Δημήτρης Λοττίδης
Οι εκλογές πλησιάζουν. Βασικά είναι η μοναδική φορά, κάθε 5 χρόνια, που οι πολίτες έχουν τον λόγο. Όχι με την ψήφο τους. Έχουν τον λόγο για να επηρεάσουν, να πουν τα θέλω τους στην προεκλογική εκστρατεία. Παλιά τα θέλω μας ήταν να πάει ο γιος μας στον στρατό να λουφάρει, ήταν να ζητήσουμε χαλάρωση για το χωράφι μας, να βάλουμε την κόρη μας στην κυβέρνηση, ή έστω να έρθει ο υποψήφιος σπίτι μας ή στο καφενείο. Το 2017, όμως, τα θέλω μας είναι λίγο διαφορετικά. Κανένας (σχεδόν) δεν επιθυμεί να μπει στην κυβέρνηση με το νέο χαμηλό μισθολόγιο, ο στρατός έγινε 14 μήνες και η συνάντηση στο καφενείο αντικαταστάθηκε με ραντεβού στο Facebook. Τα θέλω μας πλέον είναι πιο στρατηγικά, πιο ουσιώδη, πιο γνήσια. Ή μάλλον έτσι πρέπει να είναι.
Τα προσωπικά μου θέλω είναι συγκεκριμένα και οριοθετημένα. Σας τα καταγράφω εδώ για συγκεκριμένο λόγο. Αν συμφωνείτε, μπορούμε μαζί να πιέσουμε να μπουν στα προγράμματα των υποψηφίων.
Θέλω 1ο Να ενθαρρυνθεί η αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Σε μια χώρα με μέγιστη απόσταση τα 200 χιλιόμετρα, είναι μεγάλη ευκαιρία να ρίξει το κάθε νοικοκυριό το κόστος καυσίμων του 10 φορές πιο κάτω. Αυτό μπορεί να γίνει εύκολα με επιδότηση του ΦΠΑ ή ακόμη και μερική επιδότηση του αυτοκινήτου. Τον επόμενο χρόνο όλες οι αυτοκινητοβιομηχανίες θα έχουν 3-4 ηλεκτρικά μοντέλα με υψηλή τεχνολογία και βεληνεκές 300-500χλμ. Η εξοικονόμηση ενέργειας, η καθαρότερη ατμόσφαιρα και η ενσωμάτωση υψηλής τεχνολογίας πλοήγησης είναι παράπλευρα θετικά. Σκεφτείτε να γεμίζετε το αυτοκίνητό σας με 5 ευρώ ρεύμα και όχι με 50 ευρώ βενζίνη.
Θέλω 2ο Αυτό έχει σχέση με το πιο πάνω. Θέλω η χώρα μας να έχει πλάνο απεξάρτησης από το μαζούτ στα επόμενα 10 χρόνια. Η ηλιακή ενέργεια είναι το παρόν και το μέλλον, η τεχνολογία είναι έτοιμη, ήλιο να φαν και οι κότες, χαλίτικα ανεκμετάλλευτα για να γίνουν φάρμες ηλιακής ενέργειας έχουμε. Τι μας λείπει; Το όραμα και ο σχεδιασμός.
Θέλω 3ο Φέτος αισίως πιάσαμε τα 3.5 εκατομμύρια τουρίστες. Όσους δηλαδή έχει η μισή Κρήτη. Ο τουρισμός φάνηκε πως είναι η μοναδική σταθερή αξία εν μέσω κρίσης. Ο τουρισμός, όμως, αλλάζει, θέλει κόνσεπτ, θέλει ποιότητα, θέλει κουλτούρα, θέλει γαστρονομία. Αν παρ’ ελπίδα πιάσετε τηλέφωνο ένα κυπριακό οινοποιείο αυτή την περίοδο και ζητήσετε ένα από τα δημοφιλή τους κρασιά, θα πάρετε σχεδόν απ’ όλους την αποστομωτική απάντηση, «Έχουμε ξεπουλήσει». Ναι, οι τουρίστες φέτος, όπως και πέρσι, ήπιαν ό,τι διαθέσιμο κυπριακό (ποιοτικό) κρασί παράξαμε. Το ίδιο θα συμβεί όταν φτιάξουμε ποιοτικό τυρί και ποιοτικά αλλαντικά. Ο τουρισμός, όπως και στην Ελλάδα και την Ιταλία, είναι πλέον κατά ένα μεγάλο μέρος γαστρονομικός. Θέλω, λοιπόν, κίνητρα, κατηγοριοποίηση, αλλά και σχεδιασμό για τη δημιουργία 100 μικρών boutique hotels στο Τρόοδος και στην Πάφο. Τα 100 αυτά μικρά ξενοδοχεία μέχρι 20 δωματίων θα αναζωογονήσουν την ύπαιθρο, θα πάρουν πίσω τους τεχνίτες στα χωριά, θα κάνουν μικροοικονομίες και μικροκλίματα στην όμορφή μας περιφέρεια και θα δώσουν δουλειά και προοπτική σε μαγείρισσες, καθαρίστριες, ξυλουργούς και τεχνίτες της πέτρας. Θα αυξήσουν, επίσης, κατά μισό εκατομμύριο τα διαθέσιμά μας κρεβάτια φέρνοντας ποιοτικό τουρισμό δημιουργώντας επιτέλους brand για τη χώρα. Αλλά αυτά πρέπει να γίνουν με αισθητική, προδιαγραφές, κόνσεπτ και αγάπη απ’ όλους.
Θέλω 4ο Επειδή θα ακούσουμε διάφορα συνθήματα περί προώθησης της τεχνολογίας αλλά και τον νέο αγαπημένο όρο των πολιτικών, την προώθηση των «νεοφυών επιχειρήσεων», θα ήθελα οι υποψήφιοι να κόψουν αυτές τις μπούρδες. Η Κύπρος δεν μπορεί να γίνει και δεν θα γίνει κέντρο για «start ups», αν δεν έρθουν μεγάλες και σοβαρές επιχειρήσεις τεχνολογίας και μίντια να φτιάξουν εδώ τα περιφερειακά τους γραφεία. Με φτηνό ρεύμα, ίντερνετ και ενοίκια θα δώσουν υπεραξίες στην οικονομία που δεν μπορούμε να φανταστούμε.
Αυτό, επίσης, μπορεί να γίνει μόνο στη Λευκωσία, η οποία έχει μετατραπεί de facto σε μια τεράστια πανεπιστημιούπολη κι έχει τις υποδομές σε τράπεζες, δικηγορικά και κρατικές υπηρεσίες για να στηρίξει το εγχείρημα για τη δημιουργία κέντρου τεχνολογίας με μίντια.
Αντί, λοιπόν, να έχουμε τις παράγκες της έκθεσης άδειες και βουβές, ας τους δώσουμε ζωή καλώντας τη Microsoft, την Google, την ΙΒΜ, τη Lenovo, το CNN, το BBC και άλλες τόσες εταιρείες να φτιάξουν τα περιφερειακά τους γραφεία εδώ. Μαζί και αντίστοιχες κυπριακές εταιρείες μπορούν να απογειώσουν τη ζωή σε μια αδικημένη πόλη που περιμένει και περιμένει...
Αυτά είναι τα δικά μου θέλω. Αν τα πιστεύετε, διαδώστε τα και πιέστε για να μπουν στα προγράμματά τους. Αυτό είναι ένα βήμα, αλλά μόνο η αρχή. Αν έχετε κι εσείς παρόμοιες ιδέες θα χαρώ να τις διαβάσω.
