Μαρία Καραμάνου
Η Brigitte Bardot δεν υπήρξε απλώς μια ηθοποιός ή ένα σύμβολο ομορφιάς. Υπήρξε φαινόμενο. Μια γυναίκα που με την παρουσία της, το βλέμμα της και την αφοπλιστική φυσικότητά της σημάδεψε τον κινηματογράφο, τη μόδα και ολόκληρη την ποπ κουλτούρα του 20ού αιώνα.
Γεννημένη το 1934 στο Παρίσι, η Bardot ξεκίνησε αρχικά ως μοντέλο, πριν περάσει στον κινηματογράφο σε πολύ νεαρή ηλικία. Η παγκόσμια αναγνώριση ήρθε το 1956 με την ταινία «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα», που όχι μόνο την καθιέρωσε ως σταρ, αλλά προκάλεσε και πολιτισμικό σοκ. Για πρώτη φορά, μια γυναίκα παρουσιαζόταν στην οθόνη ελεύθερη, αισθησιακή και ανεξάρτητη, χωρίς ενοχές.
Η Brigitte Bardot έγινε το απόλυτο sex symbol της εποχής της, όχι όμως με την έννοια της επιτήδευσης, αλλά της φυσικής, αυθόρμητης θηλυκότητας. Τα ατημέλητα μαλλιά, το χαρακτηριστικό cat-eye μακιγιάζ, τα σαρκώδη χείλη και η ανεπιτήδευτη κομψότητά της ενέπνευσαν τη μόδα όσο λίγες γυναίκες στην Ιστορία. Το μπικίνι, τα φορέματα Bardot με τους ακάλυπτους ώμους και το casual chic ύφος της έγιναν διαχρονικά trends.
Πέρα από τη λάμψη, η ζωή της υπήρξε έντονη και συχνά ταραχώδης. Έζησε θυελλώδεις έρωτες, βρέθηκε στο επίκεντρο σκανδάλων, δοκιμάστηκε ψυχικά και δεν δίστασε να αποσυρθεί από το σινεμά στο απόγειο της καριέρας της, μόλις στα 39 της χρόνια. Η ίδια είχε δηλώσει πολλές φορές πως δεν άντεχε την πίεση της δημοσιότητας και τον τρόπο με τον οποίο η βιομηχανία αντιμετώπιζε τις γυναίκες.
Από τη δεκαετία του ’70 και μετά, αφιέρωσε τη ζωή της στον αγώνα για τα δικαιώματα των ζώων, ιδρύοντας το Ίδρυμα Brigitte Bardot και μετατρέποντας την προσωπική της ευαισθησία σε ακτιβισμό. Αυτή η πλευρά της ζωής της έγινε εξίσου γνωστή με την καλλιτεχνική της πορεία, δείχνοντας μια γυναίκα με ισχυρές απόψεις και βαθιά συναισθηματική σύνδεση με τη φύση.
Τα τελευταία χρόνια επέλεξε να ζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, στο αγαπημένο της Σεν-Τροπέ, περιτριγυρισμένη από ζώα και ανθρώπους που εμπιστευόταν. Παρέμεινε, ωστόσο, μια διαχρονική αναφορά στο σινεμά, στη μόδα, στη γυναικεία χειραφέτηση και στην έννοια της ελευθερίας.
Η Brigitte Bardot δεν ήταν ποτέ «τέλεια». Ήταν αληθινή, αντιφατική, τολμηρή. Και ίσως γι’ αυτό ακριβώς έγινε θρύλος. Μια γυναίκα που δεν ζήτησε ποτέ άδεια να είναι ο εαυτός της και που γι’ αυτό θα συνεχίσει να εμπνέει γενιές ολόκληρες.
