newsroom must
Αρχικά δίσταζε να κάνουμε τη συνέντευξη. Όχι άδικα. Άλλωστε, πέρασε πολλά μέχρι να φτάσει εδώ που έφτασε. Η Μαρία Καττάμη φωτογραφίζεται για πρώτη φορά με τα δίδυμα κοριτσάκια της και μιλά για τις δυσκολίες που πέρασε από τη στιγμή που έμαθε ότι ήταν έγκυος, τον πατέρα των παιδιών της αλλά και τη ζωή της, ως single mother, που πλέον έχει αποκτήσει νόημα.
Ευτυχισμένη μαμά πια, κρατάς στην αγκαλιά σου τις κορούλες σου. Ποια είναι τα συναισθήματά σου;
Ζω κάτι μαγικό! Είναι απερίγραπτο το συναίσθημα της μητρότητας και ειδικά όταν είναι διπλό. Μέρα με την ημέρα κολλάω περισσότερο στις φατσούλες τους, στις κινήσεις τους, στους ήχους που κάνουν, στις γκριμάτσες τους, στο καθετί. Νιώθω γεμάτη! Αυτό το συναίσθημα δεν το είχα βιώσει ποτέ πριν.
Πώς έχει αλλάξει τη Μαρία η μητρότητα ως άνθρωπο;
Καθόλου δεν έχω αλλάξει. Είμαι ο ίδιος άνθρωπος, με τη μόνη διαφορά ότι τώρα νιώθω την ευθύνη να μεγαλώσω, να διαπαιδαγωγήσω, να καλλιεργήσω δυο ψυχούλες και να τις υπερασπιστώ από τα κακοτόπια της ζωής. Δυστυχώς, ξεκίνησαν τη ζωή τους με εμένα να παλεύω να τις προστατέψω από το ίδιο τους το αίμα. Αυτό είναι το λυπηρό της υπόθεσης. Ότι πριν ακόμα γεννηθούν τα αγγελάκια μου, γεννήθηκε για αυτά η απόρριψη από τον πατέρα τους και την οικογένειά του. Είναι, λοιπόν, υποχρέωσή μου ως μάνα πια, να υπερασπιστώ όχι μόνο την αξιοπρέπειά μου που προσπάθησαν να ισοπεδώσουν, αλλά και τα μωράκια μου να μείνουν ανέπαφα όσο αυτό είναι δυνατόν, από την άρνηση που απλόχερα δίνει ο πατέρας τους και το σινάφι του.
Με όλη αυτή την αγωνία και τις ανησυχίες που περνάς με τις μικρές, έχεις κάποιο άνθρωπο δίπλα σου να σε βοηθάει και να σε εμψυχώνει;
Δόξα τω Θεώ! Αυτή την περίοδο της ζωής μου έχω εισπράξει απεριόριστη αγάπη και έμπρακτη στήριξη τόσο από την οικογένεια και τους φίλους μου, όσο και από γνωστούς και αγνώστους που απλά μου στέλνουν μηνύματα συμπαράστασης και εμψύχωσης. Δεν περίμενα κάτι τέτοιο. Νιώθω μεγάλη ευλογία στη ζωή μου!
Πώς προέκυψε η γνωριμία σου με τον πατέρα των παιδιών σου;
Τον γνώριζα αρκετά χρόνια πριν. Ωστόσο, ο «κεραυνοβόλος» έρωτας που έμαθα ότι στην προκειμένη περίπτωση ήταν και «τυφλός», ήρθε αναπάντεχα μετά από δική του πολιορκία. Δεν το περίμενα, αλλά ήταν πολύ έντονο αυτό που έζησα και ήταν δύσκολο να το σταματήσω, αν και το σκέφτηκα αρκετές φορές.
Είχατε μια έντονη και δυνατή σχέση. Τι σου έλεγε εκείνος; Κάνατε κάποιες συζητήσεις για το μέλλον της σχέσης σας;
«Τι είναι σωστό και τι λάθος» με ρωτούσε σχεδόν καθημερινά. Κι εγώ του απαντούσα «ό,τι σε κάνει να χαμογελάς δεν μπορεί να είναι λάθος». Κανένα σχέδιο για το μέλλον, αν και όπως ο ίδιος ισχυριζόταν, ο γάμος του είχε τελειώσει. Πράγμα που εγώ πίστεψα, μιας και είχε τεράστια ελευθερία κινήσεων, πάντα ήτανε μόνος, πάντα μιλούσαμε στο τηλέφωνο οποιαδήποτε ώρα και τα βράδια έβγαινε μόνος. Η διάσταση στον γάμο του ήταν άλλωστε γνωστό μυστικό στους κύκλους της Λευκωσίας. Δεν έκανα όνειρα μαζί του ούτε ήθελα κάτι παραπάνω. Ζούσαμε απλά έναν έρωτα. Όντως, μια πολύ έντονη σχέση ήταν ο πατέρας των παιδιών μου. Ήταν γλυκός, στοργικός, είχαμε μοναδική επικοινωνία. Με έκανε να ενδώσω αφού μου θόλωσε το μυαλό και τη λογική μου.
Όταν έμαθε ότι ήσουν έγκυος ποια ήταν η αρχική του αντίδραση και οι πρώτες δικές σου σκέψεις-συναισθήματα;
Ήξερε από την πρώτη στιγμή ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τερματίσω την εγκυμοσύνη. Είναι ένα έγκλημα, και πάνω από όλα ήμουν μια κοπέλα με δύο καρδούλες να χτυπούν μέσα της. Δεν θα πω ότι ήταν εύκολο. Υπολόγισα σωστά τι θα αντιμετώπιζα. Στην αρχή μου πέρασαν από το μυαλό πολλοί λογισμοί, ίσως κάποιες στιγμές να απελπίστηκα αλλά ήταν μόνο στιγμές. Ο πατέρας των παιδιών μου ήταν αρχικά κοντά μου και η προσπάθειά του εστιαζόταν στο να καταλάβω καλά ότι δεν ήθελε ευθύνες και ότι έπρεπε πάση θυσία να τερματίσω την εγκυμοσύνη μου. Θεωρώ πως δέχτηκε τεράστια πίεση από τον οικογενειακό του περίγυρο με διάφορες προφάσεις για το τι θα έλεγε ο κόσμος κ.λπ. Πάντως, τώρα που έγινα μάνα, διερωτώμαι πώς θα μπορούσε μια μάνα να λέει σε εμένα πως θα αποκληρώσει τον γιο της και να θέλει με τόσο καημό να εξοντώσει τα εγγόνια της που άλλες γιαγιάδες αποκαλούν δύο φορές παιδιά τους. Έστω κι αν αυτά δεν ήρθαν κάτω από ιδανικές συνθήκες. Δεν θα ήθελα να θυμάμαι τα πικρόχολο λόγια. Απλά λυπάμαι που υπάρχουν τόσο σκληροί και κενοί άνθρωποι. Εγώ έκανα ό,τι προνοεί ο νόμος για να αναγνωριστούν τα μωρά, για ηθικούς και μόνο λόγους.
Έχει τελικά αναγνωρίσει τα παιδιά;
Ναι, τα παιδιά έχουν αναγνωριστεί από τον βιολογικό τους πατέρα, νόμιμα. Ευτυχώς η όλη διαδικασία κύλισε ομαλά χωρίς κανένα εμπόδιο και εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω τη δικηγόρο μου, Δέσπω Παπαχρυσοστόμου, αλλά και τον σπουδαίο γυναικολόγο, μου, Πόλυ Μίτσιγγα, για όλη τη συμπαράσταση και βοήθεια.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σου συνάντησες κάποιες δυσκολίες που σε έκαναν να αναθεωρήσεις πράγματα στη ζωή σου;
Τίποτα το συναρπαστικό. Από μικρή έμαθα τις δυσκολίες που έρχονται στη ζωή μου να τις αντιμετωπίζω απλά και να τις δέχομαι έτσι όπως δέχομαι και τις ευκολίες. Ο Θεός, εξάλλου, δεν στέλνει σε κανένα περισσότερα από όσα μπορεί να σηκώσει. Πόσω μάλλον σε αυτή τη περίπτωση, δυο μωρά είναι δώρο Θεού, ευλογία και όχι πρόβλημα. Θα ήμουν αχάριστη αν το έβλεπα αλλιώς.
Σκέφτηκες έστω και μία φορά να προχωρήσεις σε έκτρωση για χάρη του έρωτα;
Όχι! Είμαι σε αρκετά ώριμη ηλικία πια για να γνωρίζω πόσο μεγάλο έγκλημα είναι η έκτρωση και μακάρι όλες οι γυναίκες να το αποφεύγουν αυτό.
Δέχθηκες απειλές ακόμα και για τη ζωή σου. Δεν τρόμαξες; Δεν πήρες κάποια μέτρα ασφάλειας σε περίπτωση που οι απειλές δεν θα έμεναν μόνο στα λόγια;
Η κατάσταση στην αρχή βγήκε εκτός ελέγχου. Πάνω στην έκπληξη του αναπάντεχου νέου και τον πανικό λέχθηκαν πολλά και έγιναν ακόμα περισσότερα. Δεν φοβήθηκα για εμένα, αλλά όφειλα να προστατέψω τα δίδυμα. Με έφτασαν στα άκρα και εγώ έπρεπε να τους σταματήσω. Μου φέρθηκαν τόσο άσχημα που η αξιοπρέπειά μου χτύπησε καμπανάκια. Έτσι και στο μέλλον δεν θα ανεχτώ θέατρα και ψέματα. Τα παιδιά υπάρχουν και δεν έχει δικαίωμα κανένας να τα στιγματίζει για να καλύψει την ανάγκη του για το θεαθήναι και την «αποθέωση» της ανευθυνότητάς του.
Ποια είναι η απαίτηση της Μαρίας έπειτα απ’ όσα έγιναν με βάση και τα σημερινά δεδομένα;
Η απαίτησή μου είναι τα παιδιά μου να μην έχουν λιγότερα δικαιώματα από τα άλλα παιδιά, που οι γονείς τους δεν είναι μαζί για οποιονδήποτε λόγο.
Όλο αυτό που πέρασες και περνάς το μοιράζεσαι με φίλους σου, γνωστούς και άγνωστους, μέσα από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Είναι μια αντίδρασή σου αυτή ή πραγματικά νιώθεις την ανάγκη να το μοιραστείς λαμβάνοντας έτσι μια μορφή στήριξης;
Όχι δεν αποζητώ τη στήριξη από γνωστούς και αγνώστους. Η στήριξη που έχω από το κοντινό μου περιβάλλον είναι πλούσια και με υπερκαλύπτει. Απλά είμαι παρορμητικός χαρακτήρας και, καλώς ή κακώς, λειτουργώ αυθόρμητα.
Η δική σου οικογένεια ποια θέση έχει πάρει; Η αντίδρασή τους όταν τους ανακοίνωσες το γεγονός, αλλά και στη συνέχεια με όσα ακολούθησαν;
Από την αρχή, όταν το έμαθαν από το πατέρα των παιδιών μου, στην προσπάθειά του να ανατρέψει την απόφασή μου να κρατήσω τα παιδιά, και πέρα από το αρχικό σοκ, μου είπαν πως όποια και να ήταν η απόφασή μου θα ήταν δίπλα μου και θα μπορούσα να στηριχτώ πάνω τους. Έτσι κι έγινε.
Τη μέρα του τοκετού ποιες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό σου; Σίγουρα θα φανταζόσουν αλλιώς μια τέτοια δυνατή στιγμή…
Το μόνο που ένιωθα και επιθυμούσα εκείνη τη μέρα ήταν να γεννηθούν και να είναι καλά τα παιδιά μου που ήρθαν λίγο πρόωρα. Είχα γύρω μου απέραντη αγάπη, υποστήριξη και δικούς μου ανθρώπους, που ίσως ένας άντρας να μην μπορούσε να προσφέρει από μόνος του.
Το τελευταίο διάστημα, μετά τη γέννηση των διδύμων, είχες κάποια επικοινωνία με τον πρώην σύντροφό σου;
Όχι και ούτε επιθυμώ να έχω στο μέλλον. Αν φυσικά αυτός ή τα παιδιά μου επιθυμούν να έχουν επικοινωνία, δεν θα σταθώ εμπόδιο, γιατί πάνω απ’ όλα οι κόρες μου με ενδιαφέρουν.
Θα κατηγορούσες τον εαυτό σου για κάποια ενέργειά σου όλο αυτό το διάστημα; Από την αρχή της σχέσης σου μέχρι τώρα.
Σίγουρα το συγκεκριμένο άτομο ήτανε μια λάθος επιλογή. Τόσο γιατί, όπως φάνηκε, μου είπε πολλά ψέματα, αλλά πάνω απ’ όλα γιατί φάνηκε πολύ δειλός, αδύναμος και ανεύθυνος.
Πώς είναι να μεγαλώνει μια μητέρα μόνη της δυο παιδιά;
Πολύ δύσκολο και πολύ κουραστικό, αλλά είναι τόση πολλή η αγάπη και οι ευτυχισμένες στιγμές που εισπράττω που υπερκαλύπτουν τα πάντα.
Αν θα έκανες μια σύγκριση της ζωής σου πριν φέρεις στον κόσμο τα παιδιά σου, τι θα έλεγες;
Πως τώρα η ζωή μου απέκτησε πραγματικό σκοπό και νόημα. Σίγουρα ο τρόπος ζωής μου, οι προτεραιότητές μου και η σκέψη μου άλλαξαν καθοριστικά.
Ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στις singles mothers, στις μητέρες που είναι ήδη στη δική σου θέση;
Να είναι δυνατές, γιατί τίποτα δεν είναι αδύνατο για μια μάνα! Να είναι σωστές απέναντι στα παιδιά τους με όποια θυσία. Και όταν αυτές κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, τότε να ζητούν και τη βοήθεια του Θεού.
Ποια συμβουλή έχεις στο μυαλό σου πολύ έντονα που θα ήθελες οι κόρες σου να ακολουθήσουν;
Να έχουν μέσα τους αγάπη για όλο τον κόσμο, συγχώρεση και δοτικότητα. Να αγαπούν την αλήθεια και να πορεύονται προς τους στόχους τους με αποφασιστικότητα. Και αν τις αδικήσουν, αυτές να το αγνοήσουν και να προχωρήσουν χωρίς να βλέπουν πίσω, γιατί για όλους έχει ο Θεός!
