Μια αποκαλυπτική αυτοβιογραφία ετοιμάζει η Ζωή Λάσκαρη που πρόκειται να ξεσηκώσει πολλούς. Η δημοφιλής ηθοποιός αποκαλύπτει πώς ξεκίνησε την καριέρα της το 1961 και εστιάζει σε αποκαλύψεις όσον αφορά την ερωτική της ζωή και περισσότερο για τη σχέση της με τον Τόλη Βοσκόπουλο, μέσα από ένα βιβλίο σε συνεργασία με τον Γιώργο Σιδέρη. «Όλα άρχισαν από τον 'Κατήφορο' το 1961. Ήταν επιλογή και απόφαση του Φίνου. Αποκλειστικά και μόνο. Ο Δαλιανίδης ήθελε την Αλίκη. Ο Φίνος με επέβαλε. Δεν θα γινόμουν ηθοποιός αν δεν υπήρχε ο Φίνος. Και κάτι άλλο. Το επώνυμο Λάσκαρη το δανείστηκε ο Φίνος από κάποιον Ιταλό, δεν θυμάμαι ποιον. Αυτός με... βάφτισε Λάσκαρη επειδή το όνομα ήταν εύηχο σε σχέση με το Κουρούκλη».
Στο σημείο όπου προμηνύεται οι περισσότεροι αναγνώστες να εστιάσουν περισσότερο είναι που μιλά για την ερωτική της ζωή: «Πριν από τον Αλέξανδρο, οι περισσότεροι άνδρες με αντιμετώπιζαν σαν τη Ρίτα Χέιγουορθ: κοιμόντουσαν με τη Λάσκαρη και ξυπνούσαν με τη Ζωή. Έχω ερωτευτεί μέχρι θανάτου. Έχω πέσει στα πατώματα, έχω φάει κλοτσιές, έχω φάει κέρατο. Γιατί ερωτεύονταν τη Λάσκαρη και όχι τη Ζωή. Ξυπνούσαν και έλεγαν 'τι σταρ είναι αυτή να μαγειρεύει, να πλένει και να φροντίζει το σπίτι;'. Γιατί ήθελαν να με βλέπουν όπως με είχαν στο μυαλό τους. Ενώ εγώ ήθελα να με βλέπουν όπως είμαι».
Δεν θα μπορούσε να μην μιλήσει για την μεγάλη της σχέση, τον Τόλη Βοσκόπουλο: «Ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου ο Τόλης και χαίρομαι όταν ακούω ότι πάει καλά στη ζωή του. Ήταν μία πολύ έντονη σχέση. (...) Ένιωσα έντονους έρωτες και είμαι ευτυχής για αυτό. Άλλωστε, ο ανέραστος άνθρωπος είναι σακάτης».
Τέλος, μίλησε για την βασιλική οικογένεια αλλά και για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή: «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ο σπουδαιότερος Έλληνας πολιτικός του 20ού αιώνα. Οι συζητήσεις μαζί του ήταν μια απόλαυση. Σε μία από τις συναντήσεις μας μου είχε εξομολογηθεί: 'Στέγνωσα την ψυχή μου για να μην έχω αχίλλειο πτέρνα'. Οι πρώην βασιλείς έρχονται πάντα στις παραστάσεις μου, έχουν μια πολύ καλή σχέση με το θέατρο. Και είναι τιμή για μένα να παρακολουθούν τη δουλειά μου».
