10 τρόποι να ζήσεις το Σαββατοκύριακο όπως του αξίζει

Από θεατρικές παραστάσεις που σε μεταφέρουν σε μαγικούς κόσμους, μέχρι συναυλίες που θα σε ξεσηκώσουν, κινηματογραφικές προβολές για τους λάτρεις του σινεμά και φεστιβάλ που παντρεύουν τέχνη, γεύση και μουσική, οι επιλογές είναι αμέτρητες και ταιριάζουν σε κάθε γούστο.

ΜΟΥΣΙΚΗ

Premier 2 στο Δημ. Θέατρο Λάρνακας

Οι συναυλίες PREMIERE 2 φέρνουν μαζί δύο διεθνώς αναγνωρισμένους καλλιτέχνες: τον Κύπριο πιανίστα Μαρτίνο Τιρίμο, φημισμένο για το βάθος των ερμηνειών του, την θαυμαστή του δεξιοτεχνία και την εκτενή του δισκογραφία, και τον μαέστρο Παναγιώτη Παπαδόπουλο, του οποίου οι ερμηνείες ξεχωρίζουν για τον συνδυασμό ρυθμικής ακρίβειας και ευαισθησίας στις λεπταίσθητες εκφραστικές αποχρώσεις.

Η Εισαγωγή από την όπερα Così fan tutte του Mozart ακτινοβολεί πνευματώδη διάθεση και κομψότητα, ξεκινώντας με ενέργεια το πρόγραμμα. Ο Mikalojus Konstantinas Čiurlionis (1875-1911) υπήρξε μια από τις σημαντικότερες μορφές της πνευματικής ζωής της Λιθουανίας. Κληροδοτώντας πλούσιο εικαστικό όσο και συνθετικό έργο, είναι γνωστός για τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο συνέδεε τις δύο αυτές μορφές τέχνης. Το συμφωνικό του ποίημα Στο δάσος θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του εορτασμου 150 χρόνων από τη γέννησή του. Το έργο δημιουργεί μια μυστηριακή, ονειρική ατμόσφαιρα, με ιμπρεσιονιστικές υφές, βαθύ λυρισμό και έντονο εθνικό χαρακτήρα.

Wolfgang Amadeus Mozart: Έτσι κάνουν όλες: Εισαγωγή
Mikalojus Konstantinas Čiurlionis: Στο δάσος, συμφωνικό ποίημα
(Γιορτάζοντας 150 χρόνια από τη γέννησή του)
Johannes Brahms: Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 1 σε Ρε ελάσσονα, έργο 15

Μαρτίνος Τιρίμος πιάνο
Παναγιώτης Παπαδόπουλος μαέστρος

Ιnfo
Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2025
Δημοτικό Θέατρο Γ. Λυκούργος, 20.30
Λάρνακα
Εισιτήρια από €10
Προπώληση cyso.interticket.com

VOID στο FilmEtc. Creative Space

Η ομάδα VOID γεννήθηκε μέσα από το κενό -εκείνο το κενό που επιδιώκει να γεμίσει με ήχο, neon φώτα και κίνηση. Αναζητά την περιπλάνηση μέσα στην πόλη, τον πειραματισμό και την επανανοικειοποίηση χώρων που φέρουν μνήμες και αστικές ιστορίες.

Έχει ως στόχο να εξερευνήσει την πόλη και να επανενεργοποιήσει νευραλγικά αστικά τοπία, προσφέροντας αναπάντεχες και άτακτες συναντήσεις: συναυλίες, προβολές, εγκαταστάσεις, DJ sets και εικαστικές δράσεις.

Το πρώτο της εγχείρημα πραγματοποιείται στον χώρο του παλιού Σινεμά Πανόραμα στην Έγκωμη -έναν χώρο που για δεκαετίες αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τη γειτονιά, η οποία μαζευόταν εκεί για να παρακολουθήσει ταινίες του Χόλυγουντ, αλλά και παιδικές και κωμικές προβολές. Κατά τη διάρκεια του αντιαποικιακού αγώνα, όταν υπήρχε καθεστώς απαγόρευσης κυκλοφορίας μετά τις 7 το απόγευμα για τους άνδρες, οι προβολές πραγματοποιούνταν αποκλειστικά για γυναίκες.

Ο Σάββας Μαμαντόπουλος, γιος του ιδιοκτήτη που αργότερα ανέλαβε τη διαχείριση του σινεμά, μεγάλωσε κυριολεκτικά μέσα στην αίθουσα. Από επτά ετών βοηθούσε στην προβολή ταινιών, προσθέτοντας υπότιτλους – ένα παιδί που έμαθε να διαβάζει τον κόσμο μέσα από το φως της μηχανής προβολής.

Η γιαγιά του διαχειριζόταν τον μικρό μπουφέ, σερβίροντας σοκολάτες, γλυκά και αναψυκτικά, ενώ στα διαλείμματα έπαιζε μουσική είτε από το γραμμόφωνο είτε από ζωντανά από μικρά συγκροτήματα. Μετά τις προβολές, οι γυναίκες έμεναν να χορέψουν, πιασμένες χέρι με χέρι, σαν να ήθελαν να παρατείνουν τη μαγεία της οθόνης.

Σε εκείνες τις δύσκολες εποχές του πολέμου, υπό το καθεστώς της απαγόρευσης κυκλοφορίας, ο μικρός Σάββας, η γιαγιά και ο υπεύθυνος προβολής κοιμόντουσαν μέσα στην αίθουσα, κάτω από τον θόλο της οθόνης και τα σβηστά φώτα -μια εικόνα που θυμίζει το μαγικό πνεύμα του Cinema Paradiso του Τζουζέπε Τορνατόρε.

Στις καλές εποχές του, μετά το 1959, το Σινεμά Πανόραμα φιλοξενούσε έως και 600 θεατές ανά προβολή. Εκτός από ταινίες, στη σκηνή ανέβαιναν θεατρικές ομάδες, μουσικοί και ακροβάτες που κρέμονταν από τα ψαλίδια της οροφής. Το 1980, ωστόσο, έκλεισε οριστικά, καθώς η τηλεόραση μπήκε στα κυπριακά σπίτια. Η «κιβωτός των ονείρων» του σινεμά, όπως συχνά αποκαλείται, έπαψε να αποτελεί κέντρο της πολιτισμικής ζωής, καθώς η μικρή οθόνη και οι ιδιωτικές προβολές στα σαλόνια ξαναέγραψαν τον χάρτη της συλλογικής εμπειρίας.

Διαβάστε περισσότερα στο Wiz Guide.