Τον γνωρίσαμε μέσα από διάφορους χαρακτήρες στις σειρές «Όνειρο ήταν», «Δαχτυλίδι της φωτιάς» και «Πέτρινο Ποτάμι», αλλά και μέσα από πετυχημένες θεατρικές παραστάσεις, μιας και όπως λέει και ο ίδιος, στις ΤηλεΩρες του αρέσει να εναλλάσσει τους ρόλους που επιλέγει.
Γι’ αυτό και ο επόμενος ρόλος του θα είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον, αφού θα συμμετέχει στη νέα σειρά του Λώρη Λοϊζίδη.
O Άθως Αντωνίου, παρά το γεγονός ότι θεωρείται από τους ωραίους της κυπριακής τηλεόρασης, λέει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα να τσαλακώσει την εικόνα του για έναν ρόλο.
Η υποκριτική πώς μπήκε στη ζωή σου;
Με την υποκριτική ασχολούμαι από πολύ μικρός. Πάντα είχα όνειρο να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό κι ήμουν σίγουρος πως κάποια στιγμή, με κάποιο τρόπο θα το πετύχαινα. Γι’ αυτό και αποφάσισα να αφήσω στη μέση τις σπουδές διακοσμητικής στη Θεσσαλονίκη, για να πάω στην Αθήνα και να κυνηγήσω το μεγαλύτερο όνειρό μου, την υποκριτική.
Ποια θεωρείς ως την πιο δυνατή τηλεοπτική σου εμφάνιση;
Έχω συμμετάσχει σε τρία τηλεοπτικά σήριαλ, το «Όνειρο ήταν», το «Δαχτυλίδι της φωτιάς» και το «Πέτρινο Ποτάμι», καθώς και σε μια διαδικτυακή σειρά, όταν ήμουν φοιτητής στην Αθήνα. Δεν ξεχωρίζω καμία εμφάνιση, καθώς, όπως είπα και πριν, η ανάγκη μου είναι να κάνω κάθε φορά κάτι διαφορετικό. Και μ’ αρέσει να «τσαλακώνομαι» για έναν ρόλο...
Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η ζωή ενός ηθοποιού στην Κύπρο;
Εύκολη δεν θα χαρακτήριζα σε καμία περίπτωση τη ζωή ενός ηθοποιού, σε όποια χωρά και να βρίσκεται. Η ψυχοφθόρα διαδικασία στην οποία υποβάλλεις τον εαυτό σου ώστε κάθε έξι μήνες, ως συνήθως, να πρέπει να ψάχνεις για δουλειά, καθώς και το πόσο εύκολα μπορεί να σε αποθεώσει ο κόσμος, ενώ ταυτόχρονα και πόσο γρήγορα μπορεί και να σε ξεχάσει, συγκαταλέγονται ανάμεσα στις δυσκολίες από τις οποίες πρέπει να αντεπεξέλθει κάθε ηθοποιός… Μακάρι, όμως, να είχαμε να κάνουμε μόνο μ’ αυτά, αφού στην Κύπρο, δυστυχώς, παίζουν ρόλο πολύ περισσότεροι παράγοντες για το αν θα έχει κανείς δουλειά και την επόμενη σεζόν. Τα εντός του χώρου, δεν είναι τόσο ρόδινα όσο φαίνονται. Αυτό που δεν αντέχω, προσωπικά, είναι να είμαι ένα πιόνι στα χέρια κάποιου, είτε πρόκειται για κανάλι, είτε για παραγωγό, είτε οτιδήποτε άλλο. Κι αυτό «κοστίζει».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο περιοδικό ΤηλεΩρες που κυκλοφορεί σε όλα τα περίπτερα.
