Στον Καναπέ: «Έβαλα την μαμά μου να ακυρώσει τον γάμο»

Αγαπημένες μου,

Κάποτε νόμιζα ότι η πρόταση γάμου είναι η στιγμή που το παραμύθι αρχίζει. Όμως όσο μεγαλώνω, αρχίζω να πιστεύω πως είναι απλώς η στιγμή που ο κοινωνικός πανικός συναντά την πίεση της μαμάς για το πότε θα κάνεις μωρό, πότε θα σε δει νυφούλα και φυσικά, τις θείες και τους θείους που σε περιμένουν στη γωνία με βλέμμα CSI για να δουν πότε επιτέλους θα «νοικοκυρευτείς».

Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο από το να πεις όχι μπροστά σε μια ολόκληρη οικογένεια που κρατάει την ανάσα της, περιμένοντας να δει αν θα ανέβεις τα σκαλιά ή… θα πατήσεις το φρένο και θα μείνεις μπακούρι με έξι γάτες και μια άριστα οργανωμένη συλλογή από delivery εφαρμογές.

Ανώνυμη, 35

«Μου έκανε πρόταση γάμου σε οικογενειακό τραπέζι. Εγώ δεν ήθελα, αλλά είπα “ναι” μπροστά σε όλους. Τελικά έμεινα αρραβωνιασμένη τρεις μήνες και μετά έβαλα την μαμά μου να το ανακοινώσει».

Ας το παραδεχτούμε, υπάρχει κάτι αμήχανα θεατρικό στην πρόταση γάμου μπροστά σε κοινό. Είναι λίγο σαν να σε βάζουν σε σκηνή χωρίς πρόβα, με ένα δαχτυλίδι αντί για μικρόφωνο, και το μόνο που περιμένουν είναι το μεγάλο «ΝΑΙ».

Γιατί το «όχι» δεν είναι απάντηση ή τουλάχιστον όχι αποδεκτή απάντηση. Είναι σκάνδαλο. Από αυτά τα ωραία, τα ζουμερά, που τρέφουν κουτσομπολιά, ψιθύρους και οικογενειακά τραπέζια για μήνες. Εκεί που η θεία Μαρίκα ρωτάει «Μα καλά, γιατί είπε όχι;», και ο θείος Γιάννης απαντάει «Ε, δεν τον αγαπούσε αρκετά».

Αχ, και πόσο μου θυμίζει λίγο το Bridget Jones’s Diary αυτή η υπόθεση μόνο που εδώ, αντί για happy ending με τον Colin Firth να σε φιλάει στη βροχή, έχεις τη μαμά σου να ζητάει να επιστρέψεις το δαχτυλίδι με τρόπο, γιατί «δεν είναι σωστό να το κρατήσεις, κορίτσι μου».

Η Ανώνυμη είπε «ναι» όχι επειδή ήθελε γάμο, αλλά επειδή δεν ήθελε δράμα και κάπου εκεί, ανάμεσα σε χειροκροτήματα, κάμερες και θεία που φώναζε «να ζήσετε», γεννήθηκε ένας αρραβώνας χωρίς ρομαντισμό αλλά με περίσσεια ευγένεια. Τρεις μήνες μετά, ο ρόλος τελείωσε. Το ναι ανακλήθηκε και η καημένη η μαμά ανέλαβε το πιο δύσκολο έργο... να κάνει PR τη διάλυση.

Η άποψή μου;

Οι γυναίκες μεγαλώσαμε με την ιδέα πως το ναι είναι η αρχή της ευτυχίας. Κανείς όμως δεν μας είπε πως το πραγματικά δυνατό ναι είναι εκείνο που λες πρώτα στον εαυτό σου. Το να πεις ναι για να μην πληγώσεις κάποιον, είναι σαν να παντρεύεσαι τη σύμβαση, το να πεις όχι για να προστατέψεις εσένα, είναι σαν να ερωτεύεσαι για πρώτη φορά τη δική σου φωνή.

Αγαπημένη μου, μπράβο που έσπασες τον αρραβώνα και διπλό μπράβο που δεν τον έσπασες στην εκκλησία μπροστά στον πάτερ. Μην αφήσεις ποτέ κανέναν να σε χειροκροτεί για αποφάσεις που δεν θέλεις να πάρεις. 

Και για εσάς, αγαπημένες μου, πόσες φορές έχετε πει ναι ενώ μέσα σας ουρλιάζατε όχι; Στείλτε μου τις ιστορίες σας, γιατί εδώ, κάθε άβολη στιγμή μπορεί να μετατραπεί σε φεμινιστικό manifest… 

Μοιραστείτε την ιστορία σας ανώνυμα ΕΔΩ.

Δείτε ολόκληρο το επεισόδιο εδώ: