Πάρις Δημητριάδης
Είναι εκ των ων ουκ άνευ πως η πράσινη μετάβαση οφείλει να αρχίσει μέσω των μεγάλων πόλεων που παράγουν τη μεγαλύτερη ρύπανση. Κι αν από κάπου αχνοφαίνεται μια κάποια ελπίδα είναι από την ευρωπαϊκή ήπειρο και πιο συγκεκριμένα από τη σκανδιναβική χερσόνησο.
Η είδηση της χρονιάς, που έγινε ρεπορτάζ σε όλα σχεδόν τα ξένα ΜΕ, είναι πως το Όσλο, η πρωτεύουσα της Νορβηγίας, ετοιμάζεται να γίνει εντός του έτους που διανύουμε η πρώτη πόλη παγκοσμίως που θα παρέχει ένα πλήρες και ολοκληρωμένο ηλεκτροκίνητο σύστημα μέσων μαζικής μεταφοράς. Μεσοπρόθεσμος στόχος, σύμφωνα με τις τοπικές Αρχές, είναι μέχρι το 2030 η νορβηγική πρωτεύουσα να έχει γίνει μια μεγαλούπολη μηδενικών εκπομπών αερίου.
Τρόποι επίτευξης του στόχου
Πώς ένας τόσο φιλόδοξος στόχος μπορεί όμως να γίνει εφικτός; Η απάντηση δεν μπορεί παρά να επικεντρωθεί στον τρόπο που οι άνθρωποι μετακινούνται εντός της πόλης καθώς και στην ενεργειακή απόδοση του κτιριακού αποθέματος, τόσο του παλιού όσο και του μοντέρνου. Για την ώρα, φαίνεται σχεδόν σίγουρο πως οσοι βρεθούν στο Όσλο στο τέλος του 2023 αναμένεται να μπορούν να μετακινηθούν με το πρώτο παγκοσμίως ηλεκτροκίνητο σύστημα μέσων μαζικής μεταφοράς.
Τον περασμένο Οκτώβριο, ανακοινώθηκε η συμφωνία να αντικατασταθούν τα εναπομείναντα ντιζελοκίνητα λεωφορεία με 450 ηλεκτρικά έως το τέλος του έτους. Στον ευρύτερο στόχο για ένα πλήρως ηλεκτροκινούμενο σύστημα δημοσίων μεταφορών στην πρωτεύουσα της Νορβηγίας συμπεριλαμβάνονται ηλεκτρικά τραμ, τρένα, φέρι μποτ καθώς και 200 ηλεκτρικά λεωφορεία, τα οποία ήδη κινούνται στους δρόμους της πόλης.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο νέος στόλος των λεωφορείων στην πόλη θα είναι πολύ πιο άνετος για τους επιβάτες και θα προκαλεί λιγότερη ηχορύπανση. Πολλά από τα ντιζελοκίνητα λεωφορεία που αποσύρονται είναι ηλικίας περίπου 10 ετών, γεγονός που τεχνολογικά θεωρείται ήδη πεπαλαιωμένο, εάν αναλογιστεί κανείς τους φρενήρεις ρυθμούς με τους οποίους αναπτύσσεται η τεχνολογία στις μέρες μας.
Το οικονομικό κομμάτι
Καλά όλα αυτά, θα αναρωτηθεί κανείς, τι γίνεται όμως με το οικονομικό κόστος ενός τόσο φιλόδοξου και τολμηρού προγράμματος; Σύμφωνα με τις αρχές του Όσλο, η αγορά των νέων λεωφορείων μεταφράζεται σε μία επένδυση 500 εκατομμυρίων κορωνών (περίπου 45 εκατομμύρια ευρώ), η οποία, όπως αναφέρουν οι αξιωματούχοι της πόλης, θα μεταφραστεί τελικά σε εξοικονόμηση χρημάτων. Κι αυτό , επειδή, ενώ τα καινούργια ηλεκτρικά λεωφορεία κοστίζουν περισσότερο από τα ντιζελοκίνητα, η συντήρησή και η λειτουργία τους αναμένεται να αποδειχθεί πολύ φθηνότερη.
Αξίζει να σημειωθεί πως, ήδη από τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, τα ηλεκτρικά οχήματα στην πρωτεύουσα της Νορβηγίας ξεπερνούν όσα χρησιμοποιούν ακόμη ορυκτά καύσιμα.
Δεν είναι πανάκεια
Υπάρχει βεβαίως και η άλλη όψη του νομίσματος, με τους ειδικούς να επισημαίνουν πως η ηλεκτροκίνηση δεν αποτελεί πανάκεια, καθότι η εκτεταμένη χρήση ηλεκτρισμού έχει τα το δικό της οικολογικό κόστος που προκύπτει κυρίως από την κατασκευή και ανακύκλωση των μπαταριών. Μια βιομηχανία, που, μέχρι το 2040, προβλέπεται να μεγαλώσει έως και 40 φορές περισσότερο από το σημερινό της μέγεθος.
Πάντως δεν είναι μόνο η Νορβηγία που στρέφεται με τόσο ρηξικέλευθο και επαναστατικό, θα έλεγε κανείς, τρόπο στην ηλεκτροκίνηση. Προς επίτευξη των κλιματικών στόχων αλλά και για καθαρότερο αέρα και λιγότερη κίνηση στους δρόμους κι άλλες μεγαλουπόλεις υιοθετούν παρόμοιες πολιτικές. Ενδεικτικά, σύμφωνα με ρεπορτάζ στο Conde Nast, μπορεί να αναφερθεί το Βερολίνο, το Λος Άντζελες, η Μπογκοτά και η Τζακάρτα.
