Είχε αφήσει τα πάντα πίσω για να αφοσιωθεί στην τέχνη και δικαιώθηκε. Ο Νικόλας Λαδόμματος, με καλλιτεχνικά γονίδια και έμφυτη λατρεία για τις τέχνες, καταφέρνει να αφήσει το δικό του στίγμα στην τέχνη της Κύπρου.
Του Νάκη Αντωνίου
Φωτογραφίες: Ντέμης Σιρανίδης
Πώς πήρες την απόφαση να αφήσεις τη δουλειά σου για χάρη της τέχνης;
Με σχετικά μεγάλη ευκολία. Όταν η Τράπεζα , όπου εργαζόμουν, προχώρησε σε σχέδιο πρόοωρης αφυπηρέτησης για το προσωπικό, αυτό μου ήρθε σαν μουσική στα αυτιά!! Άδραξα με χαμόγελο την ευκαιρία, κάνοντας τώρα αυτό που πραγματικά αγαπώ. Βοήθησε το γεγονός ότι στο παρελθόν είχα κάνει 5 ατομικές εκθέσεις και έλαβα μέρος σε ομαδικές, οπότε το κοινό γνώριζε την δουλειά μου.
Υπήρξαν στιγμές που το μετάνιωσες έστω και λίγο;
Ναι σίγουρα μετάνιωσα, που δεν το είχα κάνει πιο γρήγορα!. Καταπίεζα το πάθος μου, και την αγάπη μου για την Τέχνη. Τώρα όμως νοιώθω όμορφα, και θέλω να πηγαίνω ‘’δουλειά’’ κάθε πρωί ανελλιπώς!
Μπορεί ένας καλλιτέχνης στην Κύπρο να ζήσει από την τέχνη;
Βεβαιότατα. Φτάνει να πιστεύει σε αυτό που κάνει, να εκτιμά και να σέβεται πρωτίστως ο ίδιος την δουλειά του, και να έχει αυτοσκοπό να την εξελίσσει συνεχώς. Για εμένα προσωπικά, οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να επαναπαύονται στην επανάληψη και την στασιμότητα. Πρέπει να εξελίσσονται σε όλα τα επίπεδα. Να είναι έτοιμοι σε καλέσματα και ευκαιρίες που τους δίνονται.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με την τέχνη;
Από τα παιδικά μου χρόνια, πλάι στον πατέρα μου, Αντρέα Λαδόμματο, ο οποίος με μύησε στην μαγεία της Τέχνης. Μεγαλώνοντας σε ένα τέτοιο περιβάλλον, με την πολυπλοκότητα της θεματολογίας και των κατασκευών που δημιουργούσε, νομίζω ήταν αναπόφευκτο να μην καταπιαστώ και εγώ, εκτός από την ζωγραφική, και με διάφορες κατασκευές, εμπνευσμένες ή όχι με μοτίβα από έργα μου, όπως φωτιστικά, μικροέπιπλα, χρηστικά αντικείμενα κτλ.
Πώς θα περίγραφες την τέχνη σου;
Σαν την τέχνη που με γεμίζει σε ό,τι κάνω. Δεν βγαίνει τίποτα απολύτως από το στούντιο, το οποίο δεν με εκφράζει . Όσο για την περιγραφή της τέχνης μου, καλύτερα να την κρίνει ο κόσμος. Αυτό είναι πιο αντικειμενικό.
Με τι θεματικές καταπιάνεσε;
Τώρα ζωγραφίζω θάλασσες. Η τελευταία μου θεματική ενότητα έχει τον τίτλο “BY THE SEA’’. Παράλληλα, όμως ασχολούμαι και με κατασκευές. Μου αρέσει η μετάβαση από την ζωγραφική όπου αγγίζεις απαλά τον καμβά, στις κατασκευές , όπου συνδυάζεται καλλιτεχνική αλλά και χειρωνακτική εργασία.
Τι σε εμπνέει;
Τα πάντα μπορεί να είναι πηγή έμπνευσης. Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο. Αν θα έλεγα όμως κάτι, θα έλεγα η φύση, η θάλασσα. Με συνεπαίρνει και με ξεκουράζει, να κάθομαι να την βλέπω και να την ακούω. Απλά πράγματα.
Τι υλικά χρησιμοποιείς;
Ό,τι βρεθεί μπροστά μου! Ακρυλικά, συνθετικά υλικά, αμμόπαστα, plexiglass, ξύλα, μέταλλο.
Βλέπουμε πως στα έργα σου επικρατούν τα γήινα χρώματα, και το μπλε. Είναι εσκεμμένο αυτό;
Καθόλου. Κάποιες φορές στρέφομαι στα γήινα, άλλες στα ψυχρά. Αναλόγως διάθεσης.
Τι θέλεις να πετύχεις με τα έργα σου;
Να με εκφράζουν και να δίνουν μορφή στο όραμα μου. Να βγάζουν μιαν ένταση, μια αύρα, ένα σχόλιο, μια αφορμή για συζήτηση.
Τι αποκομίζεις εσύ όταν δημιουργείς;
Μεγάλη χαρά, ψυχική ευφορία και ηρεμία.
Έχεις καταφέρει να διαφοροποιηθείς από την τέχνη του πατέρα σου. Έγινε αυθόρμητα αυτό ή ήταν στόχος σου;
Εντελώς αυθόρμητα θα έλεγα. Το μυαλό παίζει περίεργα παιγνίδια.
Πώς βλέπεις την εξέλιξη της τέχνης στην Κύπρο;
Πολλά υποσχόμενη. Ο λόγος είναι ότι άρχισε να εκτιμάται και από την νέα γενιά ανθρώπων. Αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα, καθότι πιο παλιά, η Τέχνη εκτιμόταν και άρεσε σε πιο περιορισμένο κοινό.
