Μαρία Σάββα
Ο Steve Jobs, ο θρυλικός ιδρυτής της Apple και ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, έζησε για χρόνια μέσα στην απόλυτη... αφαίρεση. Όχι από ιδεολογική στάση, αλλά από προσωπική επιλογή. Παρά την τεράστια περιουσία του και την αγορά μιας εντυπωσιακής έπαυλης 1.600 τετραγωνικών μέτρων στο Woodside της Καλιφόρνιας στις αρχές της δεκαετίας του ’80, το σπίτι του παρέμεινε σχεδόν άδειο. Δεν ήταν θέμα αμέλειας ή αδιαφορίας, αλλά αποτέλεσμα μιας ακραίας τελειομανίας.
Σύμφωνα με τη βιογραφία του από τον Walter Isaacson, ο Jobs ήταν τόσο απαιτητικός στις επιλογές του που δεν μπορούσε να αποφασίσει ποιο έπιπλο άξιζε να βρίσκεται στον προσωπικό του χώρο. Αν κάτι δεν συνδύαζε απόλυτα τη λειτουργικότητα με την αισθητική, αν δεν ήταν σχεδιασμένο με αριστοτεχνική ακρίβεια, απλώς το απέρριπτε. Περνούσε ώρες συζητώντας με τη σύντροφό του για το τι σημαίνει, πραγματικά, ένα «καναπές» ή ένα «τραπέζι». Όχι με την απλή έννοια της χρήσης τους, αλλά με βαθιά φιλοσοφική διάθεση, αναζητώντας την ουσία πίσω από τα αντικείμενα.
Το αποτέλεσμα αυτής της εμμονής ήταν ένα σπίτι σχεδόν κενό. Οι επισκέπτες θυμούνται ένα στρώμα στο πάτωμα, λίγα μαξιλάρια για άνεση, ένα τραπέζι εργασίας, μια λάμπα Tiffany και έναν πίνακα του Maxfield Parrish. Τίποτα περισσότερο. Κάθε αντικείμενο υπήρχε για κάποιον λόγο· τίποτα δεν ήταν τυχαίο, τίποτα περιττό. Η σύντροφός του πολλές φορές δυσανασχετούσε, οι φίλοι του έμεναν αποσβολωμένοι, όμως εκείνος παρέμενε ακλόνητος. Δεν τον ενδιέφερε να γεμίσει τον χώρο του απλώς και μόνο για να φαίνεται «γεμάτος» — προτιμούσε την κενότητα, εάν δεν μπορούσε να επιτύχει το ιδανικό.
Αυτή η στάση ζωής δεν ήταν αποσπασματική. Αντικατόπτριζε τη συνολική φιλοσοφία του Steve Jobs: να περιβάλλεται αποκλειστικά από ό,τι θεωρούσε τέλειο. Το ίδιο πνεύμα διαπερνούσε και το έργο του στην Apple. Η εμμονή του με την απλότητα, τον κομψό σχεδιασμό και τη λειτουργική καθαρότητα ήταν παρούσα σε κάθε προϊόν που δημιούργησε ή επέβλεψε. Όπως και στο σπίτι του, έτσι και στην επαγγελματική του πορεία, δεν υπήρχε χώρος για τίποτα περιττό.
