Δέσποινα Άσπρου
Ο πατέρας του άτυχου Κύπριου φοιτητή Κυπρανού, πάτερ Χριστόδουλος, μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε όταν έπρεπε να τελέσει την κηδεία του παιδιού του και για άλλη μια φορά, συγκίνησε τους πάντες.
Πιο συγκεκριμένα, μιλώντας στο Star για το γιο του, τόνισε ότι ο Κυπριανός μεγάλωσε με το Χριστό, αλλά ήταν και ένα παιδί της εποχής.
«Ήθελε να πάρει τα στέφανά του από το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας, που το αγαπούσε γιατί έψαλλε εκεί ο Κυπριανός, γιατί θα κάναμε βυζαντινό γάμο στις 27 Αυγούστου... Ήταν 23 ετών παιδί, με όνειρα. Το να μεγαλώνεις ένα παιδί σήμερα, δεν είναι εύκολο πράγμα. Ο γιος μου ονειρευόταν να κάνει τη δική του οικογένεια, ήταν αγνός. Περίμεναν το γάμο τους για να ζήσουν εν Χριστώ τα παιδιά»σημείωσε ο ίδιος.
Αναφερόμενος στην τραγική στιγμή που έμαθε για το δυστύχημα, αποκάλυψε: «Ήταν την Τρίτη τη νύχτα, όταν δεν απαντούσε στο τηλέφωνο. Ήρθε η μνηστή του στο σπίτι και μας είπε ότι του τηλεφωνεί αλλά δεν απαντά. Ήταν περίπου 00:30 τα ξημερώματα... Όταν είδα το δημοσίευμα για την σύγκρουση, επειδή είχα μέσα μου κάποια γεγονότα, λέω μέσα μου, ήταν σαν μου έβαλαν ένα μαχαίρι στην καρδιά μου και να έφυγε όλο το αίμα από μέσα».
Στην συνέχεια, ο ίδιος αναφέρθηκε στο προφητικό όνειρο του παππού του Κυπριανού, για το οποίο έχει μιλήσει ξανά. Πιο συγκεκριμένα, ε΄χει πει: «Είχε δει το γάμο τους και αφού ο παππάς στεφάνωσε τη Χριστίνα, γύρισε προς το μέρος του αλλά αυτός είχε εξαφανιστεί και στη θέση του βρισκόταν μια στήλη φωτός».
«Είμαι ιερέας, θάβω μωρά, μεσήλικες και γέρους. Ήταν ο εφιάλτης της ζωής μου. Είχα δει ότι δεν θα μπορούσα να το αντέξω αν κάποιο από τα δικά μου παιδιά έφευγε από τη ζωή. Το ένιωθα, αλλά το καλλιεργούσα, έλεγα «γιατί όχι εσύ»» σημείωσε και πρόσθεσε: «Όταν έφυγα από δω (σ.σ. την Κύπρο) ήθελα να πάρω το σώμα του παιδιού μου. Ήθελα να τελέσω την κηδεία όπως προβλέπεται, να περιποιηθώ το παιδί μου, το λείψανό του... Για μένα ήταν πολλαπλάσιος πόνος και δεν άντεξα. Αφού φύγαμε από τη Λάρισα, ζήτησα να μου ανοίξουν το φέρετρο, να δω τη μορφή του Κυπριανού. Όταν είδα το πρόσωπό του, άρχισα να ησυχάζω. Γιατί ήταν ο Κυπριανός» πρόσθεσε ο πάτερ Χριστόδουλος.
«Μου σηκώθηκε η τρίχα όταν είδα τον κόσμο που είχε μαζευτεί στην κηδεία του παιδιού. Είχε ήλιο και όταν βγήκε το φέρετρο από την εκκλησία έπιασε βροχή» συμπλήρωσε.
