H Lucca, εκτός από γενέτειρα του Puccini, είναι μια πόλη-μουσείο γεμάτη εντυπωσιακά palazzi, περιποιημένους κήπους και υπέροχες μουσικές.
Aφήνοντας πίσω μου την περιώνυμη για τον κεκλιμένο της πύργο πόλη της Πίζας, απολαμβάνω τη μισάωρη διαδρομή με το τρένο στην τοσκανική ενδοχώρα. Σχεδόν ανέπαφη, με τα καλοδιατηρημένα, αναγεννησιακά της τείχη να την προστατεύουν, η Lucca αποκαλύπτεται μπροστά μου σαν το ιδανικό σκηνικό ταινίας εποχής, προσφέροντας μια όαση γαλήνης, μια αίσθηση πληρότητας, μια ψευδαίσθηση αιωνιότητας. Μόνιμοι κάτοικοι και περαστικοί ταξιδιώτες περιφέρονται με μια ανάλαφρη δόση από sprezzatura, επιτηδευμένη δηλαδή ανεμελιά, στα στρωτά -και γι’ αυτό ιδανικά για περπάτημα και ποδηλασία- και ταυτόχρονα γεμάτα μυστήριο καλντερίμια της, ενορχηστρώνοντας την κοινωνικότητα μιας φινετσάτης αστικής ζωής.
Περιδιαβαίνοντας τις έξι πύλες που οδηγούν στον εσώτερο οικιστικό πυρήνα της, αντιλαμβάνομαι ότι η πόλη με τις βαθιές ετρουσκικές ρίζες είναι πράγματι ένα ανοιχτό και με εξευγενισμένη ζωντάνια μουσείο. Ξεκινώ από την καρδιά της, τον πύργο Guinigi, με τον χαρακτηριστικό κρεμαστό κήπο στην οροφή του, για μια πανοραμική θέα από ψηλά: οι σκουρόχρωμες κεραμοσκεπές φωλιάζουν γύρω από τις καταπράσινες συστοιχίες πανύψηλων κυπαρισσιών που διατρέχουν την κυκλωτική Passeggiata delle Mura, ενώ τα εξαϋλωμένα Απέννινα χάνονται στον ορίζοντα. Ο χρόνος μοιάζει σαν να έχει σταματήσει και προς στιγμήν μεταφέρομαι στην εποχή που ο Puccini, λαμπρό τέκνο της ιταλικής πολίχνης, συνέθετε στο πιάνο -το οποίο εκτίθεται μαζί με άλλα προσωπικά αντικείμενά του στο σπίτι-μουσείο (Corte San Lorenzo, 9) όπου και γεννήθηκε- την περίφημη όπερα «Turandot» (εισιτήρια, αναμνηστικά, εκδόσεις και σπάνιες ηχογραφήσεις θα βρείτε στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο επί της παρακείμενης Piazza Cittadella, 5).
Ρομαντικά παλάτια και ολάνθιστοι κήποι
Είναι πολλά τα μνημεία που συνθέτουν τη μαγεία της Lucca. Ξεχωρίζουν το εντυπωσιακό Palazzo Ducale, η πλατεία-πέρασμα με τον επιβλητικό ναό και το καμπαναριό του San Michele in Foro, το ιστορικό θρησκευτικό κειμήλιο Volto Santo, φτιαγμένο από σμιλεμένο ξύλο, καθώς και η μαρμάρινη σαρκοφάγος της Ilaria del Carretto -με ένα πιστό σκυλάκι (!) στα πόδια της- στο Duomo di San Martino.
Eπίσης, οι πολυάριθμες εκκλησίες βυζαντινής τεχνοτροπίας, με πιο χαρακτηριστική τη βασιλική του San Frediano, η Piazza Anfiteatro, σημείο συνάντησης και ομφαλός της Lucca, και φυσικά η Via Fillungo, ο πιο εμπορικός δρόμος που διασχίζει εγκάρσια τα σωθικά της. Επιπλέον, αξίζει τον κόπο να ξαποστάσετε στους περιποιημένους, ολάνθιστους γεωμετρικούς κήπους του Palazzo Pfanner παρέα με τα ορθωμένα αγάλματα των θεών του Ολύμπου, όπου έχουν γυριστεί πλάνα αρκετών κινηματογραφικών ταινιών, όπως «Ο Μαρκήσιος ντελ Γκρίλο» του Μάριο Μονιτσέλι, με τον Αλμπέρτο Σόρντι στον ομώνυμο ρόλο, και «Το πορτρέτο μιας κυρίας» της Τζέιν Κάμπιον, με πρωταγωνίστρια τη Νικόλ Κίντμαν.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι να αφεθείτε στην αδιασάλευτη νηνεμία της πόλης, χωρίς να επιδοθείτε σε ένα μαραθώνιο sightseeing. H ουσία είναι να συντονιστείτε στους ρυθμούς των ντόπιων κατοίκων, των λεγόμενων Lucchesi, και να αισθανθείτε το πνεύμα το αλλοτινό, το τόσο πολύτιμο και αυθεντικό, που εκπέμπει απλόχερα η αρμονική ατμόσφαιρα της ξεχωριστής αυτής πόλης της Τοσκάνης, γνωστής επίσης για τα ιαματικά λουτρά της. Αν, ωστόσο, έχετε περισσότερο χρόνο και όρεξη, μια βόλτα στις διάσπαρτες βίλες στους λόφους των περιχώρων θα σας αποζημιώσει. Τέλος, δεδομένου ότι η Lucca αποτελούσε κομβικό σημείο της μεσαιωνικής Via Francigena, που συνέδεε τη Ρώμη με το Canterbury, προτείνεται για τους λάτρεις της πεζοπορίας η γραφική διαδρομή των 32 χιλιομέτρων που οδηγεί στο φημισμένο διεθνές κέντρο γλυπτικής της Pietrasanta, με φόντο τις ακτές της Τυρρηνικής θάλασσας.
