Photo by Michael M on Pexels
Πάρις Δημητριάδης
Όταν σκεφτόμαστε αιλουροειδή, τα πρώτα ζωάκια που μας έρχονται απευθείας στο μυαλό είναι φυσικά οι οικόσιτες γνωστές γάτες αλλά και οι τίγρεις, τα λιοντάρια, τα τζάγκουαρ και οι λεοπαρδάλεις.
Ωστόσο, είθισται να ξεχνάμε τις εκατοντάδες μεσαίου μεγέθους γάτες, που είναι πολύ συνηθισμένες στην άγρια φύση.
Συνήθως, αναφέρονται ως λύκες της ερήμου ή αλλιώς “Καρακάλ”, το οποίο βγαίνει από την τούρκικη λέξη “karakulak”, που σημαίνει μαύρα αυτιά. Οι γάτες αυτές έχουν μια σπάνια και εξωτική εμφάνιση και είναι πολύ κοινές σε κάποια μέρη της Αφρικής και στην Νότια Ασία.
Το χαρακτηριστικό τους είναι το κοκκινωπό τους χρώμα, τα μαύρα και ασυνήθιστα αυτιά τους και οι εξαιρετικές δεξιότητές τους στο κυνήγι.
Μερικές φορές τρώνε μικρά τρωκτικά, αλλά είναι κυρίως γνωστά για την ικανότητά τους να κυνηγούν πουλιά. Ιστορικά, έχουν χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο για το κυνήγι άγριων πτηνών. Όταν επιτίθενται σε ένα κοπάδι, μπορούν να πιάσουν μέχρι και 12 πουλιά με ένα μόνο άλμα.
Τα αρσενικά μπορούν να φτάσουν τα 13 έως 18 κιλά, ενώ τα θηλυκά περίπου 11 κιλά.
Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα αιλουροειδή τα καρακάλς είναι μοναχικά ζώα. Κάποιες φορές μπορεί να εμφανιστούν σε ζεύγη, αλλά συνήθως είναι μόνα τους. Τα παιδιά αυτών των ζώων μεγαλώνουν σε κρησφύγετα που έχουν σκαφτεί στο έδαφος ή κάτω από ρίζες δέντρων. Το μικρό μέγεθός τους επιτρέπει να μεγαλώσουν τα μικρά τους σε αυτές τις τοποθεσίες μακριά από τον ήλιο και τα αρπακτικά ζώα.
Όπως ακριβώς και οι περισσότερες γάτες, τα καρακάλ κοιμούνται κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Αν τα συναντήσετε ποτέ σε καμία περίπτωση μην υποθέσετε, ότι είναι ασφαλές να τα πλησιάσετε. Μπορεί να φαίνονται χαριτωμένα και γλυκά, αλλά είναι άγρια ζώα. Ο τέλειος συνδυασμός του μεγέθους τους, της ευκινησίας τους και της δύναμής τους είναι ιδανικός για να κυνηγούν πουλιά, ακόμα και πάνω σε κλαδιά δέντρων.
