Πάρις Δημητριάδης
Ως το highlight των φετινών Oscars που έχει χαρακτηριστεί κιόλας ως το πιο βίαιο στιγμιότυπο που έχει λάβει χώρα στην ιστορία του σχεδόν εκατονταετούς θεσμού είναι αδιαμφισβήτητα το ούγκου - ούγκου χαστούκι που έριξε επί σκηνής ο γνωστός ηθοποιός Will Smith στον παρουσιαστή της φετινής τελετής, Chris Rock.
Ολόκληρη η (δυτική) πλευρά του πλανήτη ασχολείται σήμερα με τη viral μπουνιά, η οποία μας έκανε τουλάχιστον να ξεχάσουμε για μια μέρα ότι στην Ευρώπη βρίσκεται σε εξέλιξη μια αδιανόητη ανθρωπιστική τραγωδία, ότι ο ηγέτης μίας από τις μεγαλύτερες χώρες της υφηλίου, ο δικτάτορας Πούτιν, απειλεί να πατήσει κουμπιά καθώς και το ότι ένας άλλος ηγέτης, ο Μπάιντεν, αποκαλεί επισήμως και ευθαρσώς τον Πούτιν «χασάπη». Που, αναμφίβολα αιμοσταγής χασάπης είναι ο Πούτιν, πόσο όμως σοφό και πόσο κυριολεκτικά πολιτικά ορθό είναι ως «πλανητάρχης» να τον αποκαλείς δημοσίως ως τέτοιο, αν όπως λες απεύχεσαι τη γενίκευση του πολέμου και επιθυμείς να δρας με νηφαλιότητα;
Κι όμως, αυτή η εξωφρενικά παιδαριώδης και σοκαριστικά πολεμοχαρής λογική έχει το τελευταίο διάστημα κυριαρχήσει και γίνει mainstream σε όλα τα «υψηλά» επίπεδα! Μιλάμε φυσικά για μια λογική εντελώς κατακρεουργημένη, αφού μετά από δύο ολόκληρα χρόνια τραγελαφικά apocalyptic στιγμών με τον κόβιτ, αυτό που μας έλειπε η αλήθεια είναι ήταν η απειλή μιας κατακλυσμιαίας πυρηνικής καταστροφής και τα σενάρια για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και για αναπόφευκτο μαζικό και εκτεταμένο λοιμό στις αφρικανικές -και όχι μόνο- χώρες και κράτη! Για την πρωτοφανή ακρίβεια και την τεράστια ενεργειακή κρίση, που επηρεάζει και την Ευρώπη, ας μην μιλήσουμε καν!
Αν και σαφώς μηδενικό σε σημαντικότητα δίπλα στο… ουκρανικό και στις διεθνείς του προεκτάσεις, το στιγμιότυπο με το άθλιο χαστούκι του Will Smith προσομοιάζει με τις ανατριχιαστικά οπισθοδρομικές ματσίλες των πολιτικών ηγετών. Καλό είναι να αναλογιστούμε και το τεράστιο εύρος του κοινού στο οποίο απευθύνονται τα αμερικανικά Oscars και ειδικότερα το πόσα εκατομμύρια, αν όχι και δισεκατομμύρια ζευγάρια μάτια είδαν σήμερα τον Will Smith να βιαιοπραγεί με τάχα μου αρρενωπό και μάγκικο -καγκουρέ- στιλάκι κανονικοποιώντας τη σωματική βία ως κατάλληλο και επιτρεπτό τρόπο διευθέτησης διαφωνιών μεταξύ ανδρών. Δεν είναι λίγοι άλλωστε όσοι επικροτούν ή έχουν ενθουσιαστεί κιόλας με το χαστούκι, δικαιολογώντας τον Smith.
Ακόμη κι αν ο ηθοποιός είχε τεράστιο δίκαιο να εξοργιστεί με το φαιδρό χιούμορ του Chris Rock -που είχε- δίνοντας τη μπουνιά το' χασε και με το παραπάνω το δίκιο του. Φυσικά και έπρεπε να αντιδράσει απέναντι στη χυδαιότητα του Chris Rock, φυσικά και είναι θεμιτό οι άντρες να υπερασπίζονται τις γυναίκες τους και ούτω καθεξής. Ο Will Smith ωστόσο, θα μπορούσε, όπως πολύ εύστοχα έχει γράψει και ο Άρης Αλεξανδρής, να κάνει σκόνη τον Rock σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα, επισημαίνοντας στην ομιλία του λεκτικά και μόνο λεκτικά το αυτονόητο: Ότι ποτέ δεν προσβάλλουμε άλλους ανθρώπους για κάτι που δεν επέλεξαν και για το οποίο μάλλον αισθάνονται κιόλας εξαιρετικά άβολα, όπως είναι η απώλεια μαλλιών και άλλες σωματικές ή δερματικές παθήσεις.
Αντ’ αυτού αντέδρασε με τον κατάφωρα οπισθοδρομικό τρόπο με τον οποίο, δυστυχώς, αντιδρούν στις μέρες μας κι άλλοι «μεγάλοι» άνδρες της υφηλίου: Με πρωτογονίλα και ουγκανισμό, που υποτίθεται ως ανθρώπινο είδος, τουλάχιστον σε ορισμένα μέρη του πλανήτη, είχαμε αρχίσει ν' αφήνουμε πίσω μας.
Δεν τ' αφήσαμε πίσω μας!
