Τι σημαίνει Επιστήμη Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού ; Τι είναι Γυμναστής τελικά; Είναι κάποιος/α με πακετάκι έξι κοιλιακών και καλογυμνασμένα μπράτσα/γλουτούς;
Μήπως ένας γυμναστής/ρια το μόνο που γνωρίζει είναι να πετά μια μπάλα ή να γυμνάζει καλά τους τετρακεφάλους του? Μήπως είναι περιττό να υπάρχουν πτυχιούχοι Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού στα σχολεία, ή στα γυμναστήρια; Ίσως λίγο πολύ να μπορούν να κάνουν όλοι αυτή τη «δουλειά». Με ένα Σαββατοκυρίακο ή ένα εξάμηνο ειδίκευση…
Αγαπητέ μου αναγνώστη θα σε έχω μπερδέψει σχετικά με το νόημα των πιο πάνω ερωτήσεων. Ερωτήσεις που δεν είναι άλλο απο την πραγματικότητα που καλούνται να αντιμετωπίσουν καθημερίνα οι περισσότεροι πτυχιούχοι γυμναστές στην Κύπρο… Εκείνοι οι γυμναστές που είναι επαγγελματίες, που αυτή είναι η πρώτη τους δουλειά.
Όχι η δεύτερη, όχι απλά ένα χόμπι, όχι απλά μια εξάμηνη ειδίκευση. Είναι το επάγγελμα τους, αυτό που έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν μέσα απο τις σπουδές τους λόγω της αγάπης τους προς τον Αθλητισμό είτε μιλάμε για Κοινωνικό Αθλητισμό, είτε για Αγωνιστικό Αθλητισμό και ότι αλλό συνεπάγεται ή εμπίπτει αν θέλετε σε αυτή την κατηγορία.
Δεν είναι σκοπός μου να θίξω όσους εργοδοτούνται ώς «γυμναστές» χωρίς να είναι πτυχίουχοι. Στην τελική , στην Κύπρο, οι πτυχιούχοι δεν εργοδοτούνται καν στα Δημοτικά Σχολεία. Εκεί, απο όπου τα παιδιά πρέπει να πάρουν τις σωστές βάσεις γύρω απο τον αθλητισμό έτσι ώστε να μπορέσουν να εξελιχθούν σωστά στον τομέα αυτό.
Εκεί όπου αναγνωρίζονται τα ταλέντα. Εκεί όπου όλοι εμείς που έχουμε σπουδάσει στα Πανεπιστημία έχουμε κάνει την πρακτική μας.
Σκοπός μου είναι να δώσω λίγο φώς ώς προς το τι προϋποθέτει ενα πτυχίο Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού για να έχει κάποιος το δικαίωμα μετέπειτα να εργαστεί σε οποιοδήποτε τομέα του Αθλητισμού. Ίσως ελπίζω να αποδοθεί λίγος σεβασμός στο επάγγελμα αυτό και σε όσους το αντιπροσωπεύουν.
Οι σπουδές της Φυσικής Αγωγής λοιπόν, περιλαμβάνουν καταρχήν όλα τα αθλήματα. Πράξη και Θεωρία. Πρακτική εξάσκηση ώς προς τις σωστές τεχνικές και τους κανονισμούς που τα διέπουν και θεωρία όσο αφορά την διδακτική και προπονητική τους προσέγγιση. Δηλαδή, πως διδάσκω το άλμα εις μήκος σε ένα παιδί της 1ης δημοτικού και ποιά είναι η διδακτική προόδος μέχρι την 4η , την 5η και την 6η. Τι μπορεί μυοσκελετικά ενα παιδί έξι χρονών να αποδόσει και τι όχι? Ποιοί είναι οι κινδύνοι που προκύπτουν απο μια πιθανή λάθος προσέγγιση και πως / πότε μπορεί να προκύψουν? Εξυπακούεται ότι ταυτόχρονα με την πράξη και των θεωρία των αθλημάτων διδάσκονται επίσης τα μαθήματα της Ανατομίας (περιγραφική ανατομική του άνθρωπου και γενική – λειτουργική ανατομική), της
Φυσιολογίας, της Παιδαγωγικής, της Ψυχολογίας του Αθλητισμού. Νοείται ότι για να μπορέσεις να διδάξεις σωστά ενα παιδί, ένα μελλοντικό αθλητή, άτομα με ειδικές ανάγκες πρέπει τουλάχιστον να γνωρίζεις τις βασικές αρχές των πιο πάνω.
Προχωρώντας σε έτη και αφού έχουν καλυπτεί τα πιο πάνω, παρέχονται πιο εξειδικευμένες γνώσεις μέσα απο τα μαθήματα της Εργομετρίας, Εργοφυσιολογίας, Βιοχημεία της Άσκησης, Βιομηχανική της Άσκησης, Αθλητιατρική, Προπονητική, Κινησιολογία, Προσαρμοσμένη Φυσική Αγωγή, Αξιολόγηση/Ανάλυση Μυϊκής Δύναμης, Ανάλυση Βάδισης,Διατροφολογία, Φυσιοθεραπεία, Άσκηση και Αποκατάσταση Χρόνιων Παθήσεων και πολλά άλλα...
Τονίζω οτι ειδικότερα τα τελευταία χρόνια η έννοια της Φυσικής Αγωγής έχει διαφοροποιηθεί . Παλαιότερα με την έννοια Σωματική Αγωγή εννοείτο η αγωγή του σώματος. Σήμερα στην έννοια της Φυσικής Αγωγής περιλαμβάνεται εκτός των παραπάνω και η αγωγή και άλλων παραμέτρων της ανθρώπινης προσωπικότητας. Επομένως ένας πτυχιούχος καλείται να διεκπαιρεώσει επιτυχώς μαθήματα όπως Διοίκηση Αθλητισμού και Αναψυχής, Κοινωνιολογία, Ιστορία του Αθλητισμού, Φιλοσοφία, Στατιστική, Μεθόδους Έρευνας,Ψυχολογία Ασκούμενου , Οργάνωση ΠρογραμμάτωνΑθλητισμού Αναψυχής, Σχεδιασµός Προγραμμάτων Άσκησης για Όλους ,Λειτουργία και ∆ραστηριότητες Κατασκηνώσεων, Υπαίθριες ∆ραστηριότητες Αναψυχής, Φυσική ∆ραστηριότητα σε Ειδικούς Πληθυσµούς, Αθλητικός Τουρισμός, Μάρκετινγκ , Συμπεριφορά Πελατών Αναψυχής και πολλά άλλα…
Συνεχίζοντας και όταν πλεον φτάσουμε ο καθένας στην επιλογή της ειδικότητας του, απαιτούνται καθημερινά μαθήματα, πρακτικά και θεωρητικά γύρω απο όλους τους τομείς που την αποτελούν. Παραδείγματος χάριν,η δική μου ειδικότητα είναι τα Ομαδικά προγράμματα και Βάρη στο Γυμναστήριο.
Αυτό με λίγα λόγια σημαίνει:
1.Κατανόηση και μέτρημα μουσικής, 2. Σχεδιασμός ομαδικού προγράμματος, 3. Σχεδιασμός ασκησιολογίου, 4. Διάφορα είδη προπόνησης στις αίθουσες, 5. Σχεδιασμός προγράμματος στα βάρη για ένα αρχάριο, για έναν προχωρημένο, ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, πιθανά προβλήματα υγείας και φυσικά αναλόγως με τους προσωπικούς στόχους του κάθε ασκούμενου ξεχωριστά, που εννοείται πως πρέπει να βρισκομαι σε θέση να γνωρίζω εαν αυτοί οι στόχοι είναι όντως εφικτοί .
Όσο αφορά τα ομαδικά προγράμματα θέτω ένα παράδειγμα: Σε μια τάξη 20 ατόμων έχουμε 1 άτομο με πρόβλημα στη μέση, 2 άτομα με προβλήματα στα γόνατα και μια κυρία μεγάλης ηλικίας με μειωμένη αντοχή. Είναι καθήκον του κάθε επαγγελματία γυμναστή να γνωρίζει τις εναλλακτικές για τον κάθε ένα έτσι ώστε να μπορέσουν να ακολουθήσουν όλη την ομάδα χωρίς να απογοητευτούν και πρωτίστως χωρίς οποιαδήποτε αρνητική επίπτωση στην υγεία τους.
Θα μπορούσα να γράφω ατελείωτα παραδείγματα όπως το πιο πάνω. Σαφώς οι γνώσεις δεν ολοκληρώνονται με το πτυχίο αλλά αναπτύσσονται μέσω της δια βίου μάθησης ειδικά σε ενα επάγγελμα όπως αυτό που στην ουσία στόχος είναι ο άνθρωπος.
Σαφώς όπως και σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν οι ικανοί και οι λιγότερο ικανοί. Όμως η άθληση σε όποια μορφή και αν είναι αποτελεί προσφορά, αποτελεί την προαγωγή της υγείας , σωματικής και πνευματικής. Τα άτομα που έχουν επιλέξει συνειδητά αυτές τις σπουδές, αυτή την επαγγελματική σταδιοδρομία ώς μοναδική τους θέλουν να προσφέρουν, να εμπνέουν. Δεν το κάνουν απλά γιατί είναι FIT. Ούτε αυτοσκοπός είναι να κερδίσουν “εύκολα” 30 ή 40 ευρώ την ώρα μοστράροντας το σώμα τους, επειδή δυστυχώς πολλές φορές ο κόσμος επηρεάζεται πιο πολύ απο το “φαίνεσθαι” παρά απο το είναι.. Το κάνουν γιατί θέλουν να φέρουν τα παιδιά στον αθλητισμό, να προσφέρουν στην πατρίδα τους πρωταθλητές , να βοηθήσουν τη νέα μητέρα να χάσει τα κιλά της εγκυμοσύνης, να την εμψυχώσουν , να συμβάλλουν στην αποκατάσταση ενος τραυματία μέσω της ενδυνάμωσης να κάνουν τον κόσμο να αγαπήσει τον αθλητισμό και να ενσωματώσει τη φυσική δραστηριότητα στη ζωή του .
Μου φαντάζει αδιανόητο να αποκτηθούν όλες αυτές οι γνώσεις , που τις ανέφερα πολύ περιληπτικά πιο πάνω, μέσα σε ένα Σαββατοκυρίακο ή ένα εξάμηνο μέσω οποιουδήποτε άλλου φορέα εκτός Πανεπιστημίου.
Εύχομαι να σταματήσει η υποβάθμιση του συγκεκριμένου επαγγέλματος στην Κύπρο και να αναγνωριστεί η σημαντικότητα του να βρίσκονται άτομα πτυχιούχα σε διάφορες θέσεις στις οποίες τώρα για πολλούς λόγους δε βρίσκονται.
Και αν αυτό γίνει ποιός ξέρει.. :
- Ίσως τότε να αναδειχθούν περισσότεροι Κύπριοι αθλητές
- Ίσως τότε να χαθούν λιγότερα ταλέντα
- Ίσως δούμε λιγότερες αποχωρήσεις απο τα γυμναστήρια λόγω τραυματισμών..
- Ίσως μειωθεί η ανεργία που πλήττει τον συγκεκριμένο κλάδο.
Y.Γ. Η περιγραφή του θέματος αυτού έχει γίνει περιληπτικά.Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε μια σελίδα.
