Η Καθημερινή
Θέλουμε να μην νιώσουν άλλες οικογένειες αυτά που ζήσαμε εμείς με το θάνατο του θείου μου Σολωμού Σολωμού, ανέφερε στο ΚΥΠΕ ο Αγγελος Κυριάκου, αδελφότεκνος του ήρωα, γιος της αδελφής του Σκεύης, ο οποίος όταν δολοφονήθηκε ο θείος του ήταν μόλις πέντε ετών, πήγαινε νηπιαγωγείο σε απόσταση μόλις 150 μέτρων από το σημείο όπου σκοτώθηκε.
Μιλώντας τη δολοφονία και για το πως την εισέπραξε συναισθηματικά, ο κ. Κυριάκου συγκλονίζει: «Από τότε άρχισα να ανεβαίνω πάνω στον ιστό της σημαίας στο σχολείο», μας είπε.
Πρόσθεσε πως «τότε ο Σολωμός διέμενε στο σπίτι μας. Θυμάμαι όταν ο πατέρας μου ήρθε να μας πάρει από το νηπιαγωγείο και καθ’ οδόν προς το σπίτι είδαμε τον θείο μου στο δρόμο. Ο πατέρας μου του κόρναρε και τον ρώτησε που πήγαινε με τον Σολωμό να του απαντά να πάρει τα μωρά στο σπίτι και είναι δουλειά δική μου».
Ωστόσο, συνέχισε: «Όταν φτάσαμε στο σπίτι ακούσαμε στο ραδιόφωνο ότι σκοτώθηκε ένας Τσολάκης αλλά τελικά ήταν Σολάκης. Μετά από πέντε λεπτά πήραν τηλέφωνο τον πατέρα μου και του ζήτησαν να πάει στο Γενικό Νοσοκομείο Αμμοχώστου γιατί σκότωσαν τον Σολωμό».
Εκείνη την ώρα ανέφερε «η μητέρα μου βρισκόταν στη δουλειά της και ο πατέρας μου την πήρε τηλέφωνο και της είπε ότι χτύπησαν τον αδελφό σου τον Σολωμό στο πόδι και πάμε να τον δούμε στο Νοσοκομείο. Η μητέρα μου είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τον Σολωμό και ένιωσε ότι κάτι άσχημο έγινε».
Όπως είπε ο κ. Κυριάκου, «μόλις φτάσαμε στο Νοσοκομείο ένας ξάδερφος της μητέρας μου της είπε συλλυπητήρια. Αυτά είναι όσα έχω έντονα στη μνήμη μου από εκείνη την ημέρα και πρέπει να είμασταν η τελευταία οικογένεια στην Κύπρο που ζήσαμε τη βαρβαρότητα των Τούρκων».
Όσον αφορά το κλίμα που υπήρχε στο σπίτι μετά τη δολοφονία του Σολωμού, ο Αγγελος Κυριάκου είπε πως «ήταν πάρα πολύ άσχημο για τη μητέρα μου, τις θείες και όλη την οικογένεια αλλά ταυτόχρονα προσπαθούσαν να στηρίξουν και να είναι κοντά ο ένας στον άλλο. Ειδικά της μητέρας μου της πήρε αρκετό καιρό να το ξεπεράσει μέχρι που ένα βράδυ, τρία χρόνια μετά, είδε τον Σολωμό στο όνειρο της και, όπως μας ανέφερε, καθόταν σε ένα λευκό ποταμό και της είπε «Σκεύη μου εδώ που είμαι, είμαι καλά. Ηταν τότε ακριβώς που η μητέρα μου άρχισε να είναι καλύτερα» σημείωσε.
Σε ερώτηση πως αντιμετώπισε ο ίδιος το θάνατο του θείου του σε τόσο μικρή ηλικία, απάντησε πως «το συμβάν ήταν τόσο πολύ εντυπωμένο στο μυαλό μου που από τότε άρχισα να ανεβαίνω πάνω στον ιστό της σημαίας στο σχολείο».
Σε ερώτηση τι νιώθει ο ίδιος 29 χρόνια μετά το θάνατο του θείου του, ο Αγγελος απάντησε πως «αυτό που επιθυμούμε είναι να μην νιώσουν άλλες οικογένειες αυτά που νιώσαμε εμείς, θέλουμε να μην ξαναζήσει κανένας όλα τούτα που περάσαμε. Μας αγχώνει όταν ακούμε πως θα γίνουν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στα οδοφράγματα, γιατί ακριβώς θυμόμαστε την δολοφονία των Σολωμού και Ισαάκ, που ήταν ένα τραγικό γεγονός».
