Δημήτρης Λοττίδης
Η ζωή μου τους τελευταίους τρεις μήνες είναι σαν rollercoaster. Ξυπνώ το πρωί γεμάτος ζωή και χαρωπός πηγαίνω δουλειά. Σ’ ένα ποσοστό ογδόντα και πλέον τις εκατό, μόλις πάω στο γραφείο η χαρά γίνεται χαρμολύπη, που έλεγε και η αείμνηστη Μαλβίνα. Μάθαμε τι είναι το PSI και το PSI+, οι πελάτες της διαφήμισης πανικόβλητοι οι περισσότεροι αντί καλημέρα λένε «κόψε-κόψε», οι πωλήσεις των εντύπων σταθεροποιήθηκαν μεν αλλά είναι ο θάνατός σου η ζωή μου και ο περισσότερος κόσμος συνειδητοποίησε την κατάσταση τώρα που οι Τράπεζες του έπιασαν τον κώλο. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον καλούμαστε να υπερβούμε εαυτόν και να δημιουργήσουμε.
Σ’ αυτή την καταχνιά όπου βλέπεις τους Αθηναίους να ζητούν δουλειά όπως ζητούσαν οι δικοί μας εκεί το ’74, όποιος νομίζει πως το όλο σκηνικό είναι απλά ένα όνειρο και θα περάσει, θα τον κλάψουν οι ρέγκες. Έτσι λέγαμε το τέλος του 2008 και από τότε πέρασαν τρία χρόνια, με το πράγμα, αντί να βελτιώνεται, να χειροτερεύει. Υπάρχει, όμως, ελπίδα.
Στην Κύπρο, που ξυπνούμε εδώ και σαράντα χρόνια με τον Χασάν απέναντι, μάθαμε να χειριζόμαστε τις κρίσεις, μάθαμε να βγαίνουμε πιο δυνατοί από αυτές, είτε σε προσωπικό είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Στην αυγή του νέου χρόνου, βλέπω σε αντίθεση με το τι περίμενα, ανθρώπους να χαμογελούν, να ζουν με τη νέα τάξη πραγμάτων, βλέπω γυναίκες να είναι δημιουργικές όσο ποτέ άλλοτε, βλέπω νέα ξεκινήματα από ένα νέο κύμα ανθρώπων, βλέπω αχτίδα αισιοδοξίας που θα μας πάρει σε καλύτερα μονοπάτια από αυτά που ήμασταν πριν.
Στο must θέλαμε εδώ και χρόνια να φτιάξουμε ένα event, ένα θέαμα που να έχει στο DNA του την κληρονομιά του περιοδικού, όμως, στα πολλά χρόνια, στις πολλές ιδέες, κάτι πάντα μας έλειπε. Τα Style Awards με χορηγό το Gliss, μετά την πρώτη πετυχημένη διοργάνωση μπορώ αβίαστα να πω πως είναι αυτό που πάντα ψάχναμε: Ανάδειξη της γυναίκας ως κινητήριας δύναμης μέσω της ομορφιάς, της αισθητικής και του στυλ. Όπλο μας στην προσπάθεια δημιουργίας των Style Awards ήταν το must, και ιδιαίτερα το online παρακλάδι του. Εκεί όπου καθημερινά χιλιάδες γυναίκες ενημερώνονταν αλλά και καταθέτουν τις απόψεις τους για το στυλ. Σήμερα, 3.000 και πλέον αναγνώστριες είναι μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του must (έχουν εγγραφεί μέλη, έτσι ώστε να ψηφίζουν και να σχολιάζουν τα άρθρα), άλλες τόσες το ακολουθούν σε facebook και twitter, ενώ οσονούπω θα είναι διαθέσιμο το iphone app του περιοδικού αλλά και πολλά άλλα. Συνολικά άνω των 30.000 διαφορετικών αναγνωστών ενημερώνονται κάθε μήνα από το must.com.cy, διαβάζοντας άνω των 200.000 σελίδων. Και για όσους από εσάς δεν είστε σχετικοί με το συγκεκριμένο άθλημα, τα θέματα της ιστοσελίδας του must είναι διαφορετικά από αυτά του περιοδικού, το οποίο παραμένει ως το πλέον αγαπημένο μηνιαίο περιοδικό στην Κύπρο.
Η ανταπόκριση, λοιπόν, στη θετική ενέργεια που το must και οι άνθρωποί του έβαλαν στα πρώτα Style Awards, ήταν ομολογουμένως απίστευτη. Ποτέ δεν είδα στη ζωή μου τόσες πολλές όμορφα ντυμένες και χαμογελαστές γυναίκες όσες στη βραδιά των Gliss Style Awards, κάνοντάς μας να νιώθουμε όλοι περήφανοι σαν παγώνια επειδή πετύχαμε το αυτονόητο: Δώσαμε (και θα δίνουμε πάντα) την όμορφη πλευρά της ζωής, τη στιγμή που ο κόσμος, εσείς οι αναγνώστες μας, το έχετε ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Την ώρα που όλοι οι άλλοι κρύβονται στο καβούκι τους για να περάσει η μπόρα, οι ηγέτες είναι που βγαίνουν μπροστά και δείχνουν το δρόμο, πιστεύοντας πως η θετική ενέργεια και η δημιουργία είναι αυτά που θα νικήσουν τη μαυρίλα του πεσιμισμού. Αυτό το απλό και αυτονόητο έκανε το must.
Μου είπαν ειδικοί της αγοράς πως παρά την κρίση, η αγορά των ρούχων δεν επηρεάστηκε πολύ, τα καλλυντικά είχαν αύξηση στις πωλήσεις, οι πλαστικοί είναι γεμάτοι στα ραντεβού και οι γυναίκες, εντέλει, επιστρέφουν στο επίκεντρο και γίνονται η κινητήρια δύναμη. Και τι κόβουμε ως έξοδα; Τα ταξιδάκια (στην καταθλιπτική Αθήνα), το σπίτι των 500τ.μ., το εξοχικό στον Πρωταρά και το αυτοκίνητο των €20.000 στην (άνεργη) κόρη. Όλα τα πιο πάνω κόβονται, η ομορφιά όμως και το στυλ είναι πολύ σκληρά για να πεθάνουν!
Η δημιουργία και η νεανική ενέργεια θα μας κάνουν να βγούμε πιο δυνατοί, δημιουργούν ψύχραιμες προσεγγίσεις, είναι αυτά που θα κινήσουν πάλι τα γρανάζια για να πάμε μπροστά. Το εκτυφλωτικό χαμόγελο των αναγνωστριών μας, που το βλέπω στα café όταν ανοίγουν το must κάθε μήνα, είναι η ελπίδα για το ότι τα πράγματα πάνε ήδη καλύτερα και σε λίγα χρόνια θα κοιτάμε πίσω και θα λέμε «έζησα τη μεγάλη κρίση του 2011». Καλή νέα χρονιά.
Δημήτρης Λοττίδης
demetris@sppmedia.com
Twitter: @dlottides
