Είναι ένας άνθρωπος γεμάτος χρώμα, που σίγουρα θα σε κάνει να γελάσεις. Παρόλο που μέσω του blog «The Bunny Girl» έχει αποκτήσει το δικό της κοινό (και πλέον είναι γνωστή ως «Bunny»), φέτος έλαβε περισσότερη προβολή όταν περπάτησε στη σκηνή του MTN Must Fashion, για το σόου του ZS by Zoe Sophocleous. Ήρθε η ώρα να «ανακαλύψουμε» τη Στέφανη, πίσω από την Bunny.
Ήσουν πάντα τόσο ελεύθερη και τόσο ακομπλεξάριστη;
Μην νομίζεις πως δεν με επηρεάζει το τι θα πουν οι άλλοι. Σαν άνθρωπος έχω κι εγώ τις δικές μου ανασφάλειες, τις οποίες δουλεύω χρόνια. Μπορεί να ακούσεις χίλια θετικά, αλλά αν ακούσεις ένα αρνητικό επηρεάζεσαι. Ίσως δεν θέλω να δείχνω ότι με επηρεάζει.
Έχεις εξελιχτεί σε μια μορφή πολύ εναλλακτική, carefree, του mix and match στυλ…
Ήμουν πάντα του mix and match. Μ’ αρέσει να αναμειγνύω τα ρούχα μου, φτάνει να φαίνονται ωραία στα μάτια μου. Πάντα αγαπούσα το χρώμα, παρόλο που μου λένε πως μου πάει το μαύρο. Θέλω χρώμα στη ζωή μου και στα μαλλιά μου, π.χ. όταν τα έκανα πράσινα είχα σοκαριστεί όταν τα πρωτοείδα. Τώρα τα έχω συνηθίσει και τα αγαπώ.
Είχες δεχτεί ποτέ bullying είτε για τα κιλά σου είτε για το στυλ σου;
Άσχημα ένιωσα όταν στο δημοτικό μερικά παιδιά στράβωναν το στόμα τους για να με κοροϊδέψουν. Το στόμα μου έχει μια κλίση λόγω ενός προβλήματος που είχα στη γέννα. Δεν έμεινα άπραγη, όμως, το είπα στον δάσκαλό μου και από τότε δεν ξανάγινε. Δεν χαμογελώ συχνά όχι γιατί δεν θέλω, απλά επειδή δυσκολεύομαι λόγω του προβλήματος αυτού. Αυτό είναι το μόνο περιστατικό που θυμάμαι. Για τα κιλά μου δεν είχα αντιμετωπίσει κάποιο θέμα.
Έχασες εύκολα τα κιλά που ήθελες;
Στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ, αλλά ήταν από τις ελάχιστες φορές που είχα τόσο πείσμα. Δυσκολεύτηκα, αλλά τα κατάφερα. Νομίζω, όμως, πως αυτό είναι και θέμα εγκεφαλικό, πρέπει να πεισμώσεις.
Έχεις διαφορετική αντιμετώπιση από κάποιους, τώρα που έχασες κάποια κιλά;
Σε μια ηλικία και μετά καταλαβαίνεις πότε ο άλλος σου λέει «αδυνάτισες» και το λέει με χαρά. Υπάρχουν και αυτοί που το λένε και κατά βάθος εννοούν «επιτέλους, καιρός ήταν». Ζούμε σε μια κοινωνία που της αρέσει να σχολιάζει τον άλλο. Το λυπηρό είναι πως, στη ζωή σου, ενώ ξέρεις τι σε κάνει δυστυχισμένο, δεν παλεύεις να το αλλάξεις. Προτιμάς να επικεντρώνεσαι στο τι κάνουν ή δεν κάνουν οι άλλοι.
Ξέροντας πως αυτό όντως υπάρχει, σκέφτηκες ποτέ δυο φορές πριν φορέσεις κάτι;
Όπως σου ανάφερα όταν φοράω κάτι και μου αρέσει εμένα δεν το σκέφτομαι δυο φορές. Δεν έκανα ένα blog με σκεπτικό ότι θα σχολιάζεται από τον κόσμο. Μου αρέσει να γράφω και μ’ αρέσει να γράφω λίγο πιο αυθόρμητα όπως σκέφτομαι εκείνη την στιγμή. Παλιά όταν είχα περάσει ένα πρόβλημα υγείας, έγραψα αυτά που ήθελα ακριβώς όπως τα σκεφτόμουν. Εκεί είδα πως ο κόσμος ανταποκρίνεται, του άρεσε η αλήθεια μου. Το υπερβολικά στημένο ο αναγνώστης το καταλαβαίνει.
Για τι πρόβλημα υγείας μιλάμε;
Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου ανακάλυψα πως είχα καρκίνο στον θυρεοειδή, αλλά έπρεπε να γίνουν τόσο γρήγορα τα πράγματα που ούτε εγώ το είχα συνειδητοποιήσει. Αυτό που είχα εγώ δεν θέλει τόσες θεραπείες όσο άλλες μορφές καρκίνου. Αντιμετωπίζεται σχετικά εύκολα. Να σου πω, όμως, ποιο είναι το σημαντικό αυτής της ασθένειας; Πρέπει να βρεις μια θετική δύναμη που θα σε κάνει να πεις «εγώ θα σε αντιμετωπίσω». Άμα περνάς κάτι πιο σοβαρό, είναι ωραίο στη συνέχεια να δίνεις χαρά.
Αυτό που πέρασες επηρέασε καθόλου τον τρόπο ζωής σου;
Υποσυνείδητα, ναι. Μπορεί σ’ αυτό να οφείλεται το ότι θέλω να φορώ χρώματα. Επίσης χαμογελώ πιο πολύ και προσπαθώ να μην είμαι τόσο αρνητική. Στη ζωή μαθαίνεις απ’ όλα όσα ζεις. Είμαι της άποψης πως οτιδήποτε και να συμβεί στη ζωή σου πρέπει να βλέπεις τη θετική πλευρά.
Ποιο είναι το σκεπτικό του blog «The Bunny Girl»;
Όταν το δημιούργησα ήθελα κάτι διαφορετικό, σαν online περιοδικό, όπου θα μπορούσα να γράφω για διάφορα θέματα που αγαπώ. Όσο κι αν αγαπώ τη μόδα, νομίζω ότι θα κουραζόμουν αν έγραφα μόνο γι’ αυτή. Εύχομαι κάποτε να λειτουργήσει και σαν κανονικό online περιοδικό.
Τι βρίσκει κάποιος εκεί;
Αρχικά βρίσκει θέματα για μόδα, συνταγές μαγειρικής, θέματα ομορφιάς, διάφορους χώρους όπου μ’ αρέσει να συχνάζω για φαγητό ή ποτό. Ανά διαστήματα ανεβάζω και δικές μου φωτογραφήσεις, αλλά θέλω πάντα να είναι κάτι διαφορετικό, να έχει κάτι να πει και, σίγουρα, να είναι λίγο καλύτερο από το προηγούμενο.
Νομίζω αυτό το καταφέρνεις.
Προσπαθώ! Έχω δίπλα μου ανθρώπους που με βοηθούν σε όλα. Έχω π.χ. την Άντρια Αναστασιάδου για το μακιγιάζ, θα της δείξω μια ιδέα μου, θα την αναπτύξουμε μαζί, θα μου πει και εκείνη τις ιδέες της και θα βγάλουμε ένα αποτέλεσμα που θα με αφήσει ευχαριστημένη.
Γενικά σ’ αρέσει να συνεργάζεσαι με νέα άτομα, σωστά;
Μ’ αρέσει όταν γνωρίζω ταλαντούχους ανθρώπους, αν είναι ανοιχτοί και θέλουν και εκείνοι, να τους βοηθώ και να συνεργαζόμαστε. Πάντα θέλω να δείχνουν κάτι διαφορετικό και να εξελίσσονται. Αν βρω τον άνθρωπο που μου ταιριάζει, όπως π.χ. στο μακιγιάζ, κρατώ τη συνεργασία. Με τους φωτογράφους μ’ αρέσει να βρίσκω άτομα νέα, ταλαντούχα, που ίσως δεν έχουν την αναγνώριση που αξίζουν. Θέλω να πιστεύω πως με όσους συνεργάστηκα μέχρι τώρα τους βοήθησα και με βοήθησαν, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Και σχεδιαστές, πιστεύω πως υπάρχουν πολλοί νέοι σχεδιαστές που έχουν πολλά να πουν αλλά δεν τους δίνεται η προβολή που αξίζουν, και μ’ αρέσει να τους προβάλλω εγώ όσο μπορώ.
Σε είδαμε και στο MTN Must Fashion…
(Γέλια) Κοίτα, στην αρχή είχα σοκαριστεί με την πρόταση. Το έκανα, όμως, για την εμπειρία. Ήμουν πάρα πολύ αγχωμένη, αλλά στο τέλος είναι μια υπέροχη εμπειρία που θα τη θυμάμαι και θα λέω «το έκανα κι αυτό». Τη Ζώη Σοφοκλέους την ήξερα από πριν, αγαπώ τα ρούχα της και νομίζω ότι τα πήγαμε πολύ καλά.
Για μένα ήσουν ένα από τα highlights της βραδιάς.
Ευχαριστώ! Όταν βγήκα στην πασαρέλα και άκουσα χειροκρότημα, σκέφτηκα «κάτι έκανα σωστά τώρα». Τα μηνύματα που έλαβα μετά ήταν πολύ θετικά. Του χρόνου, όμως, θα είμαι και πάλι θεατής (γέλια).
Βοήθησε ότι ήταν το ZS και η Ζώη;
Βοήθησε γιατί είχα τον αέρα να μιλήσω ελεύθερα, να νιώσω άνετα.
Ποιους άλλους νέους σχεδιαστές, εκτός της Ζώης, αγαπάς;
Αγαπώ πάρα πολύ το Blanc Studio, και δεν έχει να κάνει με το ότι είναι φίλη μου. Κάνει μια αξιόλογη δουλειά, με αξιόλογα υφάσματα και γενικά κάνει ρούχα που μπορώ άνετα να φορέσω έστω και αν είναι υποστηρικτήα του μίνιμαλ το brand. Αγαπώ τις EFIERI γιατί είναι κάτι πολύ διαφορετικό απ’ αυτό που βλέπουμε συνήθως και, πιστεύω, έχουν να πουν πολλά. Τον Ανδρέα Ζαννετίδη που δημιούργησε για φέτος αέρινα φορέματα που άνετα μπορώ να τα φορέσω. Την Αθανασία Αμβροσίου που κάνει αυτά τα φανταστικά ‘50s φορέματα με φλοράλ, που αγαπώ και που είναι τόσο ονειρικά. Τέλος, τους Duo Needle, που δεν είναι ακριβώς σχεδιαστές με την κλασική έννοια, αλλά αυτό που κάνουν είναι τόσο μοναδικό και έχει χαρακτήρα. Νέα ταλαντούχα παιδιά που έχουν τόσα να προσφέρουν φτάνει να τους δίνουμε ευκαιρίες.
Ετοιμάζεις κάτι τώρα;
Θέλω να δώσω λίγο έμφαση στο blog μου, ψάχνοντας ιδέες για την επόμενη φωτογράφηση.
Νιώθεις ότι, γενικά, παράγινε λίγο η φάση με τα blogs;
Δεν νομίζω πως παράγινε με τα blogs. Παράγινε, όμως, με τους influencers. Ξαφνικά, λόγω των followers που έχουν στο Instagram, τους έρχονται προτάσεις κτλ. Μοιάζει λίγο λες και βαριέσαι να δουλέψεις. Εμένα η δουλειά μου είναι άλλη, και το blog έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Το «influencer» για μένα είναι «εύκολα χρήματα», έρχονται και σου λένε «επειδή έχω Instagram, μπορώ να σε διαφημίσω αν μου το χαρίσεις». Αυτό δεν το δέχομαι. Κάποιος που δημιουργεί κάτι βάζει χρόνο, χρήμα και κόπο. Το βρίσκω λίγο θράσος να ζητάς κάτι δωρεάν. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν αξιόλογα blogs. Άνθρωποι που κάνουν μεν διαφήμιση, αλλά κάνουν πολύ καλή δουλειά και δεν μοιάζει τόσο στημένη.
Αλήθεια εσύ τι σπούδασες;
Κοινωνική λειτουργός στην Πάτρα. Θα μπορούσα να ήμουν στο Γραφείο Ευημερίας με πράσινα μαλλιά και τατουάζ (γέλια).
Θα ήταν ωραίο!
Να σου πω κάτι; Θα ήταν ωραίο αν δεν με κατέκριναν για την εμφάνισή μου. Μπορεί να έχεις π.χ. πράσινα μαλλιά ή τατουάζ ή οτιδήποτε, αλλά τη δουλειά σου να την κάνεις σωστά. Δεν θα με γέμιζε, όμως, ακόμα και να το έκανα. Ξέρω τι με γεμίζει και πιστεύω ότι κάποτε θα το καταφέρω.
Τι σε γεμίζει;
Να γίνω στυλίστρια, να ντύνω κόσμο, να με παίρνεις τηλέφωνο να μου λες «έχω να πάω σε αυτό το event, μπορείς να μου βρεις ρούχα;» ή «θέλεις να έρθεις σπίτι μου και να πετάξεις ό,τι δεν σ’ αρέσει από την ντουλάπα μου;». Ευχαρίστως και θα το έκανα αυτό.
Γιατί να μην το κάνεις; Τόσοι και τόσοι το κάνουν.
Ξέρεις τι; Θέλω άμα το κάνω να έχω τρεις γνώσεις. Θέλω να βρω μια σχολή, έστω και online και να μάθω πέντε πράγματα για το αντικείμενο. Δεν θέλω να είμαι μια κοινωνική λειτουργός που κάνει styling, επειδή απλά αγαπά τη μόδα. Θέλω να ξέρω κάποια πράγματα για να νιώθω εγώ σωστή.
Το όνειρό σου ποιο είναι;
Να έχω ένα σπίτι στην Αθήνα, να ζω σε αυτή την πόλη που με γεμίζει τόσο πολύ και να εξασκώ το επάγγελμα που θέλω. Πιστεύω πως έτσι θα καταλήξω, έστω κι αν αυτό γίνει στα 60 μου.
Για κλείσιμο, πες μου πώς βγήκε το «Bunny»;
Ήμουν στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης μ’ έναν φίλο μου και σε κάποια φάση με φώναξε «Estebania». Όταν του είπα πως θα κάνω blog, σκέφτηκε το «Bunny» από το Estebania. Έτσι βγήκε, όχι από το κουνέλι, παρόλο που στην πορεία αυτό έγινε το σήμα κατατεθέν μου.
