Συνέντευξη στην Κατρίνα Πίτρακκου
Μόλις επέστρεψες από τη Νότια Αφρική. Όλα αυτά τα ταξίδια πώς προκύπτουν;
Όλα ξεκίνησαν από ένα διαγωνισμό στον Λίβανο στον οποίο έτυχε να συμμετάσχω και κέρδισα το πρώτο βραβείο. Εννοείται πως όλο αυτό δεν περίμενα να έχει τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Το βραβείο ήταν να πάω Βαρκελώνη. Σ’ ένα δείπνο στο οποίο βρέθηκα στα πλαίσια του ταξιδιού γνώρισα τον global ambassador της Bacardi, που μου ζήτησε να πάω στον παγκόσμιο διαγωνισμό στο Πουέρτο Ρίκο. Έτσι ακολουθεί μια σειρά ταξιδιών και δημιουργώ μία πολύ ωραία σχέση με κάποια άτομα του χώρου, με τα οποία στην πορεία βρισκόμαστε στα διάφορα σόου. Δημιούργησα σιγά-σιγά έναν κύκλο σε διάφορες χώρες που ταξίδευα, αρχικά με δικά μου έξοδα, ενώ στην πορεία ξεκίνησαν να έρχονται διάφορες εταιρείες ποτών και να μου προτείνουν διάφορα ταξίδια στο εξωτερικό. Ιρλανδία, Παρίσι, Μαϊάμι, Πουέρτο Ρίκο, Νέα Υόρκη, Νότια Αφρική, Ντουμπάι… το ένα συνέδριο ή σεμινάριο ή διαγωνισμός φέρνει το άλλο και συνεχίζουμε…
Ποιο είναι το καλύτερο ταξίδι που έχεις κάνει και γιατί;
Ως περιβάλλον μου άρεσε πολύ η Σκωτία και το Μαϊάμι. Γενικά, είμαι παιδί της πόλης. Αλλά εξαρτάται πάντα για ποιο σκοπό πας κάπου. Και το Ντουμπάι μου αρέσει. Κάθε χώρα έχει τα δικά της καλά στοιχεία. Πιστεύω ότι εξαρτάται πολύ από την παρέα, και το πλεονέκτημα που μου δίνει η δουλειά μου είναι ότι έτυχε να γνωρίσω άτομα από όλο τον κόσμο.
Κάποιο ταξίδι που θες να κάνεις και ακόμα δεν έτυχε;
Στην Ιαπωνία. Θαυμάζω τον πολιτισμό και την ηρεμία τους ως λαός, το πόσο συγκεντρωμένοι είναι σ’ αυτό που κάνουν.
Το πιο σημαντικό βραβείο που έχεις κερδίσει;
Σε προσωπικό επίπεδο ήταν στη Ρωσία, όπου έφτασα στον τελικό του δεύτερου πιο μεγάλου διαγωνισμού στον κόσμο, το Bacardi Legacy. Εκείνο όμως που με έσπρωξε στην καριέρα μου ήταν ο πρώτος διαγωνισμός που κέρδισα στον Λίβανο. Νομίζω από εκεί ξεκίνησαν όλα. Σε στόχο τώρα ήταν τα Top 50 Bars. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό, που δεν αφορά μόνο εμένα αλλά όλη την ομάδα του Lost+Found. Είναι μια επιβράβευση που θα την καταλάβουν πολύ λίγοι. Προσωπικά ήταν στόχος ζωής και ανησυχούσα ότι δεν θα τα καταφέρω. Είχα πλάνο να το πετύχω μέσα σε τρία χρόνια κι έγινε από τον πρώτο χρόνο. Μάλιστα, αστειεύομαι τώρα με την ομάδα μου ότι για τα επόμενα δύο χρόνια δεν θα έχω κάποιο στόχο (γέλια).
Ποιο νομίζεις ότι είναι το νούμερο ένα στοιχείο που έπαιξε ρόλο ώστε το Lost+Found να είναι ανάμεσα στα πενήντα καλύτερα κοκτέιλ μπαρ του κόσμου;
Νομίζω η όλη εμπειρία κάποιου που θα έρθει. Είναι ένας πάρα πολύ μεγάλος θεσμός που ξεκίνησε πριν εφτά χρόνια και αφορά σε κοκτέιλ μπαρ σ’ όλο τον κόσμο. Τα κριτήρια είναι αυτά που έχουν οι άνθρωποι του χώρου. Αυτά που προσέχουν όταν επισκέπτονται ένα μαγαζί. Τις τεχνικές, το μπαρ, τον χώρο, την ατμόσφαιρα, τις επιλογές και τις γεύσεις των ποτών… και όλα τέλεια να είναι μπορεί κάποιος
να προτιμήσει να δώσει την ψήφο του κάπου αλλού. Σκέψου ότι αυτοί οι άνθρωποι ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο και βλέπουν τρελά κόνσεπτ. Και ξαφνικά ερχόμαστε εμείς, με ένα μαγαζί που επειδή δεν είχαμε χρήματα να το κάνουμε το κτίσαμε μόνοι μας με πράγματα που βρίσκαμε από ’δω κι από κει. Αυτό το safe box που βλέπεις ήταν της γιαγιάς μου, το πήρα από την αποθήκη και το κάναμε τραπέζι, το φλίπερ ήταν στην αποθήκη του άλλου συνέταιρού μου. Γι’ αυτό το ονομάσαμε Lost+Found. Μας πήρε ένα χρόνο να το στήσουμε και ξαφνικά δημιουργήσαμε κάτι στη Λευκωσία που εντυπωσιάζει τον κόσμο που το επισκέπτεται. Μπορεί να μην ξοδέψαμε πολλά στον χώρο, αλλά αν δεις τον εξοπλισμό που υπάρχει πίσω δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην Κύπρο, ούτε ποιοτικά ούτε ποσοτικά. Ό,τι λεφτά έπαιρνα τα επένδυα στον εξοπλισμό. Ήθελα να δημιουργήσω κάτι που θα μπορεί να σταθεί δίπλα από αυτά τα μαγαζιά.
Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση μόλις το έμαθες;
Καθόμουν εδώ στην άκρη του μπαρ με το λάπτοπ και έβλεπα τα μπαρ που έβγαιναν και έπαιρνα τους bartenders φίλους μου σε όλο τον κόσμο και τους έδινα συγχαρητήρια. Όταν είδα το Lost+Found άρχισα να φωνάζω, να χοροπηδώ και να κτυπώ τις πόρτες. Οι άνθρωποι, μάλιστα, που ήταν εδώ νόμιζαν ότι τους κορόιδευα. Έκανα δύο μέρες να ηρεμήσω. Τώρα μιλάμε και με τον δήμαρχο Λευκωσίας, γιατί αυτό μπορεί να γίνει πόλος έλξης για πολλούς τουρίστες, που έρχονται να δουν αυτό το μπαρ που είναι στα πενήντα του κόσμου.
Ποια ήταν τα πρώτα σου βήματα στον κόσμο του bartending;
Από δεκαπέντε χρονών ασχολούμαι «κρυφά» με τη νύκτα, είχα καλές σχέσεις με κόσμο και στα δεκαοχτώ μου άρχισα να δουλεύω μπαρ, όχι επαγγελματικά αλλά γιατί ήταν cool να είσαι μπάρμαν σ’ αυτή την ηλικία. Μετά πήγα για σπουδές κι όταν ερχόμουν τα καλοκαίρια δούλευα σε κάποια μαγαζιά της Λευκωσίας. Μέχρι που κάποια στιγμή μού ζήτησαν cosmopolitan και δεν ήξερα πώς να το φτιάξω. Όταν πήγα πίσω Λονδίνο αποφάσισα να κάνω κάποια μαθήματα γιατί μου άρεσε να φτιάχνω ποτά. Έτσι ασχολήθηκα μ’ αυτό και όποτε ερχόμουν διακοπές Κύπρο το εξασκούσα. Όταν ήρθα πίσω άρχισα να δουλεύω Occhio. Εκεί αρχίσαμε να παρουσιάζουμε στον κόσμο πιο επαγγελματικά το κοκτέιλ.
Τι είναι για σένα το κοκτέιλ;
Δεν θα σου μιλήσω σε φιλοσοφικό επίπεδο. Θα σου πω όμως για τα μπαρ γενικά. Πολλές φορές στην προσπάθεια να δείξουν κάτι εντυπωσιακό ξεφεύγουν. Το κοκτέιλ πρέπει να έχει απλότητα και το μυστικό είναι να προσπαθείς να καμουφλάρεις ωραία το αλκοόλ.
Πώς ξεκίνησε η μόδα των κοκτέιλ;
Η επαναφορά του κοκτέιλ στη μόδα, αν θέλεις να το πούμε έτσι, οφείλεται σ’ ένα τύπο στην Αμερική που ξαναδημιούργησε το cosmopolitan με φρέσκα υλικά, και το οποίο σέρβιρε στη σκηνή μουσικών βραβείων στη Madonna. H φωτογραφία με τη Madonna να κρατά ένα pink cocktail έγινε viral και το «Sex&The City» αργότερα βοήθησε στο να εξαπλωθεί. Στην Ευρώπη ξεκίνησε από το Momo, το οποίο δημιούργησε ένα ποτό με φρέσκα βότανα και το οποίο έδειχνε πολύ υγιεινό και δροσιστικό
κι από εκεί ξεκίνησαν όλοι να δημιουργούν διάφορες παραλλαγές του mojito.
Ποια είναι η γνώμη σου για την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο των κοκτέιλ στην Κύπρο; Σε ενοχλεί που έγινε τάση;
Χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ, λόγω της επαφής που είχα με επαγγελματίες του χώρου και λόγω των διάφορων διαγωνισμών αλλά και ταξιδιών που έχω κάνει, έχω μελετήσει πάρα πολύ τον συγκεκριμένο χώρο. Για να καταλάβεις, όταν θα φτιάχναμε το Lost+Found, σε όποιο μπαρ και να πήγαινα στο εξωτερικό παρατηρούσα και την τελευταία λεπτομέρεια. Από τον εξοπλισμό μέχρι το ιδανικό ύψος για το μπαρ. Βλέπω ότι γίνονται πλέον καλές δουλειές και η αντιγραφή πολλές φορές βγαίνει σε καλό, όμως κάποια πράγματα γίνονται με λάθος τρόπο. Το θέμα είναι να χρησιμοποιείς τις σωστές τεχνικές, να έχεις κάποιες γνώσεις.
Σου αρέσει ο ανταγωνισμός;
Δεν με ενοχλεί καθόλου αν είναι δίκαιος. Σου δίνει κίνητρο να προχωρήσεις.
Τελικά η μπάρα έχει επιρροή στις γυναίκες;
Νομίζω ό,τι έχει να κάνει με τη νύκτα έχει επιρροή στις γυναίκες. Δεν ξέρω αν είναι η ίδια η νύκτα ή το επάγγελμα ή το προφίλ του «bad boy». Οι γυναίκες ξέρουν καλύτερα το γιατί.
Είχες επιτυχία στις γυναίκες λόγω του μπαρ;
Φαντάζομαι λόγω του μπαρ. Μπορεί να μην ήταν και έτσι.
Τι σου έδωσε η νύκτα και τι σου στέρησε;
Δεν νομίζω να μου στέρησε κάτι. Ξέρω να σου πω τι μου χάρισε όμως. Ταξίδια, εμπειρίες, γνωριμίες με κόσμο, γνώσεις...
Ποιες τάσεις προβλέπεις για το μέλλον των κοκτέιλ;
Νομίζω ότι πλέον θα γίνονται όλα πιο απλά. Από το ποτήρι μέχρι την παρουσίαση θα γίνουν όλα πιο «μίνιμαλ» με πολύ ωραία γεύση. Για να πετύχεις κάτι τέτοιο απαιτείται σωστή προετοιμασία.
Ποια είναι τα πλάνα σου για το μέλλον;
Έχω ένα πλάνο που λέει ότι σε κάποια χρόνια δεν πρέπει να είμαι Κύπρο και πρέπει να ζω ή Λονδίνο ή Ντουμπάι ή στην καλύτερη περίπτωση Αμερική. Σίγουρα θα ήθελα να δουλέψω πολύ σ’ αυτές τις χώρες.
Ο λόγος που θέλεις να φύγεις για εξωτερικό;
Για να δοκιμαστώ κι εκεί, τίποτα παραπάνω. Είμαι ευχαριστημένος εδώ και με αυτά που κάνουμε και με την ανταπόκριση του κόσμου και το χαίρομαι πάρα πολύ. Σίγουρα δεχτήκαμε πολύ πόλεμο στις αρχές και αρκετή κριτική, αλλά ό,τι και να κάνεις αυτό είναι αναμενόμενο. Υπάρχουν κάποια άτομα που είναι στημένα στη γωνία και περιμένουν πότε θα κάνεις το λάθος.
To χειρότερο πράγμα που έχεις ακούσει;
Ακούμε ότι είμαστε ακριβοί. Το τι σημαίνει «ακριβός» δεν μπορώ να το καταλάβω. Ο ανταγωνισμός που δημιουργείται στα μπαρ στη Λευκωσία είναι λόγω της τιμής. Έρχεται κάποιος, ανοίγει δίπλα από σένα ένα μπαρ και κοιτάζει το μενού σου για να βάλει πιο χαμηλές τιμές. Δεν κάνει όμως σωστή εκτίμηση. Αν εγώ χρησιμοποιώ premium vodka και εσύ μια απλή vodka, ο κόσμος δεν το γνωρίζει αυτό όταν δει την τιμή σου. Θα δει ότι ο ένας έχει έξι ευρώ το κοκτέιλ και ο άλλος δέκα ευρώ.
Γιατί να ανοίξει κάποιος ένα μπαρ;
Υπάρχουν τρεις παράμετροι που πρέπει να έχει κάποιος υπόψη: Να ξέρει γιατί, πώς και τι; Πολλοί θέλουν να ανοίξουν ένα μαγαζί απλά για να ανοίξουν ένα μαγαζί. Δεν ξέρουν τι τους οδήγησε στο να το κάνουν. Τα λεφτά δεν πρέπει να είναι ο λόγος γιατί σε αυτά τα πράγματα είναι πολύ εύκολο να αποτύχεις ή ακόμα και να επιβιώσεις να μην έχεις κέρδος. Πρέπει να ξέρεις τον σκοπό σου, τι πιστεύεις πως θα κερδίσεις με αυτό. Να δώσεις ένα πιο βαθύ νόημα στον λόγο που το κάνεις.
Ποια θεωρείς ότι είναι τα βασικά θετικά χαρακτηριστικά των Κύπριων bartenders; Και ποια τα αρνητικά;
Ως λαός είμαστε γενικά φιλόξενοι αν και θέλουμε λίγη δουλειά πάνω στην ευγένεια. Πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει αυτό το ατίθασο στυλάκι πίσω από το μπαρ. Να γίνει πιο συγυρισμένο και να δοθεί σημασία σε θέματα υγιεινής.
Η καλύτερη συμβουλή που σου έδωσε ποτέ κάποιος;
Fail to prepare, prepare to fail.
Το γεγονός ότι δουλεύεις νύκτα θεωρείς ότι έκανε κάποιους να σχηματίσουν λάθος γνώμη για σένα;
Σίγουρα. Υπάρχουν κάποια στερεότυπα στην Κύπρο. Η δουλειά του bartender στο μυαλό κάποιων μπορεί να μην είναι πραγματική δουλειά, αλλά κάτι που μπορεί να κάνεις για έξτρα χρήματα. Για μας είναι η κανονική μας δουλειά. Εννοείται πως ο κόσμος έχει μια διαφορετική εικόνα και είναι πιο επιφυλακτικός με τους ανθρώπους που δουλεύουν νύκτα.
Έχει πειρασμούς η νύκτα;
H νύκτα έχει πειρασμούς είτε δουλεύεις είτε είσαι πελάτης και πάντα εξαρτάται από τους τόπους που πηγαίνεις. Αφορά στον καθένα αν θα τους ακολουθήσει ή όχι. Ήμουν πάντα εναντίον και πάντα εκτός αυτών των πραγμάτων. Αν ήθελα να έχω σχέση με αυτά θα μπορούσα, ήξερα τι έπαιζε και πού, αλλά νομίζω ότι είναι επιλογή του καθενός.
Το Canteen είναι το νέο σου πρότζεκτ στην παλιά Λευκωσία.
Το κάναμε αρχικά για να δείξουμε ότι υπάρχουν και άλλα κόνσεπτ διαφορετικά από αυτά που βλέπαμε μέχρι τώρα να ανοίγουν το ένα μετά το άλλο. Χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν, δεν σκέφτηκε κανείς κάτι που να κάνει τη διαφορά. Ο ένας χώρος είναι αντιγραφή του άλλου. Το Canteen είναι ένα burrito bar, το οποίο εξωτερικά μπορεί να φαίνεται κάτι απλό, όμως αν προχωρήσεις προς τα μέσα, συνεχίζεις σ’ ένα μεγάλο μπαρ που σερβίρει κοκτέιλ.
Δεν εφησυχάζεις ποτέ;
Μου αρέσει συνέχεια να ψάχνομαι και να δημιουργώ καινούργια πράγματα. Και με τα ταξίδια μου μένει ελάχιστος χρόνος να ασχοληθώ με τα διάφορα πρότζεκτ.
Χρόνος για προσωπική ζωή σου μένει καθόλου;
Όχι. Είναι πολύ δύσκολο. Μπορεί από τη μια μέρα στην άλλη να βρεθώ από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη και είναι δύσκολο για κάποιον άνθρωπο να ακολουθήσει αυτούς τους ρυθμούς ή να ανεχτεί αυτόν τον τρόπο ζωής.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου κοκτέιλ;
Απλό negroni.
