ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΦΟΡΑΜΕ: Μακρυμάνικο bodycon φόρεμα και μποτάκια
 

Η αυτοπεποίηθηση του Joker

Δημήτρης Λοττίδης

Δημήτρης Λοττίδης

Το editorial του Δημήτρη Λοττίδη για το τεύχος Iανουαρίου.

Τι είναι τελικά ομορφιά; Τι είναι στυλ; Τι είναι πολυτέλεια και τι κιτς; Μέχρι πού πρέπει να φτάνει ο πλαστικός, πού τα καλλυντικά και πού τα ρούχα; Πόσο πιο όμορφη κάνει μια γυναίκα το γυμναστήριο και πόσο η αισθητικός; Τα έχω βάλει όλα στο τραπέζι, έτσι; Ναι, τα έχω βάλει. Για έναν βασικό λόγο. Η πρόοδος της επιστήμης και της οικονομίας επεκτείνει δραματικά τον χρόνο ζωής και μαζί της συμπαρασέρνει όλα όσα ξέραμε μέχρι σήμερα για τα πιο πάνω. Οι σημερινές εξηντάχρονες όχι μόνο δεν θεωρούνται «τελειωμένες» ως γυναίκες, αλλά πολλές φορές είναι και γυναικάρες.

Οι πενηντάρες είναι sexbombs και οι σαραντάρες λουλούδια. Οι τριαντάχρονες έφηβες ανασφαλείς και οι εικοσάχρονες αντικείμενο άγνωστης ταυτότητας. Τι είναι όμως ομορφιά στις μέρες μας; Τις μέρες όπου το στυλ είναι προσιτό για όλους; Ομορφιά σίγουρα είναι η αυτοπεποίθηση του βαδίσματος, η σωστή αρμονία κινήσεων, είναι όμως πάνω απ’ όλα η θηλυκότητα. Μέσα σ’ όλα αυτά τοποθετούνται και τα «βοηθήματα» που σας δίνουν οι παρατρεχάμενοι της βιομηχανίας αυτής.

Σήμερα το boob job είναι απλά επιλογή και όχι εξαίρεση, όπως επίσης και τα ενέσιμα και οι πλαστικές προσώπου. Αυτό ωστόσο που δεν είναι ομορφιά αλλά αισθητική ρύπανση είναι η παραμόρφωση των προσώπων, το παραφούσκωμα από το botox και τα κέρινα πρόσωπα. Τα γράφω αυτά γιατί με απασχολεί και με ενοχλεί. Όπως ενοχλεί και το συζητούν όλες οι αντροπαρέες στις οποίες συμμετέχω, ανεξαρτήτως ηλικίας. Με μία απ’ αυτές πρόσφατα καθόμασταν σ’ ένα εστιατόριο και εμφανίστηκαν έξι κυρίες σαν εξάδυμες, γεννημένες την ίδια δεκαετία. Η ομήγυρη μού ζήτησε επιτακτικά: «Γράψε κάτι ρε αδερφέ, εσύ που έχεις βήμα! Δεν καταλαβαίνουν πόσο χειρότερες γίνονται από την παραμόρφωση; Είναι κρίμα τα μάτια μας!». Επειδή τα λεχθέντα δεν ήταν από κακία αλλά από γνήσιο ενδιαφέρον, σας μεταφέρω τη στιχομυθία, ενώ για να συνεχίσω το focus group έθεσα το ερώτημα: «Παιδιά αν δεν σας αρέσουν εσάς στους οχτώ τριάντασαραντάρηδες οι πενηντάχρονες κυρίες, για ποιον κάνουν την “επένδυση”;». «Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα» μου απάντησε ο Χ., τριανταοκτάχρονος λογιστής με έφεση στο ακριβό ρούχο και το γυμναστήριο. Με αυτό το ερώτημα η συζήτηση μπήκε στα βαθιά. «Δηλαδή αν κάποια από τις έξι κυρίες με τα ίδια μάτια, φρύδια, μάγουλα, χείλη απέναντι σάς την έπεφτε, ποιος από εσάς θα έλεγε “όχι”;» ρώτησα. Από τις απαντήσεις κατάλαβα (σοκαρισμένος ολίγον) πως κανένας δεν θα έλεγε «όχι» υπό προϋποθέσεις, αλλά το «ναι» του καθενός ξεκινούσε από άλλη αφετηρία και κατέληγαν όλοι στην ίδια δικαιολογία: «Θα πηγαίναμε επειδή είναι γυμνασμένες και σίγουρα έχουν καλό στήθος από τον πλαστικό». «Για το πρόσωπο;» συνέχισα εγώ, «έχει κουκούλα!». «Να τα γράψω αυτά;» είπα. «Βάλε όση σάλτσα θες» απάντησε ο χωρισμένος δικηγόρος της παρέας.

Εδώ ξεκινά η βασική διαπίστωση: οι γυναίκες που κάνουν το joker face, το κάνουν για τον εαυτό τους και όχι για τους άντρες. Τους αρέσει μία ιδιότυπη ομορφιά του καθρέφτη τους, η οποία δεν έχει σχέση με σεξουαλικότητα, φλερτ ή ομορφιά. Είναι θέμα δικής τους αυτοπεποίθησης, την ώρα που τις βλέπεις και σου ανοίγουν οι κόρες των ματιών με αυτό που αντικρίζεις μπροστά σου. Είναι η αυτοπεποίθηση του ζογκλέρ στο τσίρκο που δεν έχει πρόβλημα να γίνει σούργελο, φτάνει να τον προσέξουν. Δυστυχώς.

Και το στυλ; Το στυλ πλέον είναι μεν ζητούμενο, είναι όμως και προσιτό προϊόν για όλους. Άρα το «όσο πιο ακριβό τόσο πιο καλό» δεν ισχύει εδώ και καιρό ούτε και είναι το ζητούμενο. Θα έλεγα πως πλέον όσο πιο απαρατήρητο είναι το ρούχο στο σώμα τόσο πιο όμορφο είναι, κρύβοντας ατέλειες και αναδεικνύοντας τα δυνατά σημεία. Αν και αυτό πλέον είναι σχετικό, τη στιγμή που η κοντή χοντρούλα μελαμψή ΚΚW κατάφερε να κάνει τους τεράστιους πισινούς μόδα και την κυτταρίτιδα ανεκτή, δεν ξέρω τι μπορεί να είναι αδύνατο σημείο. Και τα αξεσουάρ; Αυτά τα πήρε και τα σήκωσε η Apple.

Αν ρωτήσετε μία ελεύθερη τριαντάχρονη τι θα επέλεγε να αγοράσει με 1000 ευρώ, τσάντα Louis Vuitton ή το νέο iPhone X, ποια θα ήταν να απάντηση; Την ίδια ώρα στα πάρτι των Χριστουγέννων που θα παρευρεθείτε τι θα κάνει περισσότερη εντύπωση, το Apple watch με το Hermes λουράκι ή το Vacheron των 10 χιλιάδων ευρώ; Ό,τι δεν κατάφερε να ισοπεδώσει ταξικά ο κουμμουνισμός και ο σοσιαλισμός τον 20ο αιώνα, το κάνουν οι εταιρείες τεχνολογίας τον 21ο.

Και τα καλλυντικά; Αυτά παλιά ήθελαν τις εικοσιπεντάχρονες, πριν λίγα χρόνια έψαχναν τις τριανταπεντάρες, σήμερα τρέχουν πίσω από τις πενηντάρες. Η αλλαγή του προσδόκιμου χρόνου ζωής αλλάζει το lifestyle βιομηχανίας και μια αγορά δισεκατομμυρίων φέρνει νέες δυναμικές και προσδοκίες. Το βλέπεις και στην αμηχανία των εταιρειών. Έχουν χάσει την κατεύθυνσή τους μη ξέροντας πως να προσεγγίσουν ποιον. Γιατί άλλη κρέμα θέλει η πενηντάχρονη με facelift βαρβάτο και άλλην η πενηντάχρονη που δεν την άγγιξε νυστέρι.

Άλλες ανάγκες έχει η εικοσιπεντάχρονη που χτυπιέται στα botox και άλλες η μικρή που είναι natural. Άλλα τα πρότυπα αυτής που έχει Instagram και άλλα αυτής που έχει Facebook. Άλλες οι ανάγκες της straight γυναίκας και άλλες της bi και πάει λέγοντας. Και μέσα σ’ αυτό το μπουρδέλο από data και target groups εμφανίζονται και οι κρέμες της γειτονιάς και του σουπερμάρκετ. Άστε καλύτερα, δεν θα ήθελα να ήμουν πολυεθνική στα καλλυντικά. Μία dream job για όλες τις γυναίκες έγινε εφιάλτης. Όσες το ήθελαν καλύτερα να γίνουν αισθητικοί ή personal trainers. Επαγγέλματα με παρόν και μέλλον.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

must έποψη: Τελευταία Ενημέρωση

 One for the road

One for the road

O Δημήτρης Λοττίδης αναπολεί μια εποχή που έχει ήδη ρίξει αυλαία αλλά μας είχε δώσει έμπνευση ...
Δημήτρης Λοττίδης
 |  MUST ΕΠΟΨΗ
Gossip Girls 2.0

Gossip Girls 2.0

Όταν οι λεγεώνα των troll γίνεται η νέα κατίνα της γειτονιάς
Δημήτρης Λοττίδης
 |  MUST ΕΠΟΨΗ
Αγιανάπα Α'

Αγιανάπα Α'

Όπου και να γυρίσεις, όπου και να μιλήσεις, η Κύπρος σε πληγώνει
Δημήτρης Λοττίδης
 |  MUST ΕΠΟΨΗ