Πάρις Δημητριάδης
Τι να πρωτοπεί κανείς για το ειδυλλιακό μονοπάτι της Βατερής που διασχίζει το χωριό της Κακοπετριάς και πήρε την ονομασία του από την ομώνυμη, πανάρχαια βρύση, που ανέκαθεν προμήθευε με τρεχούμενο, κρυστάλλινο νερό τους κατοίκους της βουνίσιας και καταπράσινης περιοχής.
Ξεκινώντας λοιπόν από τη βρύση, να πούμε ότι διατηρείται καλοφτιαγμένη μέχρι τις μέρες μας και ξεδιψά επισκέπτες και περιηγητές με άφθονο παγωμένο νερό, δροσιστικό το καλοκαίρι και εξόχως ατμοσφαιρικό τον χειμώνα.
Μικρό σε έκταση, μόλις στα χίλια μέτρα συνολικά αλλά αναντίρρητα καθηλωτικό σε φυσική ομορφιά, το μονοπάτι αναπτύχθηκε κατά μήκος παραπόταμου του Κλάριου και σ’ αυτό θα συναντήσει κανείς πανύψηλα πλατάνια, δρύες και σκλήδρους.
Εντύπωση προκαλούν και οι τεράστιοι βράχοι, που είναι λαξευμένοι από την αιωνόβια ορμή του νερού που αναβλύζει από πολλά, διαφορετικά σημεία συνθέτωντας ηχητικά αλλά και οπτικά μια μοναδική ατμόσφαιρα. Χαρακτηριστικές στο μονοπάτι της Βατερής είναι οι ξύλινες γέφυρες που φτιάχτηκαν για να περνούν πάνω από τον ποταμό και που ενώνονται τόσο με παρακλάδια του μονοπατιού όσο και με σημαντικά σημεία μέσα στον παλαιό οικισμό της Κακοπετριάς.
Το μέρος προσφέρεται για τους λάτρεις του κελαηδισματος των πουλιών και μόνο σύμπτωση δεν πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση, εδώ ήταν που η θεά της Σοφίας, Αθηνά, έβρισκε διέξοδο για ξεκούραση και περισυλλογή, συνοδευόμενη από τον Ηρακλή και τις Κύπριδες νύμφες.
View this post on Instagram
View this post on Instagram
