Τέρμα πια οι φοβίες και οι συμβιβασμοί, ο μήνας του έρωτα και της σεξουαλικής απελευθέρωσης έχει μπει για τα καλά και «απαιτεί» από όλους την προσοχή. Φέρνει αέρα αλλαγής, και ενσάρκωση μιας από τις μεγαλύτερες φαντασιώσεις και των δύο φύλων· αυτής του role play (παιχνίδι ρόλων) και συγκεκριμένα της χιλιο-διαβασμένης, χιλιοειπωμένης και χιλιο-προβαλλόμενης σαδομαζοχιστικής σεξουαλικής κουλτούρας. Όμως πριν να εμβαθύνουμε στο ζήτημα, οφείλουμε να θέσουμε δύο σημαντικά στοιχεία που δεν αναιρούν απαραίτητα το kink, αλλά ταυτόχρονα ξεκαθαρίζουν τη διαφορά μεταξύ αυτού και της διαταραχής ή αλλιώς αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Πρώτον ότι, όταν γίνεται συγκαταβατικά και από τους δύο συντρόφους με απώτερο σκοπό τη σεξουαλική ικανοποίηση δεν αποτελεί απαραίτητα διαταραχή ή αλλιώς διαστροφή. Ενώ δεύτερον, τουλάχιστον όσον αφορά στο επίπεδο εμβάθυνσης στην κατηγορία ο κάθε ενδιαφερόμενος, όπως και με πολλές άλλες σεξουαλικές δραστηριότητες, οφείλει να μελετήσει και να επικοινωνήσει ξεκάθαρα και με λεπτομέρεια τα δικά του όρια. Ιδίως όταν αναφερόμαστε σε μια τέτοια συνθήκη που εξ ορισμού γίνεται λειτουργική μέσα από την απόλυτη επικοινωνία και συμφωνία των ορίων και των δύο παρτενέρ.
Η ταύτιση
Όταν λοιπόν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη «ρεαλιστική» μορφή της φαντασίωσης, αν αυτή πάψει δηλαδή να αποτελεί αντικείμενο απωθημένου και μετατραπεί σε πραγματικό σενάριο, καλούμαστε να ορίσουμε συγκεκριμένους κανόνες που εν τέλει αναμένεται να οδηγήσουν, τουλάχιστον σεξουαλικά, στην κορύφωση και την οργασμική απόλαυση τόσο του ενός όσο και του άλλου παρτενέρ. Η διαφορά στην περίπτωσή μας έγκειται σε τρία κομμάτια. Αρχικά στο πώς αντιλαμβανόμαστε τους ρόλους στη συνθήκη, ξεκαθαρίζοντας με λίγα λόγια τους δύο βασικούς, Κυρίαρχο (dominant) και Υποτακτικό (submissive), και αναλύοντας τις δεξιότητες, τις ικανότητες αλλά και τις υποχρεώσεις του καθενός σε αυτήν. Μετά, στο πόσο έντονα και ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά της, μιλώντας για όρια, θέτοντας κάτω τις βάσεις στις οποίες θα υπάρξει, τα πράγματα που είναι ο καθείς έτοιμος να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί, να θυσιάσει και να «θυσιαστεί». Τέλος, το πιο σημαντικό κομμάτι αφορά στην ξεκάθαρη γνώση του γιατί οι παρτενέρ επιθυμούν να λάβουν μέρος σε ένα τέτοιο σεξουαλικό πείραμα. Η αιτία συνήθως πρέπει να αφορά θετικούς υγιείς παράγοντες και όχι παθολογικές διαστροφές που μπορεί να ξυπνήσουν άλλες ψυχολογικές διαταραχές.
Η ενσάρκωση
Για να καταφέρουμε την επιτυχημένη διείσδυση στον κόσμο της σαδομαζοχιστικής κουλτούρας στα σεξουαλικά πεπραγμένα, οφείλουμε να κατανοήσουμε τις έννοιές της και γιατί αποτελούν πόλο έλξης κατά καιρούς για τα ζευγάρια. Τι υπονοεί για τη σεξουαλική παιδεία; Πόσο μπορεί να αναπτύξει την επικοινωνία ανάμεσα στα ζευγάρια; Ο σαδισμός, εξ ορισμού κατά τον Freud (1939), «απαιτεί επιβολή πόνου ή ταπείνωσης ή, στις λιγότερο σοβαρές μορφές του, απλά την εγκαθίδρυση σωματικής ή συναισθηματικής επιβολής πάνω στον σύντροφο, πριν επιτευχθεί η πλήρης ικανοποίηση», ενώ αντίθετα ο μαζοχισμός «απαιτεί επιβολή πόνου ή ταπείνωσης ή, στις λιγότερο σοβαρές μορφές του, απλά την εγκαθίδρυση σωματικής ή συναισθηματικής επιβολής πάνω στο σύντροφο, πριν επιτευχθεί η πλήρης ικανοποίηση» έννοιες που καταφέρνουν να αλληλοσυμπληρώνονται. Τι σημαίνει όμως αυτό για τους σύγχρονους ενήλικες εραστές που επιθυμούν να ενδώσουν στις ενίοτε φαντασιώσεις τους που έχουν ως περιεχόμενο κάποια σαδομαζοχιστική τελετουργία; Τίποτα και τα πάντα. Η «μαγεία» μιας τέτοιας συγκατάθεσης αποτελεί προτέρημα για την απαλλαγή από τα προκαθορισμένα ταμπού της κοινωνίας. Αντιλαμβανόμαστε τον «σαδιστή» στην περίπτωση των σεξουαλικών πεπραγμένων ως «Κυρίαρχο», νοούμενοι την έννοια ως έναν δυναμικό, ελεγχοκεντρικό, ενίοτε επιφανειακά ναρκισσιστικό και πρωταρχικά αποφασιστικό ερωτικό παρτενέρ, που «επιβάλλει» μέσα από προσυμφωνημένα σενάρια τις πιο πάνω αρετές στον «Υποτακτικό», με απώτερο σκοπό την απελευθερωτική κορύφωση. Ενώ αντίθετα, ο «μαζοχιστής» πια νοείται ως «Υποτακτικός» που αντιπαραβάλλει συναισθήματα πλήρους σωματικής και συναισθηματικής «παράδοσης» στον «Κυρίαρχο», με απώτερο σκοπό την απελευθέρωση από τις τοξικές σκέψεις που μπλοκάρουν την οργασμική απόλαυση. Φυσικά, σε ένα τέτοιο σενάριο, αρχή αποτελεί η από κοινού καταγραφή όλων των ορίων και κόκκινων γραμμών τόσο του «υποτακτικού» όσο και του «κυρίαρχου» με αποκορύφωμα την πραγματική γύμνια της φετιχιστικής του «αμαρτωλής» σκέψης και ενσωμάτωσής της στην σεξουαλική αλληλεπίδραση. Φέρνοντας μαζί τους την απόλυτη εμπιστοσύνη και επικοινωνία.
Η αρχή
Στον κυκεώνα των πληροφοριών, αν ψάχνετε τρόπο να κάνετε την αρχή, το νούμερο ένα στοιχείο που πρέπει να καταγραφεί είναι η σημαντικότητα στην αλληλοκατανόηση, την υποστήριξη, αλλά και την πλήρη εμπιστοσύνη στον παρτενέρ, είτε αυτός λαμβάνει τον ένα ή τον άλλο ρόλο. Η επικοινωνία αποτελεί το Η επικοινωνία αποτελεί το μεγαλύτερο κλειδί στην επιτυχημένη αλληλεπίδραση και σεξουαλική οντότητα μιας τέτοιας σχέσης μεγαλύτερο κλειδί στην επιτυχημένη αλληλεπίδραση και σεξουαλική οντότητα μιας τέτοιας σχέσης. Το επόμενο βήμα είναι η ωμή και κυριολεκτική περιγραφή, συμφωνούντων και των δύο παρτενέρ, για όσα επιθυμούν ή πρόκειται να λάβουν χώρα από τη στιγμή της συμφωνίας για την αρχή μιας τέτοιας σεξουαλικής σχέσης μέχρι και τα στάδια που θα περάσει. Αυτό μπορεί να γίνει από γενικούς κανόνες «συμπεριφοράς» κατά τη διάρκεια της επαφής, μέχρι την κατά γράμμα καταγραφή των σεναρίων των σεξουαλικών περιπτύξεων. Στην συνέχεια, αρχίζει το «παιχνίδι», εκεί που οι δύο νέοι ρόλοι γίνονται ένας και δρουν στο τεχνικά «καννιβαλιστικό» ερέθισμα των πρωταρχικών κινήτρων των δύο φύλων. Τονώνουν το ζωτικό «Εκείνο» και παραδίδονται στη μαγεία της αχαλίνωτης ηδονικής απόλαυσης, μέσα από νέους κανόνες που απαντούν ίσως στα πιο παλαιολιθικά κίνητρα, αυτά του αρχηγού, «κυρίαρχου», alpha άντρα και της μούσας, τροφού, «υποτακτικής» γυναίκας. Ή ακόμη καλύτερα, μπορούν να σπάσουν εντελώς τα πεπραγμένα και να γίνουν αφορμή για ανακάλυψη καινούργιων ορισμών της κοινωνίας. Αυτών της δυναμικής, συνειδητοποιημένης και απαιτητικής τρανής γυναίκας «κυρίαρχου» και του «υποτακτικού», ενσυναίσθητου, αφοσιωμένου και καθόλα έτοιμου για αλλαγή άνδρα
