Το δημόσιο ξέσπασμα της Τούνη μετά τη νέα διακοπή της δίκης της

Με μια βαθιά εξομολόγηση, γεμάτη ένταση και συγκίνηση, η Ιωάννα Τούνη μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς της ακόλουθους τις σκέψεις και τα συναισθήματά της μετά την νέα διακοπή της δίκης για το revenge porn, που πλέον μεταφέρεται για τις 23 Ιανουαρίου 2026. Σε ένα μακροσκελές κείμενο στο Instagram, περιγράφει την ημέρα ως «μια ακόμη πολύ δύσκολη ημέρα», μια ακόμη φορά όπου μπήκε μόνη στην αίθουσα του δικαστηρίου, αντικρίζοντας τους κατηγορουμένους, τις εντάσεις και τις αντιφάσεις των μαρτύρων.

Η Ιωάννα περιγράφει πως η διαδικασία ήταν εξαντλητική, φωνές, ένταση, δάκρυα, αλήθειες που «διαστρεβλώθηκαν», και η ίδια να παλεύει να μη λυγίσει. Στο τέλος, η δίκη διακόπηκε ξανά, μια πραγματικότητα που βιώνει εδώ και οκτώ χρόνια, προσπαθώντας να δικαιωθεί για μια πράξη που δεν ήταν δική της επιλογή και επηρέασε όλη της τη ζωή.

Το πιο οδυνηρό κομμάτι της υπόθεσης, όπως γράφει, δεν είναι μόνο η ύπαρξη του παράνομου βίντεο. Είναι το ότι για χρόνια βρέθηκε να… απολογείται για κάτι που της συνέβη χωρίς τη θέλησή της. Ότι έπρεπε να αποδεικνύει ξανά και ξανά το αυτονόητο, ότι είναι το θύμα και όχι ο θύτης.

Το πιο δυνατό σημείο της ανάρτησης είναι η αγωνία της για όλες τις γυναίκες που δεν έχουν τη δική της δημόσια παρουσία, για τις νεαρές κοπέλες που ντρέπονται, που φοβούνται ότι δεν θα τις πιστέψει κανείς, που δεν έχουν οικονομική ή ψυχική δύναμη. «Αν εγώ ακόμη παλεύω να αποδείξω ότι είμαι το θύμα, τι ελπίδα έχει μια 18χρονη σε μια μικρή πόλη;» γράφει χαρακτηριστικά.

Η Ιωάννα δηλώνει πως ο αγώνας αυτός έχει πλέον ξεπεράσει την προσωπική της υπόθεση. Παλεύει για όλες τις γυναίκες που κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν το ίδιο. Παλεύει για τη δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια, την κανονικότητα. Και στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς κάθε άνθρωπο που θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να παραβιάζει, να εκθέτει, να καταστρέφει: «Αυτές οι πράξεις δεν είναι λάθη. Είναι βία. Είναι έγκλημα».

Η ανάρτηση της Ιωάννας έγινε viral μέσα σε λίγες ώρες, συγκινώντας χιλιάδες γυναίκες που βρίσκουν στο πρόσωπό της μια φωνή και ένα σύμβολο δύναμης, ακόμη κι όταν εκείνη γράφει ότι μέσα της νιώθει διαλυμένη.