Ιστορίες παλιές, τερτίπια του έρωτα, παραμύθια για μεγάλους και ένα απρόσμενο ερωτικό φινάλε που έγινε ανατροπή με τον πιο οικείο τρόπο. Ένα ερωτικό παιχνίδι χωρίς τελειωμό και μελοποιημένα συναισθήματα ξετυλίγονται μέσα από το μουσικό άλμπουμ της Μαρίας Πανοσιάν με τίτλο «Πατώματα Βρεγμένα».
Της Χρύσας Γρηγορίου Φωτογραφίες Σκεύη Ερωτοκρίτου
Πως έφτασε η Μαρία Πανονσιάν στα… «Πατώματα Βρεγμένα»;
Το "Πατώματα Βρεγμένα" είναι ένα πολύ προσωπικό άλμπουμ.
Είναι μια περιγραφή των συναισθημάτων που μου γέννησε ένας χωρισμός.
Νομίζω πως όλοι το έχουμε βιώσει αυτό. Έχουμε βρεθεί δηλαδή, κυριολεκτικά ή μεταφορικά σ' ένα βρεγμένο πάτωμα. Και τότε, αισθάνεσαι αδύναμος, μόνος, ανασφαλής. Αισθάνεσαι πως κάτι δεν πήγε καλά. Ξέρεις πως κάτι έσπασε μέσα σου γιατί η σχέση είναι κομμάτι από σένα. Φοβάσαι ότι θα γλιστρήσεις, θα πέσεις...Έτσι δεν αισθάνεται ένας χωρισμένος; Έτσι ένοιωσα κι εγώ.
Από κει και πέρα πίσω από κάθε κομμάτι του άλμπουμ κρύβεται μια μικρή ιστορία. Μια ιστορία γραμμένη με νότες αντί για περιττές λέξεις. Άλλωστε, όταν έχεις χωρίσει έχεις ήδη πει πάρα πολλά. Έτσι, το άλμπουμ είναι κυρίως ορχηστρικό.
Η σημερινή εποχή, είναι και η περίοδος της διαδικτυακής μουσικής παραγωγής; Κατά πόσο εκμεταλλεύεσαι εσύ σαν νέος καλλιτέχνης αυτό το μέσον επικοινωνίας δημιουργού-ακροατή και ποιο ρόλο θεωρείς ότι θα διαδραματίσει μελλοντικά;
Το διαδίκτυο κατά τη γνώμη μου είναι το πιο δυνατό μέσον σήμερα για να προβληθεί και να επικοινωνήσει ένας καλλιτέχνης. Έχει μια θετική πλευρά αυτό το γεγονός αλλά και μια αρνητική. Με τρομάζει η ταχύτητα, η μη ελεγμένη, μη αφομοιώσιμη και εν τέλει αναλώσιμη πληροφορία. Από την άλλη μέσω διαδικτύου μου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσω νέους καλλιτέχνες, να ανταλλάξω μαζί τους πληροφορίες πάνω σε θέματα που μας απασχολούν. Παράλληλα έχω πρόσβαση σε δουλειές που γίνονται, και πια ούτε η οικονομική επιβάρυνση, ούτε η γεωγραφική απόσταση μπορούν να με εμποδίσουν. Βέβαια υπάρχει πάντα ένα ρίσκο, διότι αν ακούς εύκολα τη μουσική του άλλου, αυτό σε αποτρέπει από το να αποκτήσεις το cd. Ήδη έχουμε επιστρέψει στο βινύλιο και αυτό λέει πολλά. Προσωπικά έχω μια σελίδα, το www.mariapanosian.com. Το άλμπουμ υπάρχει στο i-tunes, σελίδα στο myspace και μπορεί κάποιος να ακούσει μουσική μου και στο youtube.
Το επίθετό σου συνειρμικά με παραπέμπει σε αρμενικές ρίζες. Ποιο ρόλο έπαιξε η αρμενική μουσική (παράδοση) στην τριβή σου με την μουσική;
Ο πατέρας μου ήταν Αρμένιος αλλά γεννήθηκε στη Γαλλία. Η αλήθεια είναι ότι δεν μιλάω αρμένικα αλλά έχω ακούσει αρμένικη μουσική -παραδοσιακή και jazz. Τους θεωρώ πολύ καλούς μουσικούς και πολύ εκφραστικούς, γενικά η αρμένικη γλώσσα σε συνδυασμό με την ιστορία αυτού του λαού με συγκινεί. Με αγγίζει προσωπικά, και ταυτόχρονα πιστεύω ότι θα με αφορούσε όποια κι αν ήταν η καταγωγή μου. Είμαι έτσι σαν χαρακτήρας. Παίρνω πάντα το μέρος των αδικημένων.
Πως κατέληξες να συμπεριλάβεις στο δίσκο σου τα δύο λογοτεχνικά αποσπάσματα «Το ταξίδι που λέγαμε» της Αλκυόνης Παπαδάκη και «Τα μυστικά του κόσμου» της Έμιλυς Παύλου; Γνωρίστηκες από κοντά με τις δύο συγγραφείς;
Πάντα διάβαζα ποίηση κι η Αλκυόνη Παπαδάκη είναι μια από τις συγγραφείς-ποιήτριες που μιλούν στην ψυχή μου. Τώρα, το πώς έφτασαν στα χέρια μου τα αποσπάσματα είναι μεγάλη ιστορία. Ο τρόπος γραφής και των δυο με συγκινεί. Τα λόγια της Αλκυόνης και της Έμιλυς εκείνη την περίοδο που βίωνα τον χωρισμό μου και έφτιαχνα το άλμπουμ με εξέφραζαν απόλυτα. Με την Έμιλυ Παύλου είμαστε φίλες και έχουμε ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν και με πολύ αγάπη μου εμπιστεύτηκε τα λόγια της. Με την Αλκυόνη Παπαδάκη ήρθα σε επαφή αφού μελοποίησα τα αποσπάσματα της. Ήτανε πολύ θετική από την αρχή, μου έκανε εντύπωση η ταπεινότητα και η ευγένεια της. Τώρα μπορώ να πω πως και με την Αλκυόνη είμαστε φίλες.
Ποια πορεία-εμπορική και μη-θεωρείς ότι μπορεί να έχει ένας δίσκος βασισμένος στην ορχηστρική μουσική;
Ένα από τα μεγάλα ατού της σημερινής εποχής είναι η ελευθερία της. Αλλά και το στοιχείο της έκπληξης. Τι εννοώ; Ότι γίνονται μεγάλες επιτυχίες, καλλιτέχνες και κομμάτια που δεν ακολουθούν τα εμπορικά μονοπάτια. Η συγκυρία ευνοεί τις ομάδες που αναζητούν την ποιότητα, κι αυτό τις κάνει πολύ ισχυρές. Το βλέπω από τον τρόπο που αγκαλιάστηκε το άλμπουμ. Παίρνω δεκάδες μηνύματα καθημερινά που μιλούν με ενθουσιασμό για μια δουλειά μελωδική και ταξιδιάρικη που τρυπώνει στην ψυχή και την σιγοψιθυρίζεις...Αλλά δεν θέλω να μιλάω εγώ για αυτά. Το σίγουρο είναι ότι είμαι αισιόδοξη. Πιστεύω ότι η μουσική μου είναι κατάλληλη και για soundtrack. Είναι κάτι που θα ήθελα πολύ.
Θα ήταν πειρασμός για σένα να συμμετάσχεις σε ένα μουσικό τηλεοπτικό talent show; Το σκέφτηκες ποτέ;
Όταν πρωτοξεκίνησαν τα talent shows δε σου κρύβω ότι το σκέφτηκα. Όμως μετά τα πρώτα χρόνια που κατάλαβα πόσο εφήμερο είναι αυτό το είδος της προβολής, αισθάνθηκα ανακούφιση που δεν το έκανα. Μια αναλώσιμη τηλεοπτική παραγωγή είναι για τους περισσότερους από τους συμμετέχοντες. Κι αν είσαι ευαίσθητος μπορεί να σε συντρίψει. Βέβαια, κάποιοι από αυτούς που ξεχώρισαν έχουν υπέροχες φωνές.
Στην περίοδο της κρίσης, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο ποιο ρόλο νομίζεις ότι μπορεί να διαδραματίσει η τέχνη και συγκεκριμένα η μουσική; Αληθεύει τελικά ότι σε περιόδους κρίσης η τέχνη ακμάζει;
Σαφώς και ακμάζει η τέχνη σε περιόδους κρίσης. Είναι η στιγμή που ο καλλιτέχνης επηρεασμένος από την καθημερινότητα -σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο- θέλει να εκφραστεί, να επικοινωνήσει, να παρέμβει όσο το δυνατόν. Οι άνθρωποι στις δυσκολίες βρίσκουν καταφύγιο στην τέχνη. Έτσι ηρεμεί η ψυχή τους. Η μουσική γεφυρώνει τις διαφορές και καταργεί τις αποστάσεις.
Η Μαρία Πανοσιάν θα παρουσιάσει το άλμπουμ της «Πατώματα Βρεγμένα» απόψε 10/06 στο café-bar «Σκαραβαίος» στις 20:00
