Η νεαρή ηθοποιός μάς μιλά για τη συμμετοχή της στη «Φαμίλια», εκφράζει τις απόψεις της για την πορεία του θεάτρου και γενικότερα την υποκριτική στην Κύπρο.
Φέτος παίζεις στη «Φαμίλια», την κωμική σειρά του Alpha. Πώς προέκυψε η συμμετοχή σου;
Η «Φαμίλια» είναι ουσιαστικά το τηλεοπτικό μου ντεμπούτο. Η πρόταση προέκυψε από ένα τηλεφώνημα που δέχτηκα από τον Πέτρο Πέτρου, ο οποίος μού είπε ότι πρόκειται για μια καινούργια τηλεοπτική παραγωγή και θα ήθελε να μιλήσουμε από κοντά. Ακόμη, μού είπε ότι θα ήθελε να έρθει και η δίδυμη αδελφή μου καθώς την αφορά και αυτήν άμεσα. Η αδερφή μου κι εγώ είμαστε οι μόνες επαγγελματίες ηθοποιοί στην Κύπρο, κάτι που λειτούργησε στη σειρά.
Μίλησέ μας λίγο για τον ρόλο σου.
Υποδύομαι ένα από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας, τη Μίνα. Σε αντίθεση με τη δίδυμη αδελφή μου, τη Χαρά, έχω υψηλό δείκτη ευφυΐας, είμαι άριστη μαθήτρια, με ενδιαφέρει η λογοτεχνία και γενικότερα η μελέτη. Όλα αυτά τονίζονται στον υπερθετικό βαθμό, κάνοντας την κατάσταση πιο σουρεάλ.
Πώς είναι να παίζεις μαζί με τη δίδυμη αδελφή σου;
Έχω να σού πω ότι έχει τύχει να παίξω στο θέατρο μαζί με την αδελφή μου αλλά και με τον πατέρα μου. Δεν υπάρχει κάποια διαφορά ούτε κάποια συγκίνηση. Απλώς λόγω της υπάρχουσάς μας σχέσης έχουμε πολύ καλή επικοινωνία στο κομμάτι της δουλειάς, συνεννοούμαστε και έτσι βγαίνουν πιο αβίαστα τα πράγματα.
Πώς κρίνεις το επίπεδο των παραγωγών στην τηλεόραση;
Σαφέστατα νιώθω ότι γίνονται πράγματα και υπάρχει μια συλλογική προσπάθεια για να ανεβάσουμε τον πήχη και να φτιάξουμε σειρές που ενδιαφέρουν τον κόσμο. Τείνουμε να ακούμε συχνά το «εγώ δεν βλέπω τηλεόραση, βλέπω Netflix». Στόχος όσων δουλεύουμε στη «Φαμίλια» είναι να φτιάξουμε μια σειρά που να αφορά και αυτήν την καθόλου ευκαταφρόνητη μερίδα των ανθρώπων που παρακολουθεί Netflix.
Παρακολουθείς τηλεόραση; Ποια προγράμματα επιλέγεις;
Βλέπω, αλλά όχι σταθερά. Λόγω προγράμματος και ωραρίου, ο χρόνος μου είναι περιορισμένος. Παρόλ’ αυτά, θα επιλέξω να δω τη «Φαμίλια» για την προσωπική μου βελτίωση αλλά και για να γελάσω. Κυρίως, όμως, βλέπω τη σειρά διαδικτυακά, οπότε δεν κατατάσσομαι στους κλασικούς τηλεθεατές που θα καθίσουν συγκεκριμένη ώρα για να παρακολουθήσουν μια σειρά.
Με ποια κριτήρια επιλέγεις να συμμετάσχεις σε μια δουλειά;
Τα κριτήριά μου είναι να μού αρέσει η δουλειά, να με αφορά καλλιτεχνικά και να έχει κάτι να προσφέρει στην εξέλιξή μου. Φυσικά, δεν υπάρχει πάντα το κομμάτι της καλλιτεχνικής επιλογής αφού πρέπει να βιοποριστούμε.
Τα νούμερα τηλεθέασης είναι ένας παράγοντας που λαμβάνεις υπόψιν; Τα θεωρείς εργαλείο για τη δουλειά σου ή δεν σε αφορούν;
Τα νούμερα τηλεθέασης είναι μια ένδειξη, όχι απόλυτη, για τις προτιμήσεις των τηλεθεατών. Με αφορούν, ώστε να ξέρω αν θα έχω δουλειά και του χρόνου, αλλά όχι περισσότερο από αυτό. Τα νούμερα τηλεθέασης δεν είναι και δεν πρέπει να είναι εργαλείο για τη δουλειά του ηθοποιού.
Πόσο εύκολο είναι για έναν ηθοποιό να βρει ευκαιρίες και να καταφέρει να καθιερωθεί στον χώρο; Υπάρχουν τα λεγόμενα «κυκλώματα»;
Δεν είναι καθόλου εύκολο. Το μόνο που έχω να πω είναι «δουλειά».
Θεωρείς ότι ο χώρος της υποκριτικής θα έπρεπε να είναι ανοικτός για όλους;
Μα ο χώρος της υποκριτικής είναι ανοικτός για όλους, δυστυχώς. Τα πράγματα στον χώρο της υποκριτικής δεν είναι απόλυτα και δεν πρέπει να είναι. Ναι, υπάρχει περίπτωση ένα ταλέντο να μην είναι επαγγελματίας ηθοποιός αλλά πραγματικά να είναι ένα μεγάλο αστέρι. Τέτοιες περιπτώσεις, όμως, είναι συνήθως σπάνιες. Πιο συχνά ισχύει το «είδα φως και μπήκα».
Έχεις βιώσει ανταγωνισμό στον χώρο;
Ανταγωνισμός μπορεί να υπάρχει και σε μια ακρόαση, αλλά δεν με αφορά. Κοιτάζω τον εαυτό μου και στοχεύω στο να πάρω τον ρόλο. Απ’ αυτή την άποψη, ναι, έχω βιώσει ανταγωνισμό.
Εκτός από την τηλεόραση, με τι άλλο ασχολείσαι αυτήν την περίοδο;
Μόλις τελείωσα τις παραστάσεις στο θέατρο Διόνυσος. Ετοιμάζομαι για κάτι που έρχεται τον Οκτώβριο και γενικώς είμαι σε φάση αυτοπροσδιορισμού.
Πώς βλέπεις την πορεία του θεάτρου στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια; Θεωρείς ότι είναι ικανοποιητική ή ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης;
Η πορεία του θεάτρου στην Κύπρο επηρεάζεται από την αμάθεια και, ακόμη χειρότερα, την ημιμάθεια. Γεννιούνται, όμως, περισσότερες ομάδες, υπάρχει πάθος για να γίνουν πράγματα, αλλά δύσκολα υλοποιούνται λόγω ανεπαρκούς χρηματοδότησης. Αυτό κάνει τα πράγματα πολύ πιο δύσκολα.
*Η Ελεονώρα Βασιλείου γεννήθηκε στη Λευκωσία και μεγάλωσε στη Λεμεσό. Σπούδασε πρώτα οικονομικά στο Leeds και κατόπιν υποκριτική στο Κρατικό Θεατρο Βορείου Ελλάδος, από όπου αποφοίτησε το καλοκαίρι του 2017. Βρίσκεται στην Κύπρο τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Τηλεοπτικά, έχει συμμετάσχει στη σειρά «Κάρμα». Το φθινόπωρο του 2018 έπαιξε στον «Υπηρέτη δύο αφεντάδων» στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ «Κύπρια».
ΠΗΓΗ: Τηλεώρες
