Yπάρχουν πολλοί τρόποι να ταξιδέψεις. Ο Άγγλος συγγραφέας Ρόμπερτ Γκρέιβς, όμως, έλεγε πως «οι Άραβες έχουν πιθανότατα δίκιο που πιστεύουν ότι το ανθρώπινο πνεύμα δεν μπορεί να πετάξει γρηγορότερα από τον βηματισμό μιας καμήλας. Αν το σώμα έχει προχωρήσει με Κάντιλακ, αεροπλάνο ή τρένο εξπρές, μπορεί να χρειαστεί αρκετές ημέρες για να το προλάβει». Και αν το ταξίδι αυτό έχει προορισμό τις Κυκλάδες, σίγουρα ο πιο χαλαρός τρόπος είναι το ιστιοπλοϊκό καταμαράν, γιατί, ακόμα κι αν ο αέρας δεν επιτρέπει την ιστιοπλοΐα, οι μηχανές θα σας μεταφέρουν στον προορισμό σας αργά και νωχελικά. Προϋπόθεση γι’ αυτό όμως είναι αφενός η καλή παρέα και αφετέρου η επάρκεια χρόνου, δεδομένου ότι, αν βιάζεσαι να τα κάνεις όλα σε ένα Σαββατοκύριακο, δεν είναι το ενδεδειγμένο μεταφορικό μέσο...
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΣΥΡΟ
Ξεκίνημα από τη μαρίνα Λαυρίου. Πριν από την αναχώρηση, φροντίζουμε για τις προμήθειες σε φαγητό και πόσιμο νερό που θα χρειαστούμε για τις ημέρες του ταξιδιού. Το σκάφος μας, ένα καταμαράν γαλλικής κατασκευής 40 ποδών (12 μέτρων), διαθέτει ψυγείο για τα ευπαθή προϊόντα και πλήρη εξοπλισμό κουζίνας (εστίες γκαζιού, φούρνο και όλα τα κουζινικά σκεύη). Μετά την πλήρωση των δεξαμενών νερού και καυσίμων και τον έλεγχο του σκάφους, λύνουμε κάβους και ξεκινάμε.
Οι άνεμοι είναι ασθενείς, δεν δίνουν την απαραίτητη δύναμη στα πανιά, οπότε αναγκαστικά μπαίνει σε λειτουργία η μία από τις δύο μηχανές.
Περνάμε το νότιο άκρο της Μακρονήσου και διαπλέουμε το στενό της Κέας με προσοχή, αφού αποτελεί δίαυλο της εμπορικής ναυτιλίας και η κίνηση των πλοίων είναι αυξημένη. Τρεις ώρες μετά τον απόπλου, προσεγγίζουμε το ακρωτήριο Τάμελος, στο νότιο άκρο της Κέας, που κοσμείται από έναν πέτρινο φάρο κατασκευής του 1893. Αλλάζοντας πορεία και ακολουθώντας πλέον ανατολική κατεύθυνση, αφήνουμε δεξιά μας το βόρειο άκρο της Κύθνου και βάζουμε πλώρη για Σύρο.
Με το σούρουπο, μπαίνουμε στο φιλόξενο λιμάνι του Φοίνικα και προσδένουμε λίγο πριν νυχτώσει, μετά από εννέα ώρες συνεχούς πλεύσης. Στον Φοίνικα μπορεί κανείς να βρει εστιατόρια που σερβίρουν φρέσκο ψάρι, μπαράκια για νυχτερινή έξοδο, καθώς και σούπερ μάρκετ για αναπλήρωση προμηθειών. Η μαρίνα είναι προφυλαγμένη από όλους τους ανέμους και προσφέρει ρεύμα και νερό.
Το επόμενο πρωί, μετά από έναν απολαυστικό καφέ στο εξωτερικό σαλόνι, σαλπάρουμε με κατεύθυνση τη νήσο Ρήνεια. Ο καιρός είναι καλός και, μόλις αφήνουμε το λιμάνι, ο αέρας δυναμώνει και η ιστιοπλοΐα ξεκινά! Ανοίγουμε τη μαΐστρα (το κεντρικό πανί) και σβήνουμε τις μηχανές. Λίγα μίλια παρακάτω, μια παρέα από δελφίνια κολυμπούν παίζοντας μπροστά στην πλώρη μας για λίγα λεπτά και ύστερα μας αποχαιρετούν, καταδυόμενα στην αγκαλιά του πελάγους. Ο ανατολικός άνεμος μας αναγκάζει να κινηθούμε αρχικά βορειοανατολικά και στη συνέχεια νοτιοανατολικά, για να προσεγγίσουμε αργά το μεσημέρι τους υπήνεμους κόλπους της μαγευτικής Ρήνειας, ενώ τα σύννεφα έχουν γεμίσει τον ουρανό.
ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΡΗΝΕΙΑΣ
Στη σκιά της διάσημης Δήλου, η Ρήνεια προσφέρει έντονη δαντελωτή ακτογραμμή με πολλές παραλίες και κολπίσκους. Αγκυροβολούμε ανοιχτά και κατεβάζουμε το tender (σ.σ. το μικρό φουσκωτό του σκάφους), με το οποίο βγαίνουμε κωπηλατώντας στην παραλία. Εδώ ζουν μόνο βοσκοί με τα ζώα τους, αλλά τους καλοκαιρινούς μήνες θα συναντήσετε αρκετό κόσμο. Σημειώστε πως τόσο ο ελλιμενισμός όσο και η διανυκτέρευση εδώ απαιτούν ειδική άδεια –όπως και στη Δήλο–, αφού τα δύο νησιά προστατεύονται ως αρχαιολογικοί χώροι από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Το νησί κατοικούνταν από την 5η χιλιετία π.Χ., ωστόσο στην αρχαιότητα είχε μετατραπεί σε ένα τεράστιο νεκροταφείο, αφού στη Δήλο απαγορευόταν να γεννηθεί ή να πεθάνει άνθρωπος. Υπήρχε μάλιστα και ένα θεραπευτήριο για τους βαριά ασθενείς που έρχονταν από τη Δήλο.
Αφήνουμε τη Ρήνεια, πλέοντας βορειοδυτικά, ενώ ο άνεμος έχει γυρίσει σε βοριά. Διαπλέουμε το στενό Τήνου-Μυκόνου και κινούμαστε ανοιχτά της δυτικής ακτογραμμής της Τήνου, για να είμαστε εκτός της πορείας των επιβατικών πλοίων, που πλέουν σχετικά κοντά στις ακτές.
Ο άνεμος αλλάζει συνεχώς ένταση, αναγκάζοντάς μας να ανεβάζουμε και να μαζεύουμε τα πανιά αρκετές φορές. Ο κυματισμός όμως παραμένει χαμηλός, γιατί οι όγκοι των νησιών εμποδίζουν την ανάπτυξη κυμάτων. Φτάνοντας στο «παράθυρο» που δημιουργεί ο πορθμός Τήνου-Άνδρου, χρειάζεται περισσότερη προσοχή, γιατί το σημείο είναι εκτεθειμένο στον βοριά και ο άνεμος που συμπιέζεται ανάμεσα στα νησιά μπορεί να ενταθεί απροειδοποίητα. Συνεχίζουμε πλάι στις ακτές της Άνδρου έως το γραφικό Μπατσί, όπου πλέον τα πανιά μαζεύονται, για να προσεγγίσουμε το λιμάνι και να δέσουμε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ
