Μέλανη Στέλιου: «Αναρωτιέμαι πολλές φορές αν έχουμε πιάσει πάτο ή όχι ακόμη»

Την Δευτέρα 11 Ιανουαρίου η Μέλανη Στέλιου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή “Με αγάπη Χριστιάνα” και μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην επιθυμία της το κράτος να είναι πιο δίκαιο και να παρέχει ίσα δικαιώματα για όλους. Πιο συγκεκριμένα, η γνωστή ηθοποιός μίλησε για το ωράριο που επιτρέπεται στους κυνηγούς να κυκλοφορούν ενόψει των μέτρων αντιμετώπισης του κορωνοϊού καθώς και για την ελεύθερη πρόσβαση που έχουν ανά επαρχίες - τονίζοντας πως θα έπρεπε να ισχύει το ίδιο και για όσους θέλουν να κάνουν άσκηση κτλ. Λίγο μετά από την εμφάνισή της στην τηλεοπτική εκπομπή, κυκλοφόρησε ένα σχετικό δημοσίευμα με την άποψή της στο alphanews.live και το οποίο είχε ως τίτλο «Μέλανη Στέλιου: Ξεσπά κατά των δικαιωμάτων των κυνηγών εν μέσω lockdown». Το εν λόγω δημοσίευμα, κοινοποιήθηκε στα social media και γρήγορα, έπεσε στην αντίληψη μερίδας πληθυσμού που δεν συμφωνεί με τα λεγόμενα της Μέλανης Στέλιου και η οποία, δεν δίστασε να γράψει πληθώρα εξυβριστικών, απρεπή και προσβλητικών σχολίων για την προσωπικότητα της κυρίας Στέλιου.

Το εν λόγω σκηνικό αποτέλεσε αιτία έντονου προβληματισμού για την κοινωνία μας και μας έκανε να καταλάβουμε για ακόμη μια φορά πως ο σεξισμός εξακολουθεί να υφίσταται. Την ίδια στιγμή απέδειξε πως πολλοί άνθρωποι ανάμεσά μας δεν μπορούν να σεβαστούν την διαφορετικότητα και τις αντιθετικές απόψεις - πράγμα ιδιαίτερα θλιβερό για το μέλλον μας και την πορεία μας ως κοινωνία. Με αφορμή τα όσα συνέβησαν πριν από μερικές μέρες, ήρθαμε σε επικοινωνία με την Μέλανη Στέλιου και μεταξύ άλλων, μιλήσαμε για το πώς αισθάνθηκε η ίδια ως άνθρωπος και κυρίως ως γυναίκα όταν είδε όσα γράφτηκαν για το όνομά της. Δείτε στην συνέχεια όσα μάς είπε.

Βλέποντας τα σχόλια που δημοσιεύτηκαν κάτω από την ανάρτηση του alphanews.live, ως άνθρωπος και κυρίως ως γυναίκα πώς αισθάνθηκες;
Δεν περίμενα ότι θα υπάρξει τόση αντίδραση. Αν κάποιος έβλεπε και κατανοούσε πραγματικά τι έλεγα θα καταλάβαινε με ποιους πραγματικά τα είχα βάλει. Τι να αισθάνθηκα, ντροπή ότι υπάρχουν άνθρωποι που εκφράζονται με αυτό τον τρόπο. Άνθρωποι οι οποίοι δεν μπορούν κόσμια να υπερασπιστούν τις θέσεις τους. Το χειρότερο όμως είναι ότι για να εκφραστούν με αυτό τον τρόπο δημόσια σημαίνει ότι θεωρούν πως δικαιούνται να το κάνουν χωρίς καμμιά επίπτωση.

Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις σε όσους μπήκαν στην διαδικασία να δημοσιεύσουν τόσο απρεπή σχόλια;
Ναι. Ότι το δικό τους δημοκρατικό δικαίωμα να απολαμβάνουν το «χόμπι» τους δεν μπορεί να είναι υπεράνω του δημοκρατικού δικαιώματος όλων των άλλων. Και ο τρόπος που εκφράστηκαν απλά αμαυρώνει ακόμη περισσότερο την κακή φήμη που έχει δημιουργηθεί για τους κυνηγούς.

Αλήθεια, τι πιστεύεις πως φανερώνει αυτό το σκηνικό για την κοινωνία μας;
Ότι δυστυχώς μεγαλώσαμε μια γενιά ανθρώπων χωρίς τρόπους, χωρίς ενσυναίσθηση , χωρίς συναισθηματική νοημοσύνη. Ανθρώπους που τους νοιάζει μόνο το δικό τους και όχι η κοινωνία ως σύνολο. Φτάνει να γίνεται πάντα το δικό τους. Εδώ ταιριάζει το «Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.» Αναρωτιέμαι πολλές φορές αν έχουμε πιάσει πάτο ή όχι ακόμη.

Θεωρείς πως οι Κύπριοι δεν μπορούν να δεχτούν αντιθετικές απόψεις; Αν ναι, πώς μπορεί να αλλάξει αυτό;
Δεν μου αρέσει να τοποθετώ όλους τους ανθρώπους στο ίδιο καζάνι, να τους τσουβαλιάζω. Άρα δεν είναι όλοι οι Κύπριοι το ίδιο, όπως και δεν είναι όλοι οι κυνηγοί ίδιοι με αυτούς που εκφράστηκαν με προσβλητικά λόγια απέναντι μου. Το γεγονός όμως είναι ότι στην Κύπρο, με μια αρκετά μεγάλη μερίδα του κόσμου αντιμετωπίζουμε πρόβλημα. Υπάρχει μια μερίδα του κόσμου που δεν μπορεί να στηρίξει τις θέσεις του με επιχειρήματα. Και η μόνη λύση για αυτούς είναι το βρισίδι και πολλές φορές το ξύλο. Ο μόνος τρόπος να αλλάξει αυτό είναι η παιδία. Και δυστυχώς είναι ένας τομέας στον οποίο υστερούμε πολύ. Και όταν λέω παιδία δεν εννοώ βεβαίως μόνο το σχολείο αλλά και το σπίτι. Εκεί ξεκινούν όλα. Από το σπίτι.

Λίγο μετά τα προσβλητικά σχόλια σε είδαμε να κάνεις μια σχετική ανάρτηση στην οποία μεταξύ άλλων έγραψες: «Το post πιο κάτω απλά επιβεβαιώνει την δημιουργία, με ευθύνη του κράτους, ενός είδος Κυπραίου που θεωρεί τον εαυτό του υπεράνω όλων των άλλων... Ένα είδος που ο μόνος τρόπος που ξέρει να υπερασπίζετε τις θέσεις του είναι μέσα από το βρισίδι και τα σεξιστικά σχόλια. Δεν φταίνε όμως αυτοί. Όταν το κράτος τους κάνει τα χατίρια τους δίνει και το σχοινί να θεωρούν τον εαυτό τους υπεράνω» και με αυτό τον τρόπο τόνισες πως για την συμπεριφορά αυτή εν μέρη ευθύνεται το κράτος. Ακούσαμε πως κατεβαίνεις στις βουλευτικές εκλογές, αν εκλεγείς, η αντιμετώπιση του σεξισμού θα αποτελέσει ένα από τα ζητήματα με τα οποία θα ασχοληθείς; Αν ναι, ποιο είναι το πλάνο σου;
Μα δεν είναι λογικό; Όταν το κράτος με εξαιρέσεις και χατίρια και κατά παρέκκλιση (και δεν μιλώ μόνο για τους κυνηγούς τώρα) κάνει πλάτες σε επιχειρηματίες, developers, πολιτικούς κτλ δεν δημιουργεί με αυτό τον τρόπο μια μερίδα ανθρώπων που θεωρεί ότι είναι υπεράνω όλων των άλλων; Κοίτα, δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα ότι κατεβαίνω στις εκλογές, ωστόσο όπως και να έχει θεωρώ ότι η αντιμετώπιση του σεξισμού, δεν αφορά μόνο όσους ασχολούνται με την πολιτική ή είναι βουλευτές ή έχουν κάποια θέση. Μας αφορά όλους. Και ξέρετε κάτι, αυτός είναι ένας από τους στόχους μου. Να καταλάβει ο κόσμος ότι μας αφορούν όλους, όλα. Ας σταματήσουμε πια να περιμένουμε από τους άλλους να ενεργήσουν για εμάς. Ας γίνουμε εμείς ενεργοί πολίτες.

Από νεαρή ηλικία βρέθηκες στο επίκεντρο των media. Έχεις βιώσει ξανά κάποιο σεξιστικό περιστατικό; Αν ναι, μίλησέ μας γι’ αυτό.
Ναι, πολλές φορές. Και ίσως για αυτό και δεν μου κάνει και τόση εντύπωση πια. Θεωρώ όμως πως τα τελευταία χρόνια αντί να βελτιωνόμαστε, η κατάσταση γίνεται χειρότερη. Να σας θυμίσω το περιστατικό όταν ανέβασα φωτογραφία που θήλαζα τον γιο μου, πριν 3 χρόνια, όταν ήταν 4 μηνών, σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, θέλοντας να προωθήσω τον μητρικό θηλασμό. Τα σχόλια που έλαβα ήταν εξίσου προσβλητικά και σεξιστικά. Καταλήξαμε όμως, με πρόταση της Σκεύης Κουκουμά να περάσουμε νομοσχέδιο που να καθιστά παράνομη την οποιαδήποτε παρεμπόδιση μιας μητέρας να θηλάζει το παιδί της δημόσια.

Ως ένα πρόσωπο που δέχτηκε δημόσια σεξιστικά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα, πώς συμβουλεύεις τις γυναίκες να αντιδρούν σε παρόμοια περιστατικά;
Να μην απαντούν γιατί βασικά πέφτουν στο επίπεδο του συνομιλητή τους. Υπάρχει πλέον νομοθεσία. Καταγγελία.

Για αρκετά χρόνια η πολιτική αποτέλεσε ένα άβατο μονοπάτι για τις γυναίκες. Σήμερα, αν και σαφώς τα πράγματα είναι καλύτερα, οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν την μειονότητα. Εσύ πιστεύεις πως οι γυναίκες και η πολιτική αποτελούν μια δύσκολη εξίσωση;
Θεωρώ πως όλοι είμαστε πολιτικά όντα. Όταν έχεις άποψη για κάτι και την εκφέρεις στην ουσία ασκείς πολιτική. Στην Κύπρο οι γυναίκες αποτελούν την μειονότητα στην πολιτική, γιατί αν κοιτάξεις σε άλλες χώρες οι γυναίκες αποτελούν πολλές φορές πλειοψηφία. Στην Φιλανδία για παράδειγμα η πρωθυπουργός Σάνα Μαρίν ηγείται κυβέρνησης συνασπισμού με ηγέτιδες των άλλων 5 κομμάτων να είναι επίσης γυναίκες! Η Σάννα Μάριν είναι 35 χρονών, άλλο ένα μεγάλο κεφάλαιο προς συζήτηση στην Κύπρο. Στην Κύπρο δεν ασχολούνται τόσο πολύ οι νέοι με την πολιτική. Άρα η απάντηση μου είναι ότι οι γυναίκες και η πολιτική (γένους θηλυκού η πολιτική) δεν αποτελούν δύσκολη εξίσωση - όταν έχουν τις κατάλληλες υποδομές, την αποδοχή και την στήριξη ώστε να μπορέσουν να διεκδικήσουν αυτά που τους αξίζουν.

Θεωρείς πως στην κοινωνία μας οι γυναίκες έχουν διαφορετική αντιμετώπιση από τους άντρες; Αν ναι, τι μπορεί να γίνει από πλευράς τους ώστε επιτέλους να κατακτήσουμε την ισότητα;
Εγώ λέω πάντα, ίσοι αλλά διαφορετικοί. Και αυτή η διαφορετικότητα είναι που θα μπορούσε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να κάνουμε άλματα σε πολλούς τομείς. Ο πατέρας μου πάντα μου έλεγε, πως ένα πουλί για να πετάξει θέλει δύο φτερά. Η συνεργασία μεταξύ αντρών και γυναικών θα μπορούσε να φέρει την αλλαγή. Δυστυχώς, ναι σε όλους τους τομείς στην Κύπρο οι γυναίκες αντιμετωπίζονται διαφορετικά. Μόνο αν διεκδικούμε μια θέση στον δημόσιο λόγο θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα.

Τελικά, ο σεξισμός είναι ένα φαινόμενο που «κάνει διακρίσεις»;
Όχι πάντα... Σεξισμό μπορούν να υποστούν και οι άντρες. Απλά είναι πιο συχνό φαινόμενο σε ότι αφορά στις γυναίκες.

Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να προσθέσεις όσο αφορά το περιστατικό αυτό ή και γενικότερα;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να αναφερθώ ξανά σε αυτό το περιστατικό. Το μόνο που έχω να πω στον κόσμο είναι να σηκωθεί από τον καναπέ και να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν. Ειδικά στη νέα γενιά που βλέπει να γκρεμίζονται τα όνειρα της μπροστά στα μάτια της. Τα νέα παιδιά θα έπρεπε να διεκδικούν μια θέση στην βουλή, να φέρουν την αλλαγή, να διεκδικήσουν την χώρα τους.