Δεν την ενδιαφέρει να κρύβει τις ευαισθησίες της, να δείχνει ότι συμπάσχει με τους τηλεθεατές ή ότι αυτοσαρκάζεται από τον αέρα της εκπομπή της. Η δημοσιογράφος του «Έχεις Μέσον» είναι πολύ περισσότερα από μια απλή παρουσιάστρια. Είναι ο εαυτός της!
Νιώθεις ότι τα πράγματα σήμερα γίνονται πιο εύκολα αν… «Έχεις Μέσον»;
Τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα για τους τηλεθεατές γιατί «Έχουν Μέσον» να ακούγεται η φωνή τους που ολοένα και δυναμώνει μέσα σε αυτό το κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον που ζούμε. Τώρα για το άλλο μέσο αλίμονο, στην Κύπρο ζούμε, και δυστυχώς δεν σηκώνει αμφισβήτηση το γεγονός ότι όλα γίνονται ευκολότερα όταν έχεις έναν κουμπάρο, έναν κολλητό, έναν αδελφό, έναν γαμπρό, έναν πατέρα, έναν νονό σε μία υψηλόβαθμη θέση στις διάφορες ανεξάρτητες και μη υπηρεσίες του κράτους. Είσαι από τους τυχερούς και αυτό είναι η μεγαλύτερη ξεφτίλα για ένα κράτος δικαίου...
Σε έπιασα πολλές φορές στην εκπομπή να επηρεάζεσαι από όσα ακούς. Είναι ψυχοφθόρο όλο αυτό που ζεις καθημερινά;
Όχι, απλώς επηρεάζομαι, έχω κλάψει κιόλας, δεν μπορείς να αποστασιοποιηθείς και να παραμείνεις ψυχρός επαγγελματίας όταν στην γραμμή μια μάνα σπαράζει, γιατί δεν έχουν γάλα τα παιδιά της ή μια οικογένεια δεν τα βγάζει πέρα και κινδυνεύει να χάσει το σπίτι της που με τόσο κόπο και μόχθο απέκτησε και φυσικά οργίζεσαι όταν παρακολουθείς καθημερινά και ένα καινούργιο σκάνδαλο εκατομμυρίων να βγαίνει στην επιφάνεια.
Υπάρχει κάποια ιστορία – μαρτυρία που σε συγκλόνισε;
Με συγκλόνισε πραγματικά το κατηγορώ μιας γυναίκας προς την κοινωνία και το σύστημα αλλά και η φωνή μιας χαμηλοσυνταξιούχου γιαγιάς που κάλεσε το κράτος να κόψει από τη σύνταξη της και να δώσει στα νέα άνεργα παιδιά όπως το γιο της για να μπορέσουν να ζήσουν τις οικογένειές τους – μεγαλείο ψυχής από μια φτωχή γυναίκα την ώρα που άλλοι διεκδίκησαν δικαστικώς όχι μία αλλά δύο και τρεις συντάξεις.
Από την αρχή της τηλεοπτικής σεζόν, παρουσιάζεις μόνη σου την εκπομπή. Σου λείπει το τηλεοπτικό σου δίδυμο;
Με τον Λουκά είχαμε μια πάρα πολύ καλή σχέση και νομίζω και μια χημεία στην εκπομπή δέσαμε που λένε στη γλώσσα μας. Στην αρχή ομολογώ ήταν κάπως παράξενο το συναίσθημα που δεν καθότανε δίπλα μου να σχολιάζουμε μαζί να κακίζουμε τα κακώς έχοντα αλλά και την ίδια ώρα να κάνουμε και το χιούμορ μας για πολλά. Σιγά-σιγά περνάω και μόνη μου καλά.(γέλια)
Πιστεύεις ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από τέτοιου είδους εκπομπές;
Μα στον κόσμο ανήκει αυτή η εκπομπή. Χωρίς την αγάπη και τη στήριξή του απλώς δεν θα υπήρχε ή δεν θα κρατούσε στον χρόνο. Και ναι την έχει ανάγκη γιατί είναι ο μόνος τρόπος να ακουστεί η αληθινή γνήσια φωνή των πολιτών και να πει αυτά που καθημερινά νιώθει και εισπράττει από τις διάφορες μορφές εξουσίας.
Μετά από τόσα χρόνια πετυχημένης τηλεοπτικής παρουσίας, τι είναι αυτό που κρατάς από την τηλεόραση;
Πέρασαν κιόλας 23 ολόκληρα χρόνια από τότε που πρωτοπήρα μικρόφωνο στο χέρι. Ο χώρος αυτός ήταν για μένα κάτι παραπάνω από Πανεπιστήμιο. Αμέτρητες γνώσεις για τόσα πολλά ζητήματα που δεν θα μπορούσα να τα μάθω μέσα από κανένα άλλο επάγγελμα. Πάνω από όλα όμως έμαθα να σκέφτομαι, να προβληματίζομαι, να ψάχνω τι κρύβεται πίσω από αυτά που πάντα φαίνονταν. Έγινα πιο δυνατή μέσα από τις δυσκολίες της δουλειάς και φυσικά γνώρισα σπουδαίους ανθρώπους και προσωπικότητες εντός και εκτός Κύπρου.
Κοιτάς τα νούμερα τηλεθέασης; Αφήνεις να σε επηρεάσουν;
Τα κοιτάω γιατί θέλω να ξέρω τι είναι αυτό που ζητάει περισσότερο ο κόσμος... με βοηθούν δηλαδή στην επιλογή των θεμάτων, γιατί μην ξεχνάς ότι η εκπομπή είναι καθαρά παρεμβατική με τηλεφωνικές γραμμές... Μέχρι εδώ με επηρεάζει.
Ποιο θεωρείς το μεγαλύτερό σου τηλεοπτικό αντίπαλο;
Τον εαυτό μου όταν είναι σε κακή μέρα. Δεν θεωρώ κανέναν αντίπαλο… Ο καθένας νομίζω κάνει τη δουλεία του όπως ξέρει και μπορεί από τη θέση που βρίσκεται και κρίνεται από τον κόσμο. Και μακάρι όλοι οι συνάδελφοι να κάνουν σωστά και έντιμα τη δουλειά τους.
Πέρασες από διεθνή, οικονομικό, κοινοβουλευτικό και πολιτικό ρεπορτάζ. Τώρα πλέον έχεις την δική σου εκπομπή. Τι είναι αυτό που ζηλεύεις από τους συναδέλφους σου;
Αυτό που ζηλεύω και μου λείπει είναι το κυνήγι της είδησης. Υπήρξα για χρόνια ρεπόρτερ, αν εξαιρέσεις την παρουσίαση δελτίων που γινόταν παράλληλα. Βρισκόμουν καθημερινά στην καρδιά των γεγονότων και της είδησης μαζί με συναδέλφους με πολιτικούς με οικονομικούς παράγοντες με ανθρώπους από όλα τα φάσματα της κοινωνικοοικονομικής ζωής του τόπου και μου λείπει ακόμη και αυτή η επαφή όχι μόνο το ρεπορτάζ αλλά και αυτή η ανθρώπινη επαφή.
Δέχθηκες ποτέ πισώπλατα μαχαιρώματα στο χώρο;
Δεν ξέρω αν δέχθηκα ή όχι και εάν ναι δεν το κατάλαβα.. Δεν ασχολούμαι με τέτοια, με αφήνουν παντελώς αδιάφορη. Δεν υπήρξα ποτέ ανταγωνιστικός χαρακτήρας άλλωστε.
Πως είναι η Μαρία εκτός τηλεόρασης;
Κοίτα στην τηλεόραση δεν είμαι κάτι άλλο από αυτό που είμαι στη ζωή μου. Δεν μπορώ δηλαδή να προσποιηθώ κάτι άλλο από αυτό που είμαι. Σίγουρα στην καθημερινότητα μου δεν έχω τη σοβαρότητα που βγάζω στην εκπομπή, είμαι χαλαρή, κοινωνική, θετική με τους γύρω μου έχω χιούμορ έτσι μου λένε τουλάχιστον. Εκτός δουλειάς, είμαι μάνα ,σύζυγος και νοικοκυρά...
Μεγαλώνεις ένα αγόρι πέντε ετών. Υπάρχει κάτι που σε ανησυχεί για το μέλλον του.
Το μόνο που με ανησυχεί είναι να έχει την υγεία του και να χρησιμοποιεί μεγαλώνοντας σωστά το μυαλό του με ήθος και σεμνότητα. Ο γιος μου μεγαλώνει με τόση αγάπη γύρω του και φροντίδα που πιστεύω αυτό θα του δώσει τα καλύτερα εφόδια στη ζωή.
Σε έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση;
Σαφώς και έχει επηρεάσει και τη δική μου τσέπη. Ένας κουτσουρεμένος μισθός τι να προφτάσει, αλλά σίγουρα δεν έχει επηρεάσει και τη ζωή μου, την ψυχολογία μου εννοώ. Δόξα τω Θεώ έχουμε την υγεία μας, χαμογελάμε, περνάμε όμορφα τον χρόνο μας με μικρά καθημερινά. Όλα τα άλλα που τώρα εγώ τα λέω μικρές παλιές πολυτέλειες τα αφήνουμε πίσω και προχωράμε. Η ζωή είναι πολύτιμη για να ξοδεύεται σε εφήμερα.
Πώς σε αντιμετωπίζει ο κόσμος όταν σε βλέπεις στον δρόμο;
Με αντιμετωπίζει με αγάπη, ξέρεις όταν μπαίνεις στο σπίτι του άλλου καθημερινά σε νιώθει οικείο σε νιώθει δικό του άνθρωπο, και αυτό είναι πολύ όμορφο.
Τι δεν θα συγχωρούσες ποτέ σε μια σχέση;
Ποτέ μη λες ποτέ… Δεν είναι ότι δεν θα συγχωρούσα απλώς δεν θα ανεχόμουν να είμαι σε μια σχέση όπου ο άλλος είναι φευγάτος, όταν το μυαλό του και η καρδιά του βρίσκεται πλέον αλλού.
Την απιστία θα τη συγχωρούσες;
Την απιστία της μιας βραδιάς νομίζω ναι. Δεν θα τα πέταγα όλα έτσι απλά για ένα στιγμιαίο λάθος. Δεν θα συγχωρούσα βέβαια μόνιμη εξωσυζυγική σχέση, γιατί εκεί απλώς έχεις χάσει τον άλλο, έχει φύγει.
Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα;
Ο γάμος δυναμώνει τον έρωτα και του δίνει άλλη μορφή πιο δυνατή, είναι η αγάπη, η λατρεία, ο θαυμασμός, ο σεβασμός.
