Δέσποινα Άσπρου
70 χρόνια μετά την Οικουμενική διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου από τον ΟΗΕ, οι γυναίκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται σε διάφορες χώρες ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Σε όποιο σημείο του πλανήτη και αν βρίσκονται, συχνά έρχονται αντιμέτωπες με τις ίδιες φοβίες, με τους ίδιους εφιάλτες: ένας από αυτούς είναι και ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων.
Για πολλούς βέβαια, το θέμα του ακρωτηριασμού των γυναικείων οργάνων να είναι ένα άβολο και δύσκολο θέμα προς συζήτηση… και ενώ μπορεί στην Κύπρο να μην θεωρείται άμεσο πρόβλημα, όπως διαπιστώθηκε από πρόσφατη έρευνα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ισότητας των Φύλων (EIGE), αρκετά κορίτσια που ζουν στο νησί μας κινδυνεύουν μέχρι και σήμερα να υποστούν ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων.
Στο σημείο αυτό να ξεκαθαρίσουμε ότι ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, γνωστός ως ΑΓΓΟ, δηλώνει κάθε διαδικασία που περιλαμβάνει μερική ή ολική αφαίρεση των εξωτερικών γεννητικών οργάνων ή την πρόκληση οποιουδήποτε άλλου τραυματισμού στην περιοχή για μη ιατρικούς λόγους.
Την αποτρόπαια αυτή πρακτική τη συναντάμε κυρίως σε χώρες όπως η Αφρική, η Αίγυπτος, η Σομαλία, το Σουδάν, το Ιράκ και η Γουινέα, ωστόσο σε καμία περίπτωση το πρόβλημα δεν κλείνεται εντός των γεωπολιτικών ορίων των πιο πάνω χωρών.
Αν και το κυπριακό δίκαιο απαγορεύει τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων, σύμφωνα με την διευθύντρια του Ινστντούτου Ισότητας των δυο φύλων, Virginija Langbakk, ποσοστό μεταξύ 12% και 17% των κοριτσιών που κατάγονται από τις προαναφερθέντες χώρες και ζουν στην Κύπρο, κινδυνεύουν να υποστούν την πρακτική αυτή, στην περίπτωση που αυτές επιστρέψουν κάποια στιγμή στη χώρα προέλευσης τους.
Σύμφωνα μάλιστα με την έρευνα του Eige, ο αριθμός των κοριτσιών που κινδυνεύουν κυμαίνεται στη Γαλλία σε 44.106 γυναίκες σε αντιστοιχία με 132 στην Κύπρο, στοιχεία τα οποία αντικατοπτρίζουν τους πλέον πρόσφατους αριθμούς των κοριτσιών πρώτης και δεύτερης γενιάς που ζουν σε κράτη – μέλη της ΕΕ και κατάγονται από χώρες στις οποίες εφαρμόζεται η πρακτική του ΑΓΓΟ.
Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι παρά τον αριθμό των κοριτσιών που κινδυνεύουν η έρευνα δείχνει ότι οι κοινότητες αρχίζουν να εγκαταλείπουν αυτή την πρακτική, συνεπεία των προσπαθειών και των νόμων για την προαγωγή της κοινωνικής ένταξης των πληθυσμών αυτών.
Και μπορεί σε εμάς αυτό να μοιάζει με ταινία τρόμου, αλλά δεν πρέπει ούτε στιγμή να κλείνουμε τα μάτια μπροστά στο ότι 140 εκατομμύρια γυναίκες παγκοσμίως έχουν υποστεί μέχρι σήμερα την άγρια αυτή πρακτική.
