Για έρωτες, σχέσεις αλλά και συντροφικότητα μίλησε ο Ανδρέας Γεωργίου στο Big Fish.
Είναι μόνος άραγε αυτό το διάστημα και πως αντιμετωπίζει τον έρωτα στη ζωή του;
«Δεν ήμουν ποτέ μόνος μου. Αλλά ειδικά αυτή την περίοδο, το συγκεκριμένο θέμα δεν με απασχολεί, γιατί συνειδητοποίησα ότι λειτουργεί αρνητικά στη δουλειά μου, αφού όταν φύγεις από πολύωρα γυρίσματα και πας στο σπίτι πρέπει να υπάρχει ειρήνη, όχι τριβή. Αλλιώς την επόμενη μέρα θα πας στη δουλειά κουρασμένος, εξαντλημένος, χωρίς κάποια έμπνευση. Αν υπάρξει συντροφιά, όχι σχέση, το προτιμώ. Γιατί όταν ονομάζεις κάτι ''σχέση'', υπάρχουν απαιτήσεις. Ξέρεις, είμαι Κριός. Και οι Κριοί συνήθως ενθουσιάζονται στην αρχή, αλλά μετά βαριούνται όταν δεν υπάρχει έκπληξη, μυστήριο, παιχνίδι. Αυτό το χαρακτηριστικό το έχω κι εγώ: θέλω συνέχεια αλλαγές. Δεν μπορώ τη ρουτίνα. Δεν μπορώ το πρόγραμμα στην προσωπική μου ζωή. Ο άνθρωπος που θα το καταλάβει αυτό θα μπορεί να είναι και μαζί μου».
«Θεωρώ πάντως πως είμαι δοτικός, γενναιόδωρος, δεν κρατάω πράγματα για μένα, τα δίνω όλα! Γι' αυτό και δυσκολεύομαι. Γιατί όταν δεν μπορώ να τα προσφέρω όλα, όλο μου τον χρόνο, τότε γίνομαι δυστυχισμένος. Πιστεύω πως μέχρι τώρα υπήρξα μαζί με καλούς ανθρώπους στην προσωπική μου ζωή. Ωστόσο κάποιοι λένε ότι είμαι ταυτόχρονα ο καλύτερος αλλά και ο χειρότερος σύντροφος! Πάντως δεν υπάρχει balance. Απλώς θα έλεγα πως θέλω να αισθάνομαι κυνηγός, αλλά ταυτόχρονα και να με κυνηγάνε. Μερικές φορές σκέφτομαι ''μακάρι να ζούσα έναν έρωτα σαν αυτόν του Αχιλλέα και της Μελίνας!''. Θα ήθελα πολύ να βίωνα κάτι τέτοιο στην προσωπική μου ζωή. Αλλά είναι και επικίνδυνο ταυτόχρονα. Γιατί μπορεί να σε αποπροσανατολίσει ένας τέτοιος έρωτας. Εννοείται πως υφίσταται ακόμη η επιθυμία μου να κάνω οικογένεια, παιδιά. Ωστόσο δεν το βλέπω να συμβαίνει πολύ σύντομα. Είναι, ας πούμε, ένα μακρινό μου όνειρο».
