Ταξίδι στον χρόνο
Όταν η ταινία «Saturday Night Fever» έκανε την εμφάνισή της στις αμερικανικές αίθουσες, το ημερολόγιο έδειχνε 16 Δεκεμβρίου 1977. Η ταινία στιγμάτισε κυριολεκτικά τα ‘70s και ‘80s όχι μόνο για τις χορευτικές φιγούρες του Ιταλο-Αμερικανού με το θρυλικό λευκό κοστούμι, Τόνι Μανέρο (Τζον Τραβόλτα), του αστεριού της ντισκοτέκ κάθε σαββατόβραδο, αλλά και για το σάουντράκ της που κατείχε για 24 συνεχείς εβδομάδες την πρώτη θέση στα αμερικανικά τσαρτς. Οι αδελφοί Gibb, οι γνωστοί σε μας τους υπόλοιπους ως Bee Gees, πούλησαν 40 εκατομμύρια αντίτυπα, κι έτσι το συγκεκριμένο άλμπουμ ακόμη και σήμερα ανήκει ανάμεσα στα δέκα κορυφαία όλων των εποχών. Εις το πυρ το εξώτερον αφόριζαν, με περισσή υπεροψία, οι ροκάδες και οι κουλτουριάρηδες της εποχής όλους τους «καρεκλάδες», που τολμούσαν να εκδηλώσουν τη λατρεία τους για το μουσικό φαινόμενο που άκουγε στο όνομα disco music, παραδομένοι στις εντυπωσιακές και ηδονικές χορευτικές φιγούρες. Οι άπειρες πρόβες μπροστά στον καθρέφτη για να ξεπατικώσουν το απόλυτο icon Τόνι Μανέρο -θύμα της μόδας δημιουργούσαν επιδέξιους χορευτές που τα έδιναν όλα πάνω στην πίστα. Τα παιδιά μιας κατώτερης μουσικής, όμως, ένιωθαν ενοχικά. Τα ψαγμένα μουσικά ρεύματα της εποχής αποκήρυσσαν την disco ως τον ήχο της λάμψης, της ελαφρότητας και της ματαιοδοξίας.
Γενέθλια με αναβίωση
Το disco στυλ έκλεισε τα 40 του χρόνια και επιτέλους απενοχοποιείται. Γίνεται τάση τόσο στη μόδα όσο και τη διακόσμηση. Στη φετινή «Design Week» στο Μιλάνο οι προτάσεις του disco στυλ κέντρισαν το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Οι χρυσαφί δερμάτινοι καναπέδες, ο ψυχεδελικός φωτισμός, τα χαμηλά τραπεζάκια μέσης με οικολογικό δέρμα και ατσάλι όπως και έπιπλα με αμβλυμένες γωνίες έδωσαν το «παρών» σ’ όλο τους το μεγαλείο.
Επιστρέφουν τα στρογγυλά μπαρ - έπιπλο, τα κρεβάτια με φωτεινή λωρίδα LED στο κεφαλάρι τους, οι λιτές γραμμικές πολυθρόνες και καναπέδες από οικολογικό δέρμα σε έντονα χρώματα και ο χώρος αποκτά το ύφος μιας ντισκοτέκ. Οι περιστρεφόμενες ντισκομπάλες και οι φωτορυθμικοί λαμπτήρες (disco light bulb) αποτελούν μέρος των προτάσεων που ολοκληρώνουν το όλο σκηνικό.
Όνομα με… ιστορία
Ο οίκος Gio Pagani για τη Wall & Deco, με τη συλλογή ταπετσαρίας τοίχου Contemporary με τα optical σχέδια που υπνωτίζουν στις αποχρώσεις του ροζ και του μοβ, έρχεται να συμπληρώσει το disco στυλ. Το όνομα αυτής; Μα φυσικά «1977». Έτος όπου ο πυρετός του Σαββατόβραδου υπερπήδησε τα αμερικανικά σύνορα για να κατακτήσει τον κόσμο. Η σφραγίδα που άφησε η εποχή της βάτας, είναι αναμφισβήτητα ορατή. Οι ιδιαίτερα ευφάνταστες για τις μέρες μας προτάσεις των ντιζάινερ, όπως εκείνες του Μπιατζέτι και της Μπαλντασάρι του Atelier Biagetti -υπηρετούν το ντιζάιν με εκκεντρικότητα, τολμώ να πω- εκφράζουν την παραζάλη των δυο δεκαετιών του περασμένου αιώνα και απενοχοποιούν τα όνειρα των νοσταλγικών «καρεκλάδων». Παρότι ο disco πυρετός εντυπωσιάζει και προκαλεί νέα στυλ διακόσμησης, αμφιβάλλω κατά πόσον θα συμβαδίσει με τις καθημερινές μας «παραστάσεις» για πολύ χρόνο. Η προσπάθεια από μόνη της, μετράει…
