεν θα μεταπηδήσει εύκολα σε κάποιο ριάλιτι. Η σειρά έχει το κοινό της, σταθερά, που την παρακολουθεί και δεν αλλάζει εύκολα.
Π.: Είναι εντελώς άλλο κοινό, κι εγώ αυτό πιστεύω. Αν και παρατηρώ ότι τα τελευταία χρόνια, ακόμη και τα νεανικά κοινά έχουν στραφεί σε κάτι διαφορετικό, αναζητούν άλλα πράγματα. Βλέπω ανθρώπους που δεν υπολόγιζες ότι θα παρακολουθούσαν τη σειρά να με ρωτούν για τη συνέχεια, να ενδιαφέρονται.
Σοφοκλή, πόσο παρακολουθείς τις τηλεθεάσεις;
Σ.: Τις πρώτες δυο βδομάδες είναι κάτι που μας αγχώνει, κάτι που παρακολουθούμε. Κι εσείς, από την πλευρά των δημοσιογράφων, αλλά και τα κανάλια και οι διαφημιστές. Όσο κι αν λέμε πως τα νούμερα σήμερα με τις πλατφόρμες και τη συνδρομητική τηλεόραση δεν είναι και τόσο ακριβή, εμένα αυτό που με απασχολεί είναι πως βάσει αυτών θα κριθεί η δουλειά μου, για τους διαφημιστές, τους παραγωγούς και τα κανάλια αυτό ισχύει. Εάν μια σειρά δεν πάει καλά στην τηλεθέαση, δεν θα δώσουν το πράσινο φως για τη συνέχισή της. Αυτό μάς αγχώνει, όχι μόνο αν θα αρέσει στο κοινό, που είναι βασικό, αλλά και για το βιοποριστικό κομμάτι, κατά πόσον δηλαδή θα έχουμε παρακάτω δουλειά. Θυμάμαι όταν ξεκινήσαμε τις σειρές στο Σίγμα, «Παρά πέντε» κ.λπ., δεν μας απασχολούσε και τόσο πολύ, παρά το γεγονός ότι το κανάλι, όταν μπήκε η AGB στη ζωή μας άρχισε να δίνει σημασία. Εμάς μας απασχολούσε μόνο να υπάρχει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα και το έβλεπες από τον κόσμο αν υπήρχε απήχηση, αν αυτό που κάναμε ήταν κάτι καλό. Όλο αυτό το στρες, όμως, πλέον, για το αν θα προχωρήσει κάτι, για το αν ουσιαστικά θα έχουμε δουλειά, δεν ξέρω πόσο θετικό μπορεί να είναι.
Μπορεί να λειτουργήσει αντίστροφα.
Σ.: Το άγχος είναι πολύ θετικό στοιχείο. Όταν όμως προέρχεται από τις χαμηλές τηλεθεάσεις, γίνεται θηλιά στον λαιμό κι από εκεί ξεκινούν πολλά προβλήματα. Εάν μια σειρά στην κυπριακή τηλεόραση ξεκινήσει με την προοπτική ότι θα σκίσει και τα νούμερα δεν ανταποκρίνονται, τότε το πράγμα καταλήγει σε ναυάγιο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε. Φαντάζομαι η σχέση σας ξεπερνά… τα γυρίσματα.
Μ.: Μα τους υπεραγαπώ και τους δύο, δεν φαίνεται; Από τα πολλά χρόνια που γνωριζόμαστε κι έχουμε δουλέψει μαζί, νιώθω ότι είναι δικοί μου άνθρωποι. Νιώθω τεράστια άνεση να βρίσκομαι μαζί τους στα γυρίσματα πλέον και είναι από τα άτομα που θεωρώ φίλους μου, ξέρουμε τι γίνεται ο ένας στη ζωή του άλλου. Αυτή η οικειότητα ακριβώς είναι που βγαίνει και στις σκηνές τόσο όμορφα.
Π.: Μακάρι να συνεργαζόμαστε ώς εκεί που αντέχουμε, τόσο όμορφα περνάμε αλήθεια που είναι από τους λίγους με τους οποίους απολαμβάνω να συνεργάζομαι, δεν το κρύβω.
Σ.: Μιλάμε για πολλά χρόνια συνεργασίας, και με τους δύο μετρώ είκοσι χρόνια δουλειάς. Συμβαίνει πολύ συχνά να είμαστε εμείς οι τρεις στην ίδια δουλειά, μπορεί να έχω κάνει μαζί τους τις περισσότερες δουλειές. Υπάρχει κάτι καρμικό, μια αλληλοεκτίμηση, μια βαθιά αγάπη. Τους νιώθω και τους δύο ως πολύ καλούς μου φίλους.
ΠΗΓΗ: ΤΗΛΕΩΡΕΣ
