Ο Γιώργος Χατζηπαύλου, ο αγαπημένος stand-up comedian της Ελλάδας, μετά από μια σειρά sold out εμφανίσεων στην Αθήνα, έρχεται για πρώτη φορά στην Κύπρο. Εκτός του ότι είναι ο πρώτος κωμικός που έρχεται για ένα τέτοιο show, έχει και μια ιδιαίτερη σχέση με το νησί μας. Γενικά, μας τα λέει όλα στη συνέντευξη που μας έδωσε.
Καταρχάς έμαθα πως έχεις μια ιδιαίτερη σχέση με την Κύπρο.
Ναι, από τη μεριά του πατέρα μου η καταγωγή είναι από την Πάφο. Ο παππούς μου έφυγε από το νησί και πήγε στην Αλεξάνδρεια, ουσιαστικά είμαστε Κύπριοι Αιγυπτιώτες. Εγώ, για να καταλάβεις, γεννήθηκα στην Ελλάδα, ήρθα μόνο μία φορά στην Κύπρο αλλά το διαβατήριο μου, η ταυτότητά μου είναι Κυπριακά. Οι περισσότεροι συγγενείς μου επειδή είναι Αιγυπτιώτες είμαστε εδώ. Το στοιχείο μου είναι το αιγυπτιώτικο με το κυπριακό, ένα περίεργο αλλά ενδιαφέρον κράμα.
Τώρα τι σε φέρνει στην Κύπρο;
Δύο πράγματα, καταρχάς θέλω πάρα πολύ να παίξω στο μέρος απ’ το οποίο προέρχομαι, και το δεύτερο είναι ότι θέλω να παίξω στην Κύπρο, η οποία έχει πολλά έντονα αγγλοσαξονικά στοιχεία, που θεωρώ ότι κάνει το stand-up comedy ιδιαίτερα ταιριαστό. Και επειδή δεν έγινε κάποια άλλη τέτοια παράσταση, Έλληνες κωμικοί δεν έχουν έρθει να παίξουν, ήθελα πάρα πολύ να έρθω. Θεωρώ υποχρέωση του κωμικού να παίξει σε όλες τις περιοχές που μιλάνε τη γλώσσα του και καταλαβαίνουν την κουλτούρα του. Πολλά χρόνια το ήθελα, απλά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Θεωρώ πως είναι σημαντικό να πάρεις τη δουλειά σου σε όλα τα μέρη που μιλούν την Ελληνική γλώσσα.
Η αλήθεια είναι πως, όταν έμαθα πως θα ερχόσουν για stand-up comedy, προσπαθούσα να σκεφτώ αν είχε έρθει ξανά κάποιος άλλος για κάτι τέτοιο. Ποτέ όμως.
Για να καταλάβεις, από τη στιγμή που ένιωσα πως πατάω στα πόδια μου στην Ελλάδα, πριν από τρία – τέσσερα χρόνια, η πρώτη μου σκέψη ήταν να ‘ρθω στην Κύπρο. Απλά επειδή υπάρχει η αυτοοργάνωση, δεν είχα το know-how να έρθω αλλά ήταν και θέμα momentum. Ήρθε η ευκαιρία, είπαμε «ναι, πάμε». Θα είναι και για μας ένα πολύ ωραίο τεστ αυτό, θα είναι η πρώτη φορά, ήταν πάρα πολλά πράγματα που έπρεπε να συνηγορήσουν για να συμβεί και ευτυχώς έγιναν.
Τώρα έρχεσαι με αφορμή το «Σχεδόν Σαράντα». Τι θα δούμε σ’ αυτό το show;
Το «Σχεδόν Σαράντα» είναι το τρίτο σόλο που γράφω, είναι ένα σύνολο κειμένων με διαφορετική θεματολογία, όπως κάθε stand-up comedy, αλλά η ομπρέλα που τα καλύπτει είναι η ματιά ενός άντρα που φτάνει τα σαράντα. Η δικιά μου η γενιά έχει πολλές ιδιαιτερότητες, έζησε ενήλικα χρόνια χωρίς κινητό, χωρίς υπολογιστή, απ’ την άλλη έχουν αλλάξει πάρα πολύ οι σχέσεις τα τελευταία χρόνια, είναι μια ματιά προς τα πίσω από την εφηβεία μου μέχρι σήμερα. Είναι μια παράσταση με κεντρικό άξονα τη ματιά ενός ανθρώπου που πλησιάζει τον πρώτο μεγάλο απολογισμό, δηλαδή τα σαράντα. Βέβαια πιθανότατα να έχω και παλαιότερα κείμενα από παλαιότερες παραστάσεις, να κάνω κάτι σαν best of των παραστάσεών μου μιας και είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στην Κύπρο.
Μια παράσταση που έχει σαν επίκεντρο που πλησιάζει τα σαράντα, πώς μπορεί να «μιλήσει» σε άλλες ηλικίες.
Αυτό είναι πολύ εύκολο. Όταν αρχίζω να μιλάω για την εφηβεία, οι πιο μικροί με βλέπουν σαν ένα φίλο που έρχεται από το μέλλον. Επειδή η κωμωδία μου είναι observational comedy, και όχι μια προσωπική άποψη, αναγνωρίζουν πράγματα όπως τα στερεότυπα ανάμεσα στα ζευγάρια… Είναι με τον ίδιο τρόπο που βλέπουμε ταινίες. Αν βλέπω μια ταινία για τον πόλεμο του Βιετνάμ, δεν σημαίνει πως δεν θα την απολαύσω επειδή δεν υπηρέτησα στον πόλεμο. Με την κωμωδία, γελάμε με πράγματα που είτε έχουμε δει, είτε έχουμε ζήσει, είτε αντιλαμβανόμαστε το παράλογό τους. Το stand up είναι αυτό βασικά.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος που πλησιάζει τα σαράντα, που έχει μια πλήρη επίγνωση του τι γίνεται γύρω του, να διατηρεί τόση θετικότητα, και ένα χιούμορ «παιδικό»;
Ίσως επειδή δεν έχω επίγνωση (γέλια). Κοίταξε, αυτό είναι ένα κομμάτι που το αναλύω στην παράσταση. Αυτό που άλλοι ονομάζουν «ανωριμότητα», εγώ το λέω «παιδικότητα». Αν μεταφράσουμε την παιδικότητα, είναι η πολύ καλή επαφή με τον παιδικό σου εαυτό. Τα παιδιά είναι ένας πολύ καλός γνώμονας για τη ζωή, έχουν ένα ενθουσιασμό για τη ζωή. Δεν υπάρχει ηλικία που να μην αισθάνεσαι μεγαλύτερος απ’ όσο πρέπει. Ο μόνος τρόπος να αισθάνεσαι μικρότερος είναι να διατηρείς μια φρεσκάδα παιδική. Για παράδειγμα, αν συναντούσες το παιδί που ήσουν κάποτε, τι θα σου έλεγε; Τον δικαίωσα τον παιδικό μου εαυτό ή τον απογοήτευσα; Η κωμωδία είναι ένας τρόπος να βλέπεις το δράμα από άλλη οπτική γωνία. Με ρωτάνε πώς είναι η κατάσταση στην Ελλάδα. Η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι υπέροχη, αλλά και σε εποχές ευμάρειας η κωμωδία υπήρχε, άρα πάντα υπήρχαν θέματα προς σχολιασμό. Υπάρχει μια μαθηματική εξίσωση που λέει «κωμωδία = δράμα + χρόνος». Ποτέ δεν είναι όλα τέλεια. Άρα λοιπόν το παιδί μέσα μας είναι ένας πολύ καλός κριτής και συμβουλάτορας. Αυτή την παιδικότητα την έχουμε εμείς οι άντρες. Και οι γυναίκες, αλλά οι άντρες που μας λεν ανώριμους έχουμε μια παιδικότητα που είναι συζητήσιμο αν είναι αρνητική ή όχι. Για μένα η κωμωδία είναι ένα μέσο να ερμηνεύω την πραγματικότητα με έναν τρόπο λιγότερο βαρύ.
Είχες πει ότι το stand-up comedy είναι το καλύτερο που έκανες. Τι είναι για σένα το stand-up comedy;
Είναι ένας τρόπος να εκφράσω αυτά που γράφω. Γράφω, και θα έγραφα είτε έκανα stand up είτε όχι. Πάνω απ’ όλα είναι ένας τρόπος να επικοινωνώ με τον κόσμο στις παραστάσεις μου. Η σκηνή με κάνει να νιώθω ότι είμαι στο σπίτι μου, είναι η γλώσσα που μιλάω και χαίρομαι όταν η γλώσσα βρίσκει εφαρμογή σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις και σε πολλούς ανθρώπους. Είναι τέχνη το stand up.
Είναι η επαφή με τον κόσμο αυτό που κάνει το stand up να διαφέρει από άλλες κωμικές παραστάσεις;
Γενικά αυτό είναι μια ασάφεια και μια παρεξήγηση. Στο stand up υπάρχουν κείμενα, δεν μιλάς με τον κόσμο. Άντε να μιλήσεις για λίγο σε μερικά σημεία, αλλά αυτό που λένε πως στο stand up «πειράζεις» τον κόσμο δεν ισχύει. Ο κωμικός έχει ανέβει για να παρουσιάσει τη δουλειά του. Όταν λέω «επικοινωνία» εννοώ ότι εγώ δίνω το κείμενο και ο κόσμος γελάει. Μπορεί να ρωτήσω κάτι επί σκηνής αλλά μέχρι εκεί. Δεν είναι το ζητούμενο να βρω κάποιους ανθρώπους να «πειράξω» για να γίνει πλάκα εις βάρος τους, σε καμιά περίπτωση.
Σε τι διαφέρει ένα stand up show από μια κωμική παράσταση ή από μια επιθεώρηση;
Δεν υπάρχει τέταρτος τοίχος στο stand up. Ο κωμικός είναι ο εαυτός του, δεν είναι κάποιος ρόλος. Βασίζεται σε ένα πολύ δυνατό κείμενο και στην ερμηνεία του ηθοποιού. Η επιθεώρηση είναι σκετς, είναι μια εντελώς διαφορετική γλώσσα. Απλά η παλιά καλή επιθεώρηση είχε κάποιους μονολόγους που είναι, σχετικά, κοντά με το stand up, είναι ξαδερφάκια ας πούμε.
Τελικά πότε μεγαλώνει κάποιος;
Όταν αποφασίσει ότι δεν θέλει να μάθει άλλα πράγματα ή να κάνει νέα πράγματα.
Άρα ποτέ;
Ελπίζω ποτέ.
Το stand-up show «Σχεδόν Σαράντα» έρχεται στο Πέραμα (25373763) στη Λεμεσό στις 20 Απριλίου και στη Μουσική Σκηνή RED (22767711), στη Λευκωσία, στις 22 Απριλίου.
